Δεν είναι προνόμιο κύριοι. Είναι δικαίωμα

Σιχάθηκα τα παιχνιδάκια με τις λέξεις.  Θα καταργηθούν προνόμια. Τα προνόμια που είχαν οι τάδε εργαζόμενοι. Το προνόμιο των δώρων, το προνόμιο των οικογενειακών επιδομάτων, το προνόμιο αναπηρίας.  Αυτά και πολλά άλλα. Δεν είναι προνόμια.  ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.  Μας έχουν κάνει τέτοια πλύση εγκεφάλου που σε λίγο θα αρχίζουμε να ζητάμε συγνώμη και για το ότι ζούμε...

Μας έχουν κάνει τέτοια πλύση εγκεφάλου για τα αυτονόητα, αυτά που εκείνοι χαίρονται εκατονταπλάσια, χωρίς έλεγχο από κανέναν,  σαν να τα έχουν βουτήξει όλα από το χωράφι του παππού τους και μας υψώνουν το δάχτυλο, να νοιώσουμε μικροί, σιχαμένοι, ανόητοι, άχρηστοι, βλαβεροί για το κοινωνικό σύνολο....

Ψάχνουν να βρουν ψεύτες , απατεωνίσκους και κλεφταράκους που πήραν βούτηξαν τα ψίχουλα κάτω από το τραπέζι που γινόταν το μεγάλο φαγοπότι για να εξιλεωθούν. Να βρουν άλλοθι. Ξυπνήσανε τώρα ένα βήμα πριν το χαμό να παριστάνουν τους συνεπείς, τους εξευρωπαΪσμένους τεχνοκράτες, στιγματίζοντας το λαό σαν λούμπεν, άχρηστα σκουπίδια που ξέρουν να βουτάνε και να τεμπελιάζουν....

Δεν είναι προνόμιο  η υπερωρία , η αποζημίωση απόλυσης, το οικογενειακό επίδομα, το επίδομα ανθυγεινού επαγγέλματος, δεν είναι προνόμιο ο μισθός, η σύνταξη, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δεν είναι προνόμιο το επίδομα γιατί έχεις πολλά παιδιά ή γιατί έχεις παιδιά με ειδικές ανάγκες, δεν είναι προνόμιο να θέλεις να φύγεις από τον εργασικό χώρο όρθιος κι όχι όταν σε πηγαίνουν τέσσερις...

Δεν είναι προνόμιο να λαχταρήσεις ένα όμορφο σπίτι για να μεγαλώσεις τα παιδιά σου, τη δυνατότητα να τα σπουδάσεις, να τα ντύσεις ωραία, να μπορούν να αθλούνται, να μάθουν μουσική, τέχνες, να διασκεδάσουν χαρούμενα. Δεν είναι προνόμιο να βλεπεις τους γονείς σου φροντισμένους, με τα φαρμακά τους, τη σύνταξή τους, τη βόλτα τους στα ΚΑΠΗ τις Κυριακές με το καλοσιδερομένο ντύσιμο και τα γλυκά για κέρασμα στους φίλους τους....

Είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ όλα αυτά . Δικαιώματα όχι προνόμια.   Δικαιώματα που έχει χυθεί ποτάμι αίμα σε όλη την ανθρωπότητα για να τα αποκτήσουν οι άνθρωποι. Δικαιώματα που έχουν δώσει εκατομμύρια τη ζωή τους για να μπορούν οι επόμενοι να τα χαρούν. Εχουν χυθεί  τόννοι από μελάνι στην ιστορία της ανθρωπότητας για να υμνήσουν  τη ζωή, τις χαρές της, για να μπορούν όλοι οι άνθρωποι να έχουν τη θέση τους κάτω από τον ήλιο και να νοιώσουν την ομορφιά της ζωής....

Δεν υπάρχει τίποτα που να έχει μεγαλύτερη αξία από τη ίδια τη ζωή.  Δεν μπορείτε να συγκρίνετε τα κωλόχαρτά σας  με την ζωή. Τη δημιουργία. Τα θαύματα της φύσης. Δεν μπορείτε να θυσιάσετε ζωντανούς ανθρώπους  για να σώσετε νεκρά, ψόφια αντικείμενα που έχουν γίνει ευαγγέλιο σε ίδιους,  νεκρούς ψόφιους ανθρώπους .

Η φύση πάλλεται. Αγριεύει.  Στενάζει κάτω από όλο αυτό το σίχαμα.  Κι η ζωή το ίδιο.  Εχετε προσβάλει ανεπανόρθωτα τη ζωή. Εχετε προβάλλει ανεπανόρθωτα τη φύση που πατάτε επάνω της και όλα τα πλάσματα της δημιουργίας. Εχετε σπείρει παντού τη μολυσμένη ανάσα σας. Τη βρωμερή πεθαμένη ύπαρξή σας.

Λυπάμαι για τα φτωχά ανθρωπάκια που σέρνονται κοντά στους βρυκόλακες σαν γελοίοι υποτακτικοί, χωρίς να μπορούν να δουν το δράμα στη πραγματική διάσταση. Ξεγελασμένα ανθρωπάκια, με πλύση εγκεφάλου κι αυτά, υπνωτισμένα από αριθμούς και ταμπέλες,  ξεμυαλισμένα από σειρήνες τερατόμορφες κι αισχρές, νομίζουν πως κάνουν το καθήκον τους....

Οσο είναι καιρός, όσοι νοιώθετε μέσα σας ένα ελάχιστο ίχνος ντροπής ακόμα, κάτι που σας τσιμπάει και σας ενοχλεί,  φύγετε από κοντά τους. Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΟΒΑΡΟΣ ΛΟΓΟΣ, να είστε συμμέτοχοι σ΄αυτό  το αίσχος...

Δεν υπάρχει κανένας σοβαρός λόγος στ΄αλήθεια.  Κοιτάξτε γύρω σας, όσοι μπορείτε ακόμα. Κοιτάξτε πόσο έξυπνα έχουν μπερδέψει την ανοησία με την συνέπεια. Το αίσχος με το καθήκον. Την εκτέλεση με τη λήψη μέτρων. Τη δυστυχία με το απαραίτητη θυσία.  Το άρπαγμα της ζωής με το μια δύσκολη περίοδος που θα περάσει. Παίζουν με τις λέξεις συνέχεια. Αλλοιώνουν τα νοήματα.

Κάνουν τα πάντα για να νοιώθουν οι άνθρωποι ένοχοι για τα δικαιώματά τους και αμαρτωλοί για κάθε στιγμή ευτυχίας τους. Να νοιώθουν γελοίοι όταν αντιστέκονται και συνεπείς όταν σκύβουν το κεφάλι. Κάνουν τα πάντα για να νοιώσουμε σαν ένοχες πουτάνες.  Ακόμα και τα μικρά παιδιά που δεν έχουν προλάβει να ζήσουν ούτε στιγμή έξω από τα κωλοσχολεία, τα κωλοβιβλία και τις κωλουποχρεώσεις που τα δένουν με βαριές αλυσίδες από το πρώτο κλάμα μόλις βγουν από τη μήτρα της μάνας τους, ακόμα κι αυτά αναρωτιούνται σε τι φταίνε....

Οπως αναρωτιούνται όλα τα θύματα βίας, κακοποίησης... «μήπως έφταιγα εγώ?...»

Δεν είναι πολιτική η επιβολή κοινωνικής, οικονομικής, πνευματικής εξόντωσης.  Είναι απλά δολοφονία.  Δεν είναι αναγκαίο κακό η δυστυχία χιλιάδων ανθρώπων. Είναι το αντίβαρο για να κάνουν ότι γουστάρουν ελάχιστα ανθρωπόμορφα τέρατα. Δεν είναι ντροπή πως κάποτε θέλησες να ζήσεις, να γλεντήσεις, να πληρωθείς καλά, να πάρεις ωραία πράγματα στα παιδιά σου, να ταξιδέψεις, να ερωτευτείς, να κάνεις παιδιά, να τα γεννήσεις σε ένα όμορφο σπίτι, να γεράσεις με δικαίωμα στη φροντίδα....

 Δεν ήταν ΕΝΟΧΗ όλα αυτά ΗΤΑΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ.  Ακόμα κι εσύ που έκανες τη μικροκομπίνα, ακόμα κι εσύ που κάπου παραστράτησες, ακόμα κι εσύ που ξέφυγες λιγάκι από τον ίσιο δρόμο (αν δεν έβλαψες συνανθρώπους σου) μη ντρέπεσαι,  τα νόμιμα ήταν ψίχουλα κι ονειρεύτηκες κατί λίγο παραπάνω. Οπως κι εσύ που ζούσες στερημένα και ζήλευες όλα αυτά που έβλεπες δεν έκανες έγκλημα που πήρες ένα δάνειο, μια κάρτα. Για λίγο μέσα στο ψέμμα βέβαια ένοιωσες πως η ζωή σου έγινε πιο άνετη.....

Γιατί ποτέ αυτό το κωλοκράτος δεν εξασφάλισε ένα παιδί όταν γεννιόταν. Ποτέ δεν του έδωσε τη δυνατότητα με το σταυρό στο χέρι να ζήσει καλά. Ποτέ δεν υπήρξε ούτε σαν σκέψη στην άκρη στο κεφάλι πως όλα αυτά που πούλαγαν θα μπορούσε κάποιος να τα αγοράσει με το τίμιο μισθούλι, τον ιδρώτα, τη μπέσα....Τα αντικείμενα που σε έμαθαν να έχεις ανάγκη, είναι η αιτία για το πως σπατάλησες τη ζωή σου άχρηστα, ανέντιμα ή ηλιθιωδώς και τώρα σε ενοχοποιούν που μάσησες τη μπανανόφλουδα που οι ίδιοι πέταξαν....

Τόσο θράσος...

Μη ντρέπεσαι.  Δεν τα έφαγες μαζί τους. Αυτοί έφαγαν τον αγλέουρα  Κοντεύουν να σκάσουν. Το μυαλό τους είναι γεμάτο ξίγκια τίποτα περισσότερο. Εσύ τσίμπησες. Και πριν πρόλάβεις καλά καλά να το χαρείς πέφτει ένα χέρι πάνω σου να σε χτυπήσει σαν να είσαι κατσαρίδα. Ενα έντομο που τόλμησε να μαγαρίσει το φαΐ.....

Δεν είναι προνόμιο το όνειρο. Είναι δικαίωμα...

Πηγή

Διαβάστε Περισσότερα »

Εσένα ρωτάω... πες μου πόσα θέλεις;

Αν ψάξεις στου μυαλού τα βάθη, θα βρεις όλα εκείνα που φοβάσαι...

Αν ψάξεις όμως στην καρδιά σου, θα έρθει το δάκρυ της αλήθειας που λυτρώνει...

Αν όμως δεις σε αυτό που πιστεύεις, ίσως να βρεις τη δύναμη να σπάσεις τα δεσμά σου, ως σου αξίζει...

Ψηλά, θεόρατα τα κύματα στην τρικυμία που ζει ο νους σου...

Βαθύ σκοτάδι στο κελί που διάλεξες να ζήσεις...

Αχός σκληρός οι αλυσίδες που σε δέσαν,

εκείνοι που την ζωή σου πήραν προσφέροντάς σου χάντρες...

Τι είναι άραγε η ζωή δίχως την τιμή που στους δικούς σου ώμους οι πρόγονοι φορτώσαν;

Πόσα ορίζεις να σου δώσουν για μιάς χούφτας της πατρίδας χώμα;

Πόσα ζητάς να πάρεις για να χαθεί η τιμή εκείνων που ακόμη δεν γεννηθήκαν;

Εσένα ρωτώ, γιατί εσύ ορίζεις τις αποφάσεις και τον δρόμο που θα πάρεις,

σε ποιόν θεό το γόνυ σου θα κλίνεις,

σε ποιό μπουντρούμι του μυαλού σου ξεχασμένος θα 'ποθάνεις...

                                                                                                                  Κωνσταντίνος

Πηγή 

Διαβάστε Περισσότερα »

Η επέλαση των ανώμαλων

Την ίδια στιγμή που οι συνεπείς, έντιμοι και δουλευταράδες βόρειοι μας υποδεικνύουν τι παθαίνει κανείς  στο νότο, αν συνεχίσει να μην υποτάσσεται στις υποδείξεις και τα εγχειρίδια του "καλού πολίτη" μας δίνουν και μια γεύση στο τι ακριβώς ονειρεύονται οι καλοζωισμένοι συνεπείς εκτός από το να αυγατίζουν τους λογαριασμούς τους στα πιστωτικά ιδρύματα.

Οι Γερμανοί σήκωσαν φλάμπουρα για τη προστασία της κτηνοβασίας κι οι Ολλανδοί δίνουν αγώνα για την νομιμοποίηση της παιδεραστίας.  Φυσικά και οι δυο θέτουν όρια για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις. Δεν τους αρέσει η βία. Και τα ζωάκια και τα παιδάκια εννοείται ότι θα τα πηδάνε με τη συγκατάθεσή τους. Μην τους περάσουμε για βάρβαρους. Ένα γομάρι σαράντα - πενήντα χρονών θα πηδάει ένα κοριτσάκι ένα αγοράκι 12 χρονών με τη συγκατάθεσή του. Προς το παρόν παιδιά του δημοτικού και βρέφη εξαιρούνται (αυτά θα είναι οι παράνομες σχέσεις για να έχει και υλικό για μερακλήδες...)

Σε μια κοινωνία που ασφυκτιά από σπουδαίες ασχολίες όπως η συλλογή χρημάτων, ακινήτων, πολύτιμων αντικειμένων, εκβιασμούς, τζογαρίσματα με αντάλλαγμα τις ανθρώπινες ζωές, παιχνίδια πολέμου, ναρκωτικών, πορνείας, κάθε είδους ανωμαλίας που πρέπει να βρει άμεση ικανοποίηση, λογικό είναι να χρειάζεται ο πολιτισμένος κάπου να ξεσπάει. Κι εδώ παρεμβαίνει η άσκηση κτηνοβασίας και παιδοφιλίας.

Ο βρωμιάρης, σάπιος μέχρι το μεδούλι, ο πωρωμένος με οτιδήποτε σιχαμένο κυκλοφορεί, ο παράφρων χρειάζεται έναν εξαγνισμό. Μια αυτοκάθαρση που δεν μπορεί να την πραγματοποιήσει στον εαυτό του, οπότε πρέπει να την χύσει  (συγνώμη εκτοξεύσει εννοούσα) σε ένα παιδικό κορμάκι ή ένα ζωάκι που όπως και να το κάνουμε είναι τα τελευταία κάστρα αγνότητας. Είναι μυσταγωγική πράξη κι εμείς οι ηλίθιοι δεν το καταλαβαίνουμε....

Η επόμενη φάση θα είναι η εκτόνωση δια του νομιμοποιημένου πλέον κανιβαλισμού. Όπως ο Χάνιμπαλ θα μπορούν να γεύονται ένα συκώτι με ένα καλό κιάντι. Υπάρχει ουρά από πολιτισμένα αιτήματα που περιμένει υπομονετικά τη δικαίωση. Κοπρολαγνίες, νεκροφιλίες, σαδομαζοχιστές, κτηνοβάτες, παιδεραστές, κανίβαλοι, σειριακοί δολοφόνοι, όλα μέσα στη φύση είναι αφού θεωρείται φυσική αυτή η διαχρονική ανωμαλία που ονομάζεται άνθρωπος.

Κι εσείς τώρα ονειρεύεστε πως άνθρωποι που "τραβάνε" μια ξεγυρισμένη παρακολουθώντας το βιασμό ενός βρέφους, ή άλλοι που θεωρούν ζωοφιλία να βάζεις κάτω ένα αρνί και να του πετάς τα μάτια, ή άλλοι που θεωρούν απόδοση τιμής στους νεκρούς να τους πηδάνε, και δεκάδες τέτοιες χαριτωμένες αποκλίσεις, πως μπορούν να συγκινηθούν και να κατανοήσουν το ανθρώπινο δράμα ανέργων, κακοπληρωμένων, οφειλετών, καταθλιπτικών, δυστυχισμένων πεινασμένων, που αγωνίζονται να επιβιώσουν σε τραγικές συνθήκες....

Είναι πιο πιθανό να μας προτείνουν να μας πηδάνε για να ξεχρεώσουμε παρά να σκεφθούν δημοσιονομικές λύσεις λογικές και ανθρώπινες.

Πιστεύω πως έφτασε στ΄αλήθεια η εποχή που πρέπει να γίνει ένα παγκόσμιο καταστροφικό γεγονός για να ξεβρωμίσει ο πλανήτης. Γιατί είτε είσαι ένα κτήνος που πληγώνεις τους άλλους και τη φύση άμεσα, είτε είσαι ένας βλαμμένος που κάθεται και τους κοιτάει σαν ζόμπι, ανίκανος να αντιδράσει, για το σκουπιδοτενεκέ είμαστε όλοι. Δεν ξέρω αν υπάρχουν ανώτερες δυνάμεις, αν υπάρχουν όμως νομίζω πως είναι επείγουσα ανάγκη να κάνουν ένα γενικό ξεκαθάρισμα γιατί η μπόχα δεν αντέχεται πλέον. Από κανένα φυσιολογικό πλάσμα.

Πηγή

Διαβάστε Περισσότερα »

Ο θερισμός σιμώνει, κι έχει δουλειά πολλή...

Έχουμε δικαίωμα στο χώμα που πατάμε, στο χώμα που μας θρέφει στο χώμα αυτό που θα μας αγκαλιάσει στην αιωνιότητα. Όλοι εμείς που αυτό το χώμα το τιμούμε, που σε αυτό το χώμα βλέπουμε το αίμα το προγονικό και από αυτό το χώμα μυρίζουμε τους ανθούς της ζωής, έχουμε δικαίωμα να παλέψουμε και να δώσουμε τον νυν υπέρ πάντων αγώνα. Γιατί, αυτό το χώμα θα είναι μετά από εμάς, θα είναι μετά και από τα παιδιά μας. Αυτό το δικαίωμα δεν μπορεί να μας το στερήσει κανείς.

Όλοι εσείς, οι άλλοι, που τούτο το χώμα το μολύνετε με κάθε τρόπο που μπορείτε, που τούτο εδώ το χώμα το ατιμάζετε επειδή δεν είστε άξιοι ούτε καν να το θωρείτε, να ξέρετε πως θα μας έχετε απέναντί σας και με εμάς που ακόμη νιώθουμε την λογική μας, που ακόμη τιμάμε τα ιερά και τα όσιά μας, που ακόμη η καρδιά μας ακούει τις φωνές τις προγονικές, με εμάς θα παλέψετε για να μπορέσετε να κλέψετε αυτά που δεν σας ανήκουν.

Κι εσείς οι υπόλοιποι, που βρεθήκατε απαίδευτοι και γείρατε από το βάρος του καιρού, εσείς που δεν μπορείτε να σταθείτε εκεί που το αίμα σας προστάζει, μην σκιάζεστε. Ο τρόμος που έχουνε σχεδιασμένο για να ζήσουμε, δεν τελειώνει εδώ... Ετούτοι που είδαν την ευκαιρία για να σας κλέψουν την ζωή, δεν πρόκειται να σταματήσουν μέχρι να το πετύχουν.

Προκάμετε, λοιπόν, πατριώτες…

Προκάμετε επειδή είναι βαρύ το τίμημα της λευτεριάς. Της λευτεριάς που κερδίζεται και που δεν χαρίζεται.

Εάν σταθείτε τώρα, εάν κουράστηκε η ψυχή σας, ένα να ξέρετε, θα σας λιανίσουν επειδή άλλο δεν ξέρουν να κάνουν οι γενίτσαροι ετούτοι. Θα σας λιανίσουν επειδή τρέμουν μην και σηκώσετε το κεφάλι, μην και βρείτε τα κουράγια εκείνα που το αίμα έχει κρυμμένα στις αποθήκες της καρδιάς και της ψυχής σας. Θα σας λιανίσουν για να μην τους λιανίσετε εσείς...

Τι κι αν οι δρόμοι σήμερα είν’ αδειανοί…! Τι κι αν τα κεφάλια των περσότερων είναι σκυμμένα και το μυαλό πετάει σε όσα χαθήκαν…!

Κάντε λοιπόν ένα βήμα, να σηκωθούν τα κεφάλια, να γεμίσουν οι δρόμοι με φωνές και με τα χέρια μας να πάρουμε πίσω το βιός μας…

Ένα βήμα, μία καλή αρχή, ετούτο μας χρειάζεται για να σηκωθούμε και να πάμε ψηλά, στα ψηλότερα, μακριά από ετούτα τα σκοτάδια που τα σκυλιά θέλουν να μας κλείσουν.

Κοίτα με στα μάτια πατριώτη και πες μου… τι μας χωρίζει; Να σου πω εγώ; Τίποτες πέρα από αυτούς που βάζουν ζιζάνια για να μας έχουν χώρια. Γιατί, μας φοβούνται σαν είμαστε μαζί. Μας τρέμουν, όπως τρέμει ο κλέφτης τον νοικοκύρη, όπως τρέμει ο εγκληματίας τον σοφό δικαστή, όπως τρέμουν οι διαόλοι το φως…

Αδερφέ, σύντροφε, πατριώτη, πες με όπως εσύ θες. Μα ένα να ξέρεις... Αν σήμερα δεν μονοιάσουμε, αν σήμερα δεν βρούμε τα κουράγια να πιαστούμε από το χέρι, αν ετούτο τον βαρύ καιρό δεν παλέψουμε, ένα να ξέρεις… Αύριο δεν θα έχει μείνει τίποτε για να παλέψουμε να το πάρουμε. Θα μας τα έχουν πάρει όλα.

Και δεν είναι μόνο η γης, το σπίτι και το βιός σου…

Δεν είναι που θα σου πάρουν το χαμόγελο από τη γυναίκα και τα παιδιά σου…

Θα σου κλέψουν την περηφάνια...

Θα σου βρωμίσουν τα ιερά σου...

Θα σου ποδοπατήσουν την τιμή σου.

Και τότε, όλοι μας, σαν έρθει η ώρα μας, θα πεθάνουμε ντροπιασμένοι… από ένα τσούρμο λεχρίτες.

Εγώ σου τά ‘πα και σου απλώνω το χέρι.

Έλα, έχουμε δρόμο μπροστά μας. Κι έχουμε πολλά να κάνουμε.

Οι μυρωδιές της γης σε λίγο θα αρχίσουν να ξεπηδούν και να καλούν όσους λατρεύουν την ζωή.

Έλα σου λέω… κι ο θερισμός σιμώνει…

Έλα κι οι τυχεροί θα ασπαστούν με τους αγγέλους στ’ άστρα…

                                                                                                                                    

Ετούτες τις ώρες τα μάτια βουρκώνουν

Ετούτες τις ώρες θεριεύει η ψυχή

Ετούτες τις ώρες παιδιά αντριεύουν

και πίνουν της λευτεριάς τους το αθάνατο κρασί

Αγνώστου Έλληνα

ΥΓ: Το κείμενο αυτό πρωτογράφτηκε στις αρχές του 2012, μα σήμερα οι μέρες έχουν γιομίσει, τα μάτια έχουν αρχίσει να βλέπουν, ο σκοτεινός εχθρός ξεσκεπάζεται επειδή βιάζεται να μας ξεκάνει. Ετούτες τις ημέρες βλέπουμε όλοι μας πως ο στόχος τους δεν είναι το χρήμα, αφού το είχανε από πάντα. Ο στόχος τους είναι ένας λαός, που ποτέ δεν τους ανέχθηκε, ένας λαός που πάντοτε βρήκε τα κουράγια και τις δυνάμεις εκείνες για να σηκώσει το κεφάλι του και να βροντοφωνάξει το δίκιο, να παλέψει για τα αυτονόητα, ακόμη και να πεθάνει κραυγάζοντας "όχι". Τώρα, λοιπόν, που οι εισβολείς έγιναν γνωστοί, τώρα που φεύγει η ομίχλη, τώρα που ετοιμάζονται οι δειλοί για το ολοκληρωτικό τους χτύπημα, εμείς πρέπει να ξεφύγουμε από τον φυσιολογικό ανθρώπινο φόβο, πρέπει να υποτάξουμε την λογική που μας βάλανε οι επιτήδειοι, πρέπει να κάνουμε το δικό μας άλμα και να γράψουμε την ιστορία ξεγράφοντας τα αποβράσματά της, αποτινάσσοντας τις αλυσίδες που πασχίζουν να μας φορέσουν... Ετούτοι βάζουνε σαν όπλο τους τον μαμωνά, τον ίδιο τον διάολο για να μας πολεμήσουν. Εμείς βάνουμε την πίστη μας και τον Θεό μας που από πάντα μας στάθηκε όποτε του το ζητήσαμε. Ο θερισμός σιμώνει, λοιπόν... Και θέλει πολλή δουλειά μετά τη νίκη. Ετούτη η πατρίδα έθρεψε και ανέχτηκε πολλά σκουπίδια, σκιές και υπηρέτες των δαιμόνων... Για ετούτη την πατρίδα ξανάρθε η στιγμή να δοξάσει και να δοξαστεί. Γι αυτόν τον λαό υπάρχει ο μονόδρομος της αξιοπρέπειας και της λευτεριάς, που χαράχτηκε ανεξίτηλα σε χώματα, σε πέτρες και σε μάρμαρα από νέους και νέες που δεν ήξεραν για τι άλλο να ζήσουν, πέρα από την λευτεριά... Άντε, το λοιπόν, αδέρφια. Ας ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε και να τιμήσουμε την πατρίδα, τους προγόνους και τους Αγίους, χορεύοντας με τους αγγέλους και κάνοντας για μία ακόμη φορά τον χάρο να μας σεβαστεί... Άντε το λοιπόν αδέρφια. Γιατί αν δεν διώξουμε σύντομα ετούτο το σκοτάδι, δεν θα φύγει ποτέ για να δώσει την θέση του στο φως...

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Eπιτέλους

Διαβάστε Περισσότερα »

Τα μυστήρια του Θεού

Οι ασεβείς με τα χέρια τους και τα λόγια τους προσκαλούν τον θανατο. Τον θεώρησαν φίλο τους, υποδουλώθηκαν και  σύναψαν συνθήκη με αυτόν, διότι είναι άξιοι να είναι κτήματά του.

Είπαν λοιπόν μέσα τους χωρίς να σκεφτούν σωστά,

" Σύντομη και γεμάτη λύπη είναι η ζωή μας και ο θάνατος δεν μπορεί να αποτραπεί ούτε γνωρίσαμε κανέναν που να γύρισε από τον άδη, για να μας τον αναλύσει.

Τυχαία γεννηθήκαμε και μετά το θάνατο θα πάμε στην ανυπαρξία, σαν καπνός η πνοή από τα ρουθούνια μας και ο λόγος σαν σπινθήρας από την κίνηση της καρδιάς μας.

Ο οποίος όταν σβήσει το σώμα μας θα γίνει στάκτη και το πνεύμα θα διαλυθεί σάν κούφιος άνεμος.

Σολομώντας  984-931π.Χ

Το όνομα μας, καθώς θα παρέρχεται ο χρόνος, θα λησμονηθεί και κανείς δεν θα θυμάται τα έργα μας.

Η ζωη μας θα περάσει σαν ίχνος από σύννεφο, σαν την ομίχλη που διασκορπίζεται, διωκομένη από τις αχτίνες του ηλίου και διαλυομένη από την θερμότητα αυτού.

Σαν σκια περνά ο βίος μας και καμία επιστροφή δεν υπάρχει από τον θάνατο, διότι η ζωή τερματίστηκε και σφραγίστηκε οριστικώς, και κανείς δεν επιστρέφει.

Εμπρός, λοιπόν, ας απολαύσουμε τα  υπάρχοντα αγαθά, ας χαρούμε τον κόσμο  ώσαν νέοι, όσο μπορούμε περισσότερο.

Ας μεθύσουμε από  πολυτελές κρασί, ας λουσθούμε με αρώματα και ας μη αφήσουμε να περάσει κανένα από τα άνθη της άνοιξης.

Ας στεφανώθουμε  με τριαντάφυλλα πριν  αυτά μαρανθούν.

Κανείς από εμάς ας μη μείνει αμέτοχος από τις μεγαλοπρεπείς απολαύσεις μας. Πανταχού δε ας αφήσουμε τα ίχνη των διασκεδάσεων, διότι αυτά είναι το μερίδιό μας και η κληρονομία μας επάνω εις την γη.

Ας καταδυναστεύσουμε τον φτωχό δίκαιο, να μη λυπόμαστε την  χήρα, ούτε να ντραπούμε του μεγαλύτερου τα πολυχρόνια άσπρα μαλλιά .

Η δύναμή μας, ας είναι για εμάς ο νόμος της δικαιοσύνης , διότι ο αδύνατος αποδεικνύεται άχρηστος.

*Θα στήσουμε ενέδρα στον δίκαιο, διότι δύσχρηστος μας είναι και εναντιώνεται στα έργα μας, μας κατακρίνει με δριμύτητα ως παραβάτες του θείου νόμου.

Μας δυσφημίζει λέγοντας τα αμαρτήματα της παιδείας μας.

Επαγγέλεται οτί έχει γνώση θεού και δούλος του Κυρίου αυτοαποκαλείται.

Εχει γίνει καθημερινός έλεγχός μας, της νοοτροπίας και της συμπεριφοράς μας. Είναι βαρύς και ανυπόφορος και που τον βλέπουμε μόνο.

Διότι η ζωή του δεν είναι ομοία με την ζωή των άλλων ανθρώπων. Διαφορετικοί οι δρόμοι και οι τρόποι του βίου του.

Εχουμε θεωρηθεί από αυτόν ως κίβδηλοι και απομακρύνεται από τους δρόμους της ζωής μας, σαν να είναι από ακαθαρσίες. Μακαρίζει τα έσχατα των δικαίων και αλαζονεύεται λέγοντας, ότι έχει πατέρα τον Θεό.

Ας δούμε λοιπόν εάν οι λόγοι αυτού είναι αληθινοί..Ας θέσουμε σε δοκιμασία μέχρι και θανάτου την ζωήν του.

Διότι, εάν αυτός ειναι ο  δίκαιος , ο υιός του Θεού, τότε ο Κυριος θα τον προστατεύσει και θα τον γλυτώσει από τα χέρια των θανασίμων εχθρών του.

Θα τον υποβάλουμε σε ύβρεις και βασανιστήρια, για να δούμε την ηρεμία και μακροθυμία του, για να ελέγξουμε την ανεξικακία του.

Με σκληρό και εξευτελιστικό θάνατο  θα τον καταδικάσουμε  και θα δούμε τότε αν θα τον προστατεύσει ο Θεός, όπως αυτός ισχυρίζεται”.

Αυτά τα πονηρά σκέφτηκα οι ασεβείς και πλανήθηκαν, διότι τους έχει τυφλώσει πλέον εξ ολοκλήρου η κακία τους.

Δεν γνώρισαν τα μυστήρια του Θεού, δεν πίστεψαν εις την δικαία ανταμοιβή, που περιμένει τους οσίους.

Δεν είχαν την κρίση, για να εννοήσουν τα βραβεία του Θεού στις ψυχές των δικαίων.

Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπον άφθαρτο και αθάνατο.

Τον έπλασε σύμφωνα με την δική του εικόνα.

Αλλά εξ αιτίας του φθόνου του διαβόλου εισήλθε  ο θάνατος στον κόσμο.

 Και οι ασεβείς, οι οποίοι ανήκουν  στην παράταξη του διαβόλου, πειράζουν τον δίκαιο.

Οι ζωές όμως των δικαίων είναι στο χέρι του Θεού, και καμιά θλίψη και βάσανο δεν θα τους αγγίξει.

Στα μάτια των αφρόνων φαίνονται οτί πέθαναν, και λογίζεται σαν πόνος και τιμωρία ο θάνατός τους, και αναχώρησή του από την ζωή αυτή ως καταστροφή.

Εκείνοι όμως υπάρχουν και ζουν εν ειρήνη.

Διότι και εάν ακόμη  στα μάτια των ανθρώπων και εκ μέρους των ανθρώπων πάσχουν και θλίβωνται,  η ελπίδα τους για την αθανασία είναι πλήρης.

Και εάν λίγο παιδεύτηκαν πολύ θα ευεργετηθούν.

Διότι ο Θεός δοκίμασε αυτούς  και τους βρήκε αξίους  εαυτού.

Σαν χρυσάφι στο χωνευτήριο τους δοκίμασε και σαν θυσία ολοκαυτώματος τους δέκτηκε με ευμένεια.

Και στο καιρό της επισκοπής τους θα αναλάμψουν και σαν σπινθήρες στις καλαμιές θα διατρέχουν,

Θα κρίνουν τα έθνη και θα κυριαρχήσουν στους λαούς,  ο Κυριος θα είναι βασιλιάς τους στους αιώνες.

Οσοι έχουν στηριγμένη  την πεποίθησή  σε αυτόν, θα κατανοήσουν την αλήθεια• και οι πιστοί που με αγάπη θα τον προσμένουν, γιατί η χάρη και το έλεος δίδονται στους οσίους του,  στοργική  εποπτεία και προστασία στους εκλεκτούς του.

Οι δε ασεβείς, θα τιμωρηθούν αντάξια με αυτά που μηχανεύτηκαν• αυτοί, που κατεφρόνησαν τον δίκαιον και αποστατήσαν από τον Θεό.

Διότι εκείνος, που εξουθενώνει και καταφρονεί την σοφία και παιδαγωγία, είναι ταλαίπωρος και δυστυχής, και κενή η ελπίδα αυτών, και οι κόποι τους ανώφελοι, τα έργα τους άχρηστα.

Οι γυναίκες τους άμυαλες και ασύνετες, και τα παιδιά τους πονηρά• επικατάρατοι οι απόγονοί τους.

Σοφία Σολομώντα κεφ.  1 16 - 3 12 (μετάφραση από εβδομήκοντα)
*Όλη η παράγραφος αναφέρεται στον Χριστό και με τον τρόπο με τον οποίο θα θανατωθεί.(Την Ρωμαϊκή εποχή το θάνατο στο σταυρό, τον θεωρούσαν εξευτελιστικό και σ' αυτόν καταδίκαζαν τους δούλους, τους λιποτάκτες, τους ληστές και γενικά όλους όσους επαναστατούσαν ένοπλα ενάντια στο καθεστώς).

Διαβάστε Περισσότερα »

Τα παιδιά της γωνίας

Να χαίρεσαι που δεν σε λογαριάζουν γιατί αν κατάφερες αυτό, τότε έχεις κερδίσει τον μισό πόλεμο ενάντια στα ξένα και εντόπια καθίκια. Αν κατάφερες να κρατήσεις τις υπομονές σου μετατρέποντας τες σε λογική, τότε να είσαι σίγουρος ότι αρχίζεις από μονάδα να γίνεσαι ο επικίνδυνος άνθρωπος της γωνίας. Αυτός που και σε ειρηνικές αλλά και εμπόλεμες καταστάσεις έδινε την μια τον ιδρώτα του και την άλλη το αίμα του, κι όταν ολοκλήρωνε αυτό που το κοινωνικό και ανθρωπιστικό καθήκον τού όριζε, αποτραβιόταν και πάλι στη γνωστή γωνία.

Αυτή η γωνία που σε κάνει να βλέπεις τον κόσμο από κάτοψη, που σε κάνει παρατηρητικό όχι εξαιτίας του φόβου μη σε βρουν αλλά λόγω της επιλογής σου να μένεις αόρατος γιατί σε στενεύουν οι τεράστιοι ρυπαροί πολυσύχναστοι χώροι. Γιατί το ξέρεις πολύ καλά ότι το να πάρεις θέση σε ένα παιχνίδι που παίζεται από αόρατους είναι σαν να χτυπάς με το σπαθί μόνο αέρα, αλλά και  ότι να συνδιαλέγεσαι με πιόνια που νομίζουν ότι ορίζουν καταστάσεις προσβάλει την νοημοσύνη σου μετατρέποντάς σε σε συνένοχο των εγκλημάτων. Από την γωνία βγήκαν όλοι αυτοί που θαυμάζεις και αν δεν κατέληξαν νεκροί από δική τους επιλογή και όχι από υπεροχή του αντιπάλου, τότε σε μια γωνία πέθαναν χορτάτοι από συνείδηση.

Η γωνία είναι το καλύτερο σημείο του πλανήτη αν θέλεις να έχεις ολοκληρωμένη όραση αλλά και τα νώτα σου φυλαγμένα. Να φοβάσαι αυτούς που βγαίνουν σε ευθεία παράταξη σε ανοιχτούς δρόμους με τάχα ανυπεράσπιστα τα στήθια τους. Να φοβάσαι και όλους αυτούς που σε σπρώχνουν να βγεις στο φως διεκδικώντας τα καταπατημένα δικαιώματά σου. Για ασπίδα σε έχουν. Σε βγάζουν από την ασφαλή σου γωνία και γίνεσαι τρωτός αφού μεταβάλλεσαι σε όχλο. Από την στιγμή που σε γνωρίζουν είναι πολύ εύκολο για αυτούς να σε κάνουν αναλώσιμο. Κανείς από τους εξουσιαστές ποτέ δεν φοβήθηκε αυτό που βλέπει. Φοβόταν την σκιά και την σιωπή. Φοβόταν αυτό που δε μπορεί να το εντάξει σε κοινωνικό φαινόμενο, φοβόταν πάντα το άτομο και όχι τις ομάδες. Ο τακτικός πόλεμος είναι για μεγάλα υποταγμένα στην εξουσία στρατεύματα και όχι για μικρούς και ασήμαντους εχθρούς, όπως είναι όλοι οι άνθρωποι που μπορούν να χωρέσουν την ελευθερία τους σε μισό τετραγωνικό.

Αναρωτιόμαστε τι κάνει αυτός ο λαός και όλοι οι υπόλοιποι λαοί που είναι ήδη στα κρεματόρια χωρίς καν να πάρουν το τρένο. Γιατί ανέχονται αδιαμαρτύρητα αυτόν τον αιμοσταγή ειρηνικό πόλεμο; Είναι όλοι τους βολεμένοι, μισθωμένα δημοσιοϋπαλληλάκια, καβαντζωμένοι από λαμογιές, ωχαδερφιστές, δειλοί, απάτριδες; Η πλειοψηφία είναι, αλλά όχι το σύνολο. Διότι βλέπουμε όλους αυτούς να βγαίνουν στο φως, να μιλάνε, να γλεντάνε, να κάνουν επαναστάσεις δια προφορικού και γραπτού λόγου, αλλά δεν βλέπουμε εκείνους που είναι στην γωνία. Ουδείς γνωρίζει τον αριθμό τους αλλά σίγουρα είναι τόσοι όσοι ήταν πάντα: Ελάχιστοι. Και όπως απέδειξε και η επίσημη ιστορία -η γραμμένη από τους νικητές-, ήταν αυτοί που άλλαζαν την έκβαση των καταστάσεων όταν ερχόταν η ώρα να βγουν από την γωνία τους γνωρίζοντας καλά τον εχθρό μετά από τόσα χρόνια ήσυχης παρατήρησής του. Έδιναν τη μάχη όχι σε κοινωνικό επίπεδο, όπως η αντιπολιτευτική εξουσία θέλει να την κάνεις, αλλά σε προσωπικό. Ο πόλεμος για το Δίκαιο είναι προσωπική και όχι κοινωνική υπόθεση. Όσο τραβούν το σχοινί χωρίς καμία αντίσταση κατακτητές και ευρωλάγνοι, τόσο ο πόλεμος γίνεται προσωπικός,  δηλαδή ανελέητος. Πάντα ο πόλεμος για τους ανθρώπους της γωνίας ήταν προσωπικός. Από την εποχή της ειρήνης, μέχρι την εποχή του πολέμου, μέχρι την εποχή των εξοριών, μέχρι την εποχή της δημοκρατίας, μέχρι την εποχή του τραβεστί σοσιαλισμού, μέχρι και σήμερα στην παγκοσμιοποιημένη εποχή. Η γωνία ήταν πάντα γωνία. Με το ένα ποδί ψηλά ως τιμώρια στην αρχή, μέτα αγκαλιά με την μοναξιά ως επιλογή ζωής και τέλος ως τελευταία έξοδος για την αθανασία "όταν η ιστορία τους καλούσε".

Ο εχθρός πράττει ό,τι θέλει όχι γιατί έχει την δύναμη να το κάνει, αλλά γιατί ακόμα οι σιωπηλοί, αόρατοι, μικροί, μοναχικοί, ξέρουν ότι ο εχθρός δεν έχει δείξει όλα του τα όπλα. Έχει κι άλλο η ιστορία που ξεκινήσαμε να ζούμε. Ακόμα δεν έχουμε πάρει καν την γεύση από το όπλο του εχθρού. Οι τσέπες πονάνε τώρα, ο πόνος δεν έφθασε ακόμη στην ψυχή και στο κορμί. Όταν θα ολοκληρώσει τον εκφοβισμό του, όταν ήσυχος θα απλώσει μπροστά όλα του τα όπλα και θα σου τα δείχνει, τότε οι γωνίες θα δείξουν τι έκρυβαν για χρόνια μέσα τους. Σε ένα μη καθορισμένο αλλά μοιραίο ραντεβού θα ανταμωθούν και πάλι οι σιωπηλοί της ζωής βγαίνοντας από τις γωνίες τους. Αυτές οι τούβλινες μήτρες ταΐζουν τα παιδιά τους με Μνήμη και τα γεννούν με έναν πόνο γνωρίζοντας τι σημαίνει η ευχή: Καλή Λευτεριά.

Πηγή

Διαβάστε Περισσότερα »

Προφητείες της Π. Διαθήκης για την τιμωρία των άδικων αρχόντων και των προδοτών

Οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, σχεδόν 15 αιώνες πριν από τη Γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, μας μιλούν για τους διαχρονικούς νόμους του Θεού που η ισχύς τους δεν σβήνει ποτέ και αφορούν κάθε εποχή.

Διαβάζοντάς τους διαπιστώνει κανείς ότι όπως ο Θεός, είναι ένας εις τους αιώνας, έτσι και ο άνθρωπος είναι ίδιος εδώ και χιλιάδες χρόνια. Οι προφήτες μιλούν με αυστηρότητα, καταγγέλλουν, προσπαθούν να αφυπνίσουν, άλλες φορές θρηνούν για τον άνθρωπο, για τα πάθη του, τις αδυναμίες του, που τον οδηγούν στην αμαρτία, δηλαδή στην παράβαση του νόμου του Θεού (Α` Ιωάννη 3:4) και στην επανάσταση εναντίον του Θεού. Σε αντίθεση με την εντύπωση που έχουν πολλοί, η αμαρτία δεν είναι ενοχή και κατάκριση. Δεν είναι δικαστήριο και προσβολή της Θείας Δικαιοσύνης. Δεν είναι ντροπή και καταδίκη. Είναι ελεύθερη πορεία και αυτοδιάθεση. Είναι δυνατότητα να επιλέξει το πλάσμα ελεύθερα, την ύπαρξη χωρίς τον Δημιουργό του, ή μαζί Του. Με όλες τις συνέπειες στις οποίες αυτή η επιλογή οδηγεί.

Στη ζωή μας , όπως έχει πει ο Γέροντας Παΐσιος δεν υπάρχουν μόνο οι φυσικοί νόμοι, αλλά και οι πνευματικοί. Όταν ο άνθρωπος δεν μετανοεί και συνεχίζει να αδικεί με ευχαρίστηση, τότε λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι. Είναι σίγουρο ότι για τον ισχυρό και τον αλαζόνα που εξυψώνει τον εαυτό του και ευαρεστείται στο κακό, κάποια στιγμή θα επέλθει η πτώση του και ανάλογα με το ύψος της υπερηφάνειας του θα συντριβεί.

Η τιμωρία στις προφητείες, ή καλύτερα η δικαιοσύνη που θα απονείμει ο Θεός, είναι άξια ιδιαίτερης προσοχής διότι ζούμε στην εποχή στην οποία το κακό κυβερνά και η αδικία έχει γίνει νόμος! Όποιος διαβάζει τις προφητείες συγκλονίζεται, αισθάνεται ότι έχουν γραφεί για το σήμερα, αφορούν τη δική μας πατρίδα, λόγω της αιώνιας ισχύος των πνευματικών νόμων , δηλαδή του Λόγου Του Θεού.

Ελέγχουν και κατακεραυνώνουν με τον λόγο τους οι προφήτες, τους κακούς και άδικους άρχοντες, δικαστές και ιερείς που δωροδοκούνται, τους άρπαγες και τους τοκογλύφους που εκμεταλλεύονται τους φτωχούς και πλουτίζουν εις βάρος τους, εκείνους που θεσπίζουν νόμους άδικους, τους προδότες της πατρίδας, τους κατακτητές και καταπιεστές των λαών και τους προειδοποιούν για το θλιβερό τέλος τους.

Ας δούμε τι έχουνε πει οι προφήτες:

Για τους άρπαγες, απατεώνες, τοκογλύφους

ΜΙΧΑΙΑΣ

2,1 «Αλίμονο σε εκείνους που ξαγρυπνούν στα κρεβάτια τους σχεδιάζοντας το κακό για να το πραγματοποιήσουν το πρωί. Θα το κάνουν γιατί έχουν την δύναμη».

2,2 «Όταν επιθυμούν αγρούς ή σπίτια τα αρπάζουν. Κατακλέβουν τους ανθρώπους και τις οικογένειές τους, αρπάζουν και οικειοποιούνται τα σπίτια τους, παίρνουν ως αιχμάλωτο τον άνδρα και ως ιδιοκτησία την κληρονομιά του.

2,3 «Γι’ αυτό, ο Κύριος λέει: «Έτσι σχεδιάζω κι εγώ κακό ενάντια σε ανθρώπους σαν κι εσάς. Δεν θα μπορέσετε να το αποφύγετε και δεν θα περπατάτε πια με το κεφάλι ψηλά. Γιατί οι καιροί που έρχονται θα είναι δύσκολοι.

2,4 «Εκείνη την ημέρα ο κόσμος θα σας αναφέρει σαν παράδειγμα καταστροφής και θα μιλά για σας με τον δικό σας θρήνο…»

ΗΣΑΪΑΣ 

5,8 Αλίμονο σε εκείνους, οι οποίοι συνδέουν το σπίτι τους με το σπίτι του άλλου και τον αγρό τους με τον αγρό του άλλου, για να αφαιρέσουν κάτι από την ιδιοκτησία του πλησίον για να μείνουν αυτοί οι μοναδικοί κάτοχοι της χώρας . Στ’ αυτιά μου ηχούν τα λόγια του Κυρίου του σύμπαντος: «Πράγματι , όλα αυτά τα σπίτια θα ερημωθούν, αυτές οι ωραίες και μεγάλες κατοικίες θα μείνουν ακατοίκητες».

ΑΜΩΣ 

8,4 Ακούστε τα αυτά εσείς που συντρίβετε τους φτωχούς και παραγκωνίζετε τους δυστυχισμένους της χώρας.

8,6 Θα πουλήσουμε λέτε ακόμα και τα αποκοσκινίδια του σταριού με κέρδος. Θα πουλήσουμε για δούλους τους φτωχούς, που δεν έχουν να πληρώσουν τα χρέη τους, έστω κι αν χρωστούν μόνο ένα ζευγάρι σανδάλια» (!!!)

ΜΑΛΑΧΙΑΣ 

3,5 Έρχομαι εναντίον αυτών (… )που ορκίζονται ψέματα, αυτών που αδικούν τον εργάτη στον μισθό, εναντίον αυτών που καταπιέζουν τις χήρες και τα ορφανά, αυτών που αδιαφορούν για τους ξένους, εναντίον όλων εκείνων που δεν με σέβονται.

ΙΕΡΕΜΙΑΣ 

22,12 Υπάρχουν άνθρωποι που δωροδοκούνται για να καταδικάζουν σε θάνατο, πλουτίζουν με την τοκογλυφία, εκμεταλλεύονται τους συμπατριώτες τους για να πλουτίζουν . Κι εμένα τον Κύριο τον Θεό με έχουν τελείως ξεχάσει.

Για τους άδικους και φιλάργυρους άρχοντες, δικαστές και ιερείς που δωροδοκούνται

 ΑΒΒΑΚΟΥΜ

1,4 Οι νόμοι μοιάζουν αδρανείς, επικρατεί η αδικία. Οι ασεβείς δικαιώνονται σε βάρος του αθώου. Οι αποφάσεις των δικαστών μοιάζουν διεστραμμένες.

ΗΣΑΪΑΣ 

9,15 Οι αρχηγοί αυτού του λαού τον παραπλανούν και όσοι οδηγούνται από εκείνους, χάνονται.

10,1 Αλίμονο σε εκείνους που θεσπίζουν νόμους άδικους και σε κείνους που γράφουν αποφάσεις καταπιεστικές ,για να στερήσουν τους αδυνάτους από το δίκιο τους και να αρπάξουν τα δικαιώματα των φτωχών του λαού μου, για να κάνουν τις χήρες λεία τους και να απογυμνώσουν τα ορφανά. Τι θα κάνετε τη μέρα της κρίσης και της καταιγίδας που έρχεται από μακριά; Σε ποιόν θα καταφύγετε να σας βοηθήσει; Τα πλούτη σας που θα τα αφήσετε;

56,11 Είναι ακόμα σκύλοι αδηφάγοι, όσα κι αν έχουν, ποτέ δεν είναι αρκετά. Είναι ηγέτες δίχως σύνεση. Όλοι εξακολουθούν να βαδίζουν τους δρόμους της διεφθαρμένης τους ζωής, ο καθένας σύμφωνα προς το συμφέρον του.

ΜΙΧΑΙΑΣ 

2,9 «Γι αυτό οι άρχοντες του λαού μου θα εκδιωχθούν και θα απορριφθούν από τις αναπαυτικές κατοικίες τους. Θα εκδιωχθούν εξ αιτίας των πονηρών έργων τους.»

2,10 «Εμπρός σηκωθείτε και φύγετε στην εξορία, γιατί εδώ ησυχία δεν θα βρείτε! Με τις ανίερες πράξεις σας έχετε προκαλέσει την καταστροφή. Και η καταστροφή θα είναι σκληρή.»

2,11 Διεφθαρμένοι δέ, καθώς είσθε, θα περιπέσετε σε τέτοια δειλία, ώστε θα τρέπεσθε σε φυγή, χωρίς κανείς να σας καταδιώκει. Πνεύμα ψεύδους έχει στήσει την κυριαρχία του σε σας.

3,2 Εσείς μισείτε το καλό και αγαπάτε το κακό. Φέρεστε στο λαό μου σαν να ήταν ζώα που τα πάνε για σφαγή.

3,9 Ακούσατε, λοιπόν, αυτά σεις, οι άρχοντες της φυλής Ιακώβ που μισείτε και αποστρέφεστε την δικαιοσύνη και διαστρέφετε όλα τα ορθά και αληθή.

3,10 Σεις, οι οποίοι οικοδομείτε τα σπίτια σας στη Σιών με το αίμα των πτωχών και των αδυνάτων, τις κατοικίες σας στην Ιερουσαλήμ με τις αδικίες εναντίον των αδελφών σας

3,11 Οι άρχοντες και οι κριτές της Ιερουσαλήμ δωροδοκούνται όταν δικάζουν. Οι ιερείς της πόλεως διδάσκουν με πληρωμή και οι ψευδοπροφήτες δίνουν τις μαντείες τους, αφού προηγουμένως πληρώνονται με χρήματα. Και παρ' όλες τις κατάφωρες αυτές παρανομίες επαναπαύονται στον Κύριο λέγοντας• “ο Κύριος είναι μαζί μας . Βεβαίως. Άρα δεν θα μας βρουν κακά!”

7,3 Είναι όλοι τους ειδικευμένοι στο κακό. Ο ηγεμόνας απαιτεί αυξημένους φόρους. Ο δικαστής για να δικάσει δωροδοκείται κι ο ισχυρός ζητάει με πονηριά να ικανοποιήσει την απληστία του. Έτσι όλοι μαζί έχουν διαστρέψει το δίκαιο. Ο πιο καλός ανάμεσά τους και ο πιο τίμιος είναι από τα αγκαθόβατα πιο βλαβερός. Και τότε αλίμονο και τρισαλίμονο! Η μέρα της τιμωρίας σας έρχεται. Τώρα θα ακουσθούν οι θρήνοι και οι κλαυθμοί σας.

ΙΕΡΕΜΙΑΣ

5,26 Ο Κύριος λέει : «Βρέθηκαν στον λαό μου ασεβείς, που στήνουνε παγίδες για να πιάσουνε ανθρώπους όπως παραμονεύουνε για να πιάσουνε πουλιά. Όπως είναι γεμάτη η παγίδα με πουλιά , έτσι είναι το σπίτι τους γεμάτο με απάτη. Γι αυτό έγιναν δυνατοί και πλούτισαν και χόντρυναν και πάχυναν. Δεν βάζουν όρια στις κακές τους πράξεις, δίκαια δεν κρίνουν, αδικούν τα ορφανά και τους φτωχούς κι έτσι καλοπερνάνε. Δεν πρέπει να τα τιμωρήσω όλα αυτά; Να μην εκδικηθώ ένα τέτοιο έθνος;

Για την προδομένη χώρα

 ΟΒΔΙΟΥ 

1,7 Όλες οι πόλεις, με τις οποίες είχες συνάψει συμμαχία, σε απέπεμψαν κενή έως τα σύνορά σου. Αρνήθηκαν να σου δώσουν βοήθεια. Επί πλέον οι φίλοι σου εναντιώθηκαν και , κυριάρχησαν εις βάρος σου, έστησαν ενέδρα κάτω από τα πόδια σου. Δεν υπάρχει σ’ αυτούς φρόνηση.

Για τους προδότες

 ΟΒΔΙΟΥ 

1,11 Διαπράξατε φοβερά εγκλήματα από την ημέρα, κατά την οποία στεκόσασταν παράμερα και βλέπατε όταν αλλοεθνείς παραβίαζαν τις πύλες και έμπαιναν στην Ιερουσαλήμ. Και έβαλαν κλήρο, για να διανείμουν μεταξύ τους τα πλούτη της ,και τους κατοίκους της τελικά τους οδήγησαν στην αιχμαλωσία. Και ήσασταν με τη στάση σας κι εσείς, το ίδιο ένοχοι με εκείνους.

1,12 Δεν έπρεπε με χαιρεκακία να δείτε την τρομερή για τους αδελφούς σας ημέρα, την ημέρα του ολέθρου τους από τους ξένους λαούς. Δεν έπρεπε να χαιρεκακήσετε κατά την ημέρα της καταστροφής τους και να μη κομπάζετε κατά την ημέρα, που οι αδελφοί σας υφίσταντο τις φοβερές θλίψεις.

Απειλές ενάντια στον καταπιεστή των λαών

 ΑΒΒΑΚΟΥΜ 

2,6 Όλα τα έθνη θα απαγγείλουν ενάντια στον κατακτητή τους περιφρονητικά υπονοούμενα. Θα πουν: «Αλίμονο σ’ εκείνο που μαζεύει ό,τι δεν του ανήκει-αλήθεια ως πότε;-και τον καθένα τον μεταχειρίζεται σαν οφειλέτη του!»

2,7 Θα ξεσηκωθούν ξαφνικά οι πιστωτές σου, θα ξυπνήσουν αυτοί που καταπίεσες και θα σε λεηλατήσουν.

2,8 Έθνη εσύ λεηλάτησες πολλά, διέπραξες φόνους και αδικίες σε τόσες χώρες, ενάντια στους κατοίκους τόσων πόλεων. Γι αυτό και όλοι οι λαοί θα λεηλατήσουν εσένα.

2,9 Θα πουν: Αλίμονο σε εκείνον που μαζεύει κέρδη παράνομα για την οικογένειά του και φτιάχνει τη φωλιά του ψηλά για να γλιτώσει από το αρπαχτικό το χέρι.

2,10 Και πράγματι τα σχέδιά σου , όλα θα φέρουν στη δυναστεία σου ντροπή. Καταστρέφοντας έθνη πολλά, τον ίδιο τον εαυτό σου καταστρέφεις.

Το τέλος των τυράννων

 ΙΕΖΕΚΙΗΛ

12,11 Θα συρθούν στην εξορία, στην αιχμαλωσία. Κι ο άρχοντάς τους ακόμα θα πάρει τις αποσκευές του στους ώμους, μες στο σκοτάδι και θα φύγει μέσα από μια τρύπα που θα του ανοίξουν στον τοίχο, για να βγει. Θα σκεπάσει το πρόσωπό του για να μη τον αντικρύσουν τα μάτια των άλλων, και τον αναγνωρίσουν. Και αυτός δεν θα δει ξανά την πατρική γη. Θα προσπαθήσει να διαφύγει, αλλά εγώ θα απλώσω στη σύλληψή του δίκτυ και θα συλληφθεί στην χώρα του. Και όλον το περιβάλλον του και τους βοηθούς του και όλους εκείνους, οι οποίοι τον υπηρετούσαν, θα τους διασπείρω προς κάθε διεύθυνση, και πίσω δε από αυτούς θα σύρω φονική ρομφαία.

ΗΣΑΪΑΣ 

14.4 «Πώς έπεσε ο τύραννος! Πώς η τρομοκρατία πήρε τέλος! Ο Κύριος έσπασε την ράβδο των αμαρτωλών, το σκήπτρο των τυράννων, που τους λαούς χτυπούσαν με οργή, με απανωτά χτυπήματα, που με μανία τυραννούσαν τα έθνη και άσπλαχνα τα καταδίωκαν. Επιτέλους ησυχάζει, αναπαύεται όλη η γη από χαρά πανηγυρίζει!

Άσμα ευχαριστίας
 

ΗΣΑΪΑΣ 

12Θα πεις τη μέρα που θ’ απελευθερωθείς λαέ μου : «Κύριε σε ευχαριστώ! Οργίστηκες με μένα, μα η οργή σου κόπασε και μπορώ ν’ ανασάνω». Τότε θα ομολογήσεις: «Είναι ο Θεός σωτήρας μου! Θα έχω εμπιστοσύνη, τίποτα δεν θα φοβηθώ. Ο Κύριός μου είναι η δύναμή μου και το τραγούδι μου, εκείνος με έσωσε»

Και επειδή στη πατρίδα μας στενάζουμε κάτω από την τυραννία άδικων και ασύνετων ηγετών…

Η αξία του συνετού κυβερνήτη

 ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ 

10,1Ο σοφός κυβερνήτης παιδαγωγεί και μορφώνει τον λαό του. Η διοίκηση του συνετού άρχοντα είναι ορθά τακτοποιημένη.

Όπως είναι ο κυβερνήτης του λαού, έτσι θα είναι και οι υπουργοί του. Όπως είναι ο άρχοντας της πόλεως έτσι θα είναι και οι κάτοικοι αυτής.

Ένας άξεστος βασιλιάς θα καταστρέψει τον λαό του.

Αντιθέτως μια χώρα θεμελιώνεται και ευημερεί χάρη στη σύνεση των καλών αρχόντων.

Από το χέρι του Κυρίου χορηγείται κάθε εξουσία επάνω στη γη.

Τον χρήσιμο και καλό άρχοντα πάνω σ’ αυτή θα τον αναδείξει την κατάλληλη στιγμή. Η επιτυχία αυτού του ανθρώπου βρίσκεται στα χέρια του Κυρίου.

Πάνω του θα αποθέσει ο Θεός την δόξα του.

Θωμαή Στεφανοπούλου

ΠΗΓΗ : Τρικλοποδιά

Διαβάστε Περισσότερα »

Aπό τώρα και στο εξής θα υπάρχουν σε ένα σπίτι πέντε άνθρωποι χωρισμένοι σε μερίδες, τρεις εναντιον δύο και δύο εναντίον τριών.

"Φωτιά ήρθα να βάλω στην γη και πως θα ήθελα να έχει ήδη ανάψει. Έχω να βαπτιστώ ένα βάπτισμα και πόσο στεναχωριέμαι εώς ότου γίνει! Νομίζετε ότι ήρθα για να δώσω ειρήνη στη γη; Όχι σας λέω, αλλά χωρισμο. Διότι από τώρα και στο εξής θα υπάρχουν σε ένα σπίτι πέντε άνθρωποι χωρισμένοι σε μερίδες, τρεις εναντιον δύο και δύο εναντίον τριών. Θα χωριστούν ο πατέρας εναντίον του γιού και ο γιός εναντίον του πατέρα η μητέρα εναντίον της θυγατέρας και η θυγατέρα εναντίον της μητέρας, η πεθερά εναντίον της νύφης και η νύφη εναντίον της πεθεράς". Και στα πλήθη έλεγε:" 'οταν δείτε σύννεφο να ανεβαίνει από δυσμάς, αμέσως λέτε ότι έρχετε βροχή και αυτό γίνεται, και όταν δείτε να φυσάει νοτιάς, λέτε ότι έρχετε ζέστη και αυτό γίνεται. Υποκριτές, τα εξωτερικά φαινόμενα του ουρανού και της γης ξέρετε να τα ερμηνεύετε, πως δεν μπορείτε να ερμηνεύετε τον παρόντα καιρό; Γιατί δεν κρίνετε μόνοι σας ποιό είναι σωστό;

κατά Λουκά κεφ 12   49-57

Όλες αυτές τις μέρες ακούω  τα παπαγαλάκια να ρωτάνε τα γιουσουφάκια  τι μάθαμε από το παράδειγμα της Κύπρου. 

Καλή ερώτηση.

Δύο είναι τα πράγματα που μας δίδαξε η Κύπρος. 

Πρώτον έπεσε η μάσκα της Ευρωπαϊκής ένωσης των κρατών και της αλληλεγγύης και δεύτερον, και βασικότερο κατά εμένα, ότι είμαστε μόνοι μας, όλα αυτά τα παραμύθια περί ξανθού γένους και κίτρινης φυλής επιτέλους τελείωσαν. ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ.

Είναι φανερό πλέον σε όλους ότι αυτή η ευρωπαϊκή ένωση έχει γίνει πλέον κάτι σαν την αθηναϊκή συμμαχία. 

Η Δηλιακή Συμμαχία ήταν μια πολιτική και στρατιωτική ένωση περίπου 150 αρχαίων ελληνικών κρατών-πόλεων κατά τον 5ο αιώνα π.Χ., υπό την κηδεμονία της πόλης των Αθηνών. Στόχος της ήταν η περαιτέρω αντιμετώπιση της περσικής απειλής μετά τη νίκη των Ελλήνων στη Μάχη των Πλαταιών προς το τέλος των Μηδικών Πολέμων. Ιδρυμένη το 478 π.Χ., ονομάστηκε έτσι από την αρχική της έδρα, τη νήσο της Δήλου, όπου συναντήσεις διεξάγονταν σε έναν ναό κι όπου τηρούσαν το κοινό ταμείο των συμμαχικών πόλεων.

Σκοπός της συμμαχίας ήταν η εξασφάλιση της ανεξαρτησίας των πόλεων που συμμετείχαν από τον περσικό κίνδυνο.

'Ολες οι πόλεις της συμμαχίας διατηρούσαν την ανεξαρτησία τους και είχαν ίση ψήφο στα συνέδρια, που γίνονταν κατά διαλείμματα στη Δήλο. Στη νήσο αυτή υπήρχε το κοινό ταμείο της συμμαχίας, το οποίο διαχειρίζονταν οι Ελληνοταμίες, που ήταν Αθηναίοι (δέκα) και τα λεφτά φυλάγονταν στο ναό του Απόλλωνα. Το ποσό της ετήσιας συμμαχικής εισφοράς ήταν στην αρχή 460 τάλαντα.

Η Α Αθηναϊκή Συμμαχία ή Συμμαχία της Δήλου ήταν μια ένωση ανεξάρτητων και ισότιμων κρατών, που εξυπηρετούσε τα κοινά τους συμφέροντα. Ενώ όμως όλες οι πόλεις θεωρούνταν ίσες, τις επιχειρήσεις θα τις κατεύθυνε η Αθήνα, η οποία είχε ηγετική θέση.

Η αθηναϊκή συμμαχία γίνεται αθηναϊκή ηγεμονία. Από τη σύσταση της αθηναϊκής συμμαχίας η Αθήνα διατηρούσε ηγετικό ρόλο σ' αυτή. Ο ρόλος αυτός στα χρόνια του Περικλή με την ανάπτυξη της πόλης μεγάλωσε και η συμμαχία μετατράπηκε σε αθηναϊκή ηγεμονία.

Μεγάλο ρόλο στη μεταβολή αυτή έπαιξε και η μεταφορά το 454 π.Χ. του συμμαχικού ταμείου από τη Δήλο στην Αθήνα. Από το έτος αυτό η Αθήνα χρησιμοποιούσε τα συμμαχικά χρήματα όπως έκρινε η ίδια σωστό, ενώ παράλληλα αύξησε και τις εισφορές των μελών.

Οι συμμαχικές δυνάμεις οδηγούνταν σε εκστρατείες από τους Αθηναίους, οι οποίοι τις αποφάσιζαν και σχεδίαζαν χωρίς να ρωτούν τις υπόλοιπες πόλεις. Η ανεξαρτησία και ισοτιμία των περισσότερων συμμάχων παραβιάστηκαν και τα μέλη της συμμαχίας έγιναν ουσιαστικά υπήκοοι της Αθήνας.

Πολλές πόλεις λόγω της ηγεμονίας της Αθήνας και της παραγνώρισης τους δοκίμασαν να απαλλαγούν από την αθηναϊκή ηγεμονία αποχωρώντας από τη συμμαχία. Ο αθηναϊκός στρατός και στόλος επενέβηκε δυναμικά και κατέπνιξε στο αίμα τις «αποστασίες» αυτές.

Πλέον έχουνε καλύτερες τεχνικές από τον στρατό για να καταπνιγουνε στο αίμα τους αποστάτες. Δυστυχώς πιστεύω ότι η Κύπρος θα πληρώσει πολύ ακριβά το "Όχι".

Εδώ λοιπόν τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα αντίστροφο του ερωτήματος που μας έχουν ζαλίζει τα αυτιά. 

Θέλουμε να παραμείνουμε υπόδουλοι μιας σκληρής ηγεμονίας που κάποτε λεγόταν ευρωπαϊκή ένωση ή να ελευθερωθούμε από αυτήν;

Θα μου πεις, άμα φύγουμε, δεν θα υπάρχουν τα απαιτούμενα φάρμακα, θα γίνει στάση πληρωμών, δεν θα έχουμε πετρέλαιο για τα σπίτια μας και τα αυτοκίνητά μας, θα πεινάσουμε, θα χάσουμε τα λεφτά μας που έχουμε στην  τράπεζα ( πόσο άραγε κοστολογείται η ελευθερία; ). Και το σημαντικότερο ερώτημα όλων, εαν δεν τα καταφέρουμε και αφανιστούμε;

Ναι, θα τα πάθουμε όλα αυτά, μπορεί να πάθουμε και χειρότερα. Η Ελευθερία μόνο με αίμα κερδίζεται.  Αυτή είναι η αλήθεια, η αλήθεια που δεν τολμάει κανένας πολιτικάντης να την πει είτε γιατί  είναι μέρος του συστήματος, είτε γιατί φοβάται ότι θα χάσει ψήφους. Αρχικά θα είναι πολύ χειρότερα, γιατί σίγουρα στον ηγεμόνα αυτής της ένωσης, που δεν είναι οι Γερμανοί και η Μέρκελ (απόδειξη είναι οτι παρά τα οικονομικά οφέλη που έχει η Γερμανία ο λαός τα τελευταία χρόνια έχει λιτότητα με την δικαιολογία οτι μας δίνουν χρήματα), δεν θα αρέσει η απόφαση αυτή.

Μήπως τώρα δεν πεινάμε; Τα παιδία μας δεν λιποθυμούν στα σχολεία; Μήπως αυτο τον χειμώνα βάλαμε πετρέλαιο στα σπίτια μας; ; ή μήπως είχαμε όλα τα απαιτούμενα φάρμακα.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία οι γεννήσεις από το 1972 εώς το 1980 (μιλάμε για μια γενιά πριν) ήταν 144.194 μ.ο. ανά έτος. Το 2010, πριν αρχίσει στη ουσία η κρίση, ήταν  93.192. Μιλάμε δηλαδή για  36% πτώση, προτού κρίσης παρακαλώ. 

Εάν αυτό δεν λέγεται γενοκτονία τότε πως λέγεται; Εάν αυτό δεν λέγεται προσπάθεια αφανισμού ενός λαού, τι λέγεται;

Tι θέλουμε, έναν λαό που στην καλύτερη  περιπτώση θα είναι  για πάντα φτωχός και υποδουλομένος χωρίς καμία πλέον προοπτική,διότι θα κατοικεί σε μια χώρα που δεν θα είναι δική του, ή εναν λαό φτωχό μεν αλλά περήφανο που αγωνίζεται για την ελευθερία του και το μέλλον των παιδιών του;

Θα ήθελα όμως να ξεφύγω απο τα ευρωπαίκα σύνορα και να μιλήσω για τους πραγματικούς δυνάστες του πλανήτη. Αυτούς που έχουν τα χρήματα και τώρα θέλουν και την εξουσία. Αυτούς που έχουν κάνει υποχείρια  κράτη μέσω χρεών που τους έχουν δημιουργήσει και τα βάζουν να κάνουν ότι θέλουν (δείτε εδώ το παγκόσμιο χρέος και πόσα δις χρωστάνε οι "υπερδυνάμεις"). Η Μέρκελ, ο Ομπάμα και άλλοι μεγάλοι "ηγέτες" δεν είναι τίποτα άλλο απο πρωταγωνιστές και ο Παπανδρέου , Σαμαράς, Τσίπρας κομπάρσοι στο θίασο που έχουν στήσει. Άμα δείτε το παρακάτω ντοκυμαντέρ θα καταλάβετε πολλά. 

.

Τα σχέδια τους ειναι πολύ σκοτεινά,τώρα οδεύουν προς την ολοκλήρωσή τους, τόσο σκοτεινά που πολλές φορές νομίζουμε οτι ειναι συνομοσιολογίες.
Μακάρι να ήταν. 
Το ότι κτύπησαν πρώτα τον Ελληνισμό κάθε άλλο παρά τυχαίο ήταν. Οι Έλληνες είναι το αγκάθι σε αυτό που ετοιμάζουν, την νέα τάξη πραγμάτων, την παγκόσμια διακυβέρνηση με έναν ηγέτη, όπου το χρήμα θα είναι η κυρίαρχη αξία και όλοι οι άνθρωποι δούλοι. 
Έλληνες ήταν αυτοί που δημιούργησαν την δημοκρατία, την ισότητα και την ισονομία. 'Ελληνες ήταν αυτοί που πολέμησαν ενάντια σε τεράστιες αυτοκρατορίες και κατάφεραν και τις κέρδισαν. Προπάντων οι Έλληνες ήταν αυτοί που όταν  επισκεύτηκαν το Χριστό είπε: "Ήρθε η ώρα να δοξαστεί ο υιός του ανθρώπου". Οι Έλληνες είναι ο λαός που ο Κύριος παράδωσε τον αμπελώνα ώστε να τον φροντίζουν και να αποδώσουν τους καρπούς του την ώρα που πρέπει. Αυτό το ξέρουν καλά γι αυτό και μας κτυπάνε έτσι και θα μας κτυπήσουν ακόμα περισσότερο, μέχρι να μας αφανίσουν ώστε να μπορέσουν να εφαρμόσουν το σχέδιο τους χωρίς να υπάρχει κανείς πια να τους εμποδίσει.

Όμως εμείς οι 'Ελληνες όσους ήρωες έχουμε βγάλει, άλλοι τόσοι είναι και οι εφιάλτες μας. Σαν λαός των άκρων πάντα είμασταν ικανοί για το καλύτερο και για το χειρότερο. 
Μια άλλη μεγάλη αλήθεια που επίσης δεν λέγεται από κανέναν τουλάχιστον όχι στον βαθμό που πρέπει να ειπωθεί. Ποιοί λοιπόν φταίνε περισσότερο γι αυτή την κατάσταση που βρισκόμαστε;  Oι Γερμανοί, Αμερικάνοι, Άγγλοι , Ρώσοι και γενικότερα όλες οι αυτοκρατορίες πρώτιστο μέλημα είχαν το συμφέρον τους και όλες αυτό επιδίωκαν, το μόνο που αλλάζει ειναι ο τρόπος με τον οποίο το εξασφάλιζαν. Ώστε λοιπόν ποιός έχει την μεγαλύτερη ευθύνη; Αυτός που επιδιώκει το όφελος το δικό του ή της χώρας του ζημιώνοντας μια άλλη χώρα; ή αυτός που προδίδει τον λαό του και την χώρα του και την αφήνει έρμαιο στα συμφέροντα του κατακτητή;

Συμμετέχουμε σε μια  θεατρική παράσταση, την οποία έχουν στήσει αυτοι που θέλουν να ελέγχουν το matrix στο οποίο ζουμε.
Matrix σημαίνει μήτρα. Μια μήτρα είναι αυτός ο  κόσμος. Όπως λοιπόν οι εννια μήνες για το  έμβρυο είναι τόσο σημαντίκοι  στην μήτρα  να μεγαλώσει και να προετοιμαστεί ώστε να γεννηθεί ολοκληρωμένο για να μπορέσει να ζήσει βγαίνοντας από αυτήν, έτσι  εξίσου και παραπάνω σημαντίκη είναι αυτη η ζωή για μας, παρακαταθήκη μας, ετοιμασία για την άλλη ζωή, την αιώνια.

 Άλλη παραβολή τους παρέθεσε λέγοντας: «Η βασιλεία των ουρανών ομοιώθηκε με άνθρωπο που έσπειρε καλό σπόρο στον αγρό του. 

 Ενώ όμως οι άνθρωποι κοιμούνταν, ήρθε ο εχθρός του και έσπειρε από πάνω ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι και έφυγε. 

 Όταν λοιπόν βλάστησαν τα φυτά και έκαναν καρπό, τότε φάνηκαν και τα ζιζάνια. 

 Πλησίασαν τότε οι δούλοι του οικοδεσπότη και του είπαν:

“Κύριε, δεν έσπειρες καλό σπόρο στον αγρό σου; Από πού λοιπόν έχει ζιζάνια”; 

Εκείνος τους είπε: “Κάποιος άνθρωπος εχθρός το έκανε αυτό”. Και οι δούλοι τού λένε: “Θέλεις λοιπόν να πάμε και να τα μαζέψουμε”; 

Εκείνος τους λέει: “Όχι, μην τυχόν μαζεύοντας τα ζιζάνια ξεριζώσετε συγχρόνως μαζί με αυτά και το σιτάρι. 

Αφήστε να αυξάνουν μαζί και τα δύο ως το θερισμό, και κατά τον καιρό του θερισμού θα πω στους θεριστές: ‘Μαζέψτε πρώτα τα ζιζάνια και δέστε τα σε δέσμες, για να τα κατακάψετε, αλλά το σιτάρι να το συνάξετε στη αποθήκη μου’ ”»
Κατά Ματθαίου κεφ 13   24-30

Οι μάσκες πέφτουν, το σιτάρι και το ζιζάνιο αυξήθηκαν.

Ο καίρος του θερισμού πλησιάζει και οι θεριστές ετοιμάζονται, η φωτιά είναι έτοιμη από καιρό, αποταμιευμένη. Η ωρα που η γη θα δοκιμαστεί με αυτή έρχεται, και οι μεν που κάνουν το καλό θα λάμψουν όπως λάμπει ο χρυσός όπως όταν βγαίνει από το χυτήριο, καθαρός, έχοντας φτύσει όλα τα ξένα συστατικά που έχει επάνω του και οι δε θα κατακαουν όπως κατακαίγεται το άχυρο από την φωτιά. Είναι υπόσχεση του Κυρίου Ιησου Χριστού αυτό. 

Διαβάστε Περισσότερα »