Καταρχήν θα ήθελα να εξηγήσω λέγοντας αδέρφια μου, τι εννοώ.

Αδερφός μου είναι ο οποιοσδήποτε μαχητής του καλού.

Σημασία δεν έχουν η θρησκεία και τα πολιτικά πιστεύω διότι κατά την ταπεινή μου άποψη αυτή την στιγμή κανείς δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια.

Αυτό που έχει σημασία είναι μέσα του να υπάρχει φιλαλήθεια, Ειρήνη, δικαιοσύνη, σοφία και πάνω από όλα αγάπη.

Και όταν φανερωθεί η αλήθεια στην γη είμαι σίγουρος ότι σε όποια θρησκεία η πολιτικό χώρο ανήκει αυτός ο άνθρωπος θα την ακολουθήσει.

Οπότε απευθύνομαι αποκλειστικά και μόνο σε αυτούς, Έλληνες και μη .

Κυριακή 5 Μαΐου 2013

O Τρελός του Χωριού


Το βράδυ της ανάστασης, κατά της δώδεκα παρά είκοσι, βλέπω κάποιον να πουλάει λαμπάδες και να μονολογεί κοιτάζοντας τον κόσμο να περνάει. "Kαλή ανάσταση χρόνια πολλά....,πρέπει να τους διώξουμε αυτούς, είναι προδότες........, Χριστός ανέστη...., ο Σαμαράς και η παρέα του πρέπει να φύγει, είναι προδότες. Ο Σαμαράς πρόδωσε τον Μητσοτάκη και είπε ότι δεν θα γυρίσει στη ΝΔ και ξαναγύρισε......, Χριστός ανέστη..."

Χαμογελάω, τον ρωτάω. Ο Μητσοτάκης, οι υπόλοιποι;....αυτοί δηλαδή τι είναι; 
Προδότες μου απαντά τελείως φυσικά,  χωρίς δεύτερη σκέψη, όλοι τους. Περπατάω πέντε βήματα, σταματάω, γυρνάω πίσω και του δίνω λίγα ψιλά, αμέσως παίρνει ένα πλαστικό και μου το δίνει για το κερί που κράτουσα, άνθρωπος με αξιοπρέπεια.
Γιατί νομίζεις ότι κάθομαι εδώ δώδεκα παρά, μου λέει, για να μιλάω. Πρέπει να φύγουν.

Τι υπέροχος άνθρωπος....
Αυτός ο άνθρωπος δεν κάθεται στην ζεστασιά του σπιτιού του, στην αναπαυτική καρέκλα του γραφείου του, πίσω από μια οθόνη, δεν μείνει στα «like», στις αναρτήσεις, δεν μπορεί να σβήσει ένα υβριστικό σχόλιο, ούτε κρύβεται στην ανωνυμία  του διαδικτύου. Έχει βγει στο δρόμο εκτεθειμένος σε όλα. Στο κρύο,τη βροχή, την ζέστη, αλλά κυρίως εκτεθειμένος στους ανθρώπους. Στα κακόβουλα,    σχόλια. Σχόλια που δεν μπορεί να σβήσει με το πάτημα ενός κουμπιού, σχόλια χλευαστικά, γεμάτα σαρκασμό και ειρωνεία. Σχόλια από ανθρώπους που είτε εχουν βολευτεί από την σημερινή κατάσταση είτε απο εκείνους που έχουν δεχτεί το ρόλο τους σε αυτή την κοινώνια, με το κυριαρχο σλόγκαν "Καλύτερα 40 χρόνια σκλαβιάς και φυλακής, παρά μια ώρα ελεύθερης ζωης", ο τρελός του χωριού λένε μην μπορώντας να αποδεχτούν την ανωτερότητα  του.

Εκείνος όμως με το θάρρος της αλήθειας έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με το κατεστημένο, το πολεμάει και ψάχνει να βρει και άλλα αδέρφια του,να τα ξυπνήσει, να συστρατευθούν μαζί του.

Έχεις δίκιο, του λέω, καλά τα λες. Εγώ είμαι μαζί σου. Μακάρι να υπήρχαν και άλλοι άνθρωποι σαν κι εσένα.

Θεέ μου.. στείλε μας και άλλους τρελούς του χωριού.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ShareThis