Καταρχήν θα ήθελα να εξηγήσω λέγοντας αδέρφια μου, τι εννοώ.

Αδερφός μου είναι ο οποιοσδήποτε μαχητής του καλού.

Σημασία δεν έχουν η θρησκεία και τα πολιτικά πιστεύω διότι κατά την ταπεινή μου άποψη αυτή την στιγμή κανείς δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια.

Αυτό που έχει σημασία είναι μέσα του να υπάρχει φιλαλήθεια, Ειρήνη, δικαιοσύνη, σοφία και πάνω από όλα αγάπη.

Και όταν φανερωθεί η αλήθεια στην γη είμαι σίγουρος ότι σε όποια θρησκεία η πολιτικό χώρο ανήκει αυτός ο άνθρωπος θα την ακολουθήσει.

Οπότε απευθύνομαι αποκλειστικά και μόνο σε αυτούς, Έλληνες και μη .

Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Aπό τώρα και στο εξής θα υπάρχουν σε ένα σπίτι πέντε άνθρωποι χωρισμένοι σε μερίδες, τρεις εναντιον δύο και δύο εναντίον τριών.

"Φωτιά ήρθα να βάλω στην γη και πως θα ήθελα να έχει ήδη ανάψει. Έχω να βαπτιστώ ένα βάπτισμα και πόσο στεναχωριέμαι εώς ότου γίνει! Νομίζετε ότι ήρθα για να δώσω ειρήνη στη γη; Όχι σας λέω, αλλά χωρισμο. Διότι από τώρα και στο εξής θα υπάρχουν σε ένα σπίτι πέντε άνθρωποι χωρισμένοι σε μερίδες, τρεις εναντιον δύο και δύο εναντίον τριών. Θα χωριστούν ο πατέρας εναντίον του γιού και ο γιός εναντίον του πατέρα η μητέρα εναντίον της θυγατέρας και η θυγατέρα εναντίον της μητέρας, η πεθερά εναντίον της νύφης και η νύφη εναντίον της πεθεράς". Και στα πλήθη έλεγε:" 'οταν δείτε σύννεφο να ανεβαίνει από δυσμάς, αμέσως λέτε ότι έρχετε βροχή και αυτό γίνεται, και όταν δείτε να φυσάει νοτιάς, λέτε ότι έρχετε ζέστη και αυτό γίνεται. Υποκριτές, τα εξωτερικά φαινόμενα του ουρανού και της γης ξέρετε να τα ερμηνεύετε, πως δεν μπορείτε να ερμηνεύετε τον παρόντα καιρό; Γιατί δεν κρίνετε μόνοι σας ποιό είναι σωστό;
κατά Λουκά κεφ 12   49-57


Όλες αυτές τις μέρες ακούω  τα παπαγαλάκια να ρωτάνε τα γιουσουφάκια  τι μάθαμε από το παράδειγμα της Κύπρου. 
Καλή ερώτηση.
Δύο είναι τα πράγματα που μας δίδαξε η Κύπρος. 
Πρώτον έπεσε η μάσκα της Ευρωπαϊκής ένωσης των κρατών και της αλληλεγγύης και δεύτερον, και βασικότερο κατά εμένα, ότι είμαστε μόνοι μας, όλα αυτά τα παραμύθια περί ξανθού γένους και κίτρινης φυλής επιτέλους τελείωσαν. ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ.

Είναι φανερό πλέον σε όλους ότι αυτή η ευρωπαϊκή ένωση έχει γίνει πλέον κάτι σαν την αθηναϊκή συμμαχία. 


Η Δηλιακή Συμμαχία ήταν μια πολιτική και στρατιωτική ένωση περίπου 150 αρχαίων ελληνικών κρατών-πόλεων κατά τον 5ο αιώνα π.Χ., υπό την κηδεμονία της πόλης των Αθηνών. Στόχος της ήταν η περαιτέρω αντιμετώπιση της περσικής απειλής μετά τη νίκη των Ελλήνων στη Μάχη των Πλαταιών προς το τέλος των Μηδικών Πολέμων. Ιδρυμένη το 478 π.Χ., ονομάστηκε έτσι από την αρχική της έδρα, τη νήσο της Δήλου, όπου συναντήσεις διεξάγονταν σε έναν ναό κι όπου τηρούσαν το κοινό ταμείο των συμμαχικών πόλεων.
Σκοπός της συμμαχίας ήταν η εξασφάλιση της ανεξαρτησίας των πόλεων που συμμετείχαν από τον περσικό κίνδυνο.
'Ολες οι πόλεις της συμμαχίας διατηρούσαν την ανεξαρτησία τους και είχαν ίση ψήφο στα συνέδρια, που γίνονταν κατά διαλείμματα στη Δήλο. Στη νήσο αυτή υπήρχε το κοινό ταμείο της συμμαχίας, το οποίο διαχειρίζονταν οι Ελληνοταμίες, που ήταν Αθηναίοι (δέκα) και τα λεφτά φυλάγονταν στο ναό του Απόλλωνα. Το ποσό της ετήσιας συμμαχικής εισφοράς ήταν στην αρχή 460 τάλαντα.
Η Α Αθηναϊκή Συμμαχία ή Συμμαχία της Δήλου ήταν μια ένωση ανεξάρτητων και ισότιμων κρατών, που εξυπηρετούσε τα κοινά τους συμφέροντα. Ενώ όμως όλες οι πόλεις θεωρούνταν ίσες, τις επιχειρήσεις θα τις κατεύθυνε η Αθήνα, η οποία είχε ηγετική θέση.
Η αθηναϊκή συμμαχία γίνεται αθηναϊκή ηγεμονία. Από τη σύσταση της αθηναϊκής συμμαχίας η Αθήνα διατηρούσε ηγετικό ρόλο σ' αυτή. Ο ρόλος αυτός στα χρόνια του Περικλή με την ανάπτυξη της πόλης μεγάλωσε και η συμμαχία μετατράπηκε σε αθηναϊκή ηγεμονία.
Μεγάλο ρόλο στη μεταβολή αυτή έπαιξε και η μεταφορά το 454 π.Χ. του συμμαχικού ταμείου από τη Δήλο στην Αθήνα. Από το έτος αυτό η Αθήνα χρησιμοποιούσε τα συμμαχικά χρήματα όπως έκρινε η ίδια σωστό, ενώ παράλληλα αύξησε και τις εισφορές των μελών.
Οι συμμαχικές δυνάμεις οδηγούνταν σε εκστρατείες από τους Αθηναίους, οι οποίοι τις αποφάσιζαν και σχεδίαζαν χωρίς να ρωτούν τις υπόλοιπες πόλεις. Η ανεξαρτησία και ισοτιμία των περισσότερων συμμάχων παραβιάστηκαν και τα μέλη της συμμαχίας έγιναν ουσιαστικά υπήκοοι της Αθήνας.
Πολλές πόλεις λόγω της ηγεμονίας της Αθήνας και της παραγνώρισης τους δοκίμασαν να απαλλαγούν από την αθηναϊκή ηγεμονία αποχωρώντας από τη συμμαχία. Ο αθηναϊκός στρατός και στόλος επενέβηκε δυναμικά και κατέπνιξε στο αίμα τις «αποστασίες» αυτές.

Πλέον έχουνε καλύτερες τεχνικές από τον στρατό για να καταπνιγουνε στο αίμα τους αποστάτες. Δυστυχώς πιστεύω ότι η Κύπρος θα πληρώσει πολύ ακριβά το "Όχι".



Εδώ λοιπόν τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα αντίστροφο του ερωτήματος που μας έχουν ζαλίζει τα αυτιά. 
Θέλουμε να παραμείνουμε υπόδουλοι μιας σκληρής ηγεμονίας που κάποτε λεγόταν ευρωπαϊκή ένωση ή να ελευθερωθούμε από αυτήν;

Θα μου πεις, άμα φύγουμε, δεν θα υπάρχουν τα απαιτούμενα φάρμακα, θα γίνει στάση πληρωμών, δεν θα έχουμε πετρέλαιο για τα σπίτια μας και τα αυτοκίνητά μας, θα πεινάσουμε, θα χάσουμε τα λεφτά μας που έχουμε στην  τράπεζα ( πόσο άραγε κοστολογείται η ελευθερία; ). Και το σημαντικότερο ερώτημα όλων, εαν δεν τα καταφέρουμε και αφανιστούμε;

Ναι, θα τα πάθουμε όλα αυτά, μπορεί να πάθουμε και χειρότερα. Η Ελευθερία μόνο με αίμα κερδίζεται.  Αυτή είναι η αλήθεια, η αλήθεια που δεν τολμάει κανένας πολιτικάντης να την πει είτε γιατί  είναι μέρος του συστήματος, είτε γιατί φοβάται ότι θα χάσει ψήφους. Αρχικά θα είναι πολύ χειρότερα, γιατί σίγουρα στον ηγεμόνα αυτής της ένωσης, που δεν είναι οι Γερμανοί και η Μέρκελ (απόδειξη είναι οτι παρά τα οικονομικά οφέλη που έχει η Γερμανία ο λαός τα τελευταία χρόνια έχει λιτότητα με την δικαιολογία οτι μας δίνουν χρήματα), δεν θα αρέσει η απόφαση αυτή.

Μήπως τώρα δεν πεινάμε; Τα παιδία μας δεν λιποθυμούν στα σχολεία; Μήπως αυτο τον χειμώνα βάλαμε πετρέλαιο στα σπίτια μας; ; ή μήπως είχαμε όλα τα απαιτούμενα φάρμακα.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία οι γεννήσεις από το 1972 εώς το 1980 (μιλάμε για μια γενιά πριν) ήταν 144.194 μ.ο. ανά έτος. Το 2010, πριν αρχίσει στη ουσία η κρίση, ήταν  93.192. Μιλάμε δηλαδή για  36% πτώση, προτού κρίσης παρακαλώ. 
Εάν αυτό δεν λέγεται γενοκτονία τότε πως λέγεται; Εάν αυτό δεν λέγεται προσπάθεια αφανισμού ενός λαού, τι λέγεται;

Tι θέλουμε, έναν λαό που στην καλύτερη  περιπτώση θα είναι  για πάντα φτωχός και υποδουλομένος χωρίς καμία πλέον προοπτική,διότι θα κατοικεί σε μια χώρα που δεν θα είναι δική του, ή εναν λαό φτωχό μεν αλλά περήφανο που αγωνίζεται για την ελευθερία του και το μέλλον των παιδιών του;

Θα ήθελα όμως να ξεφύγω απο τα ευρωπαίκα σύνορα και να μιλήσω για τους πραγματικούς δυνάστες του πλανήτη. Αυτούς που έχουν τα χρήματα και τώρα θέλουν και την εξουσία. Αυτούς που έχουν κάνει υποχείρια  κράτη μέσω χρεών που τους έχουν δημιουργήσει και τα βάζουν να κάνουν ότι θέλουν (δείτε εδώ το παγκόσμιο χρέος και πόσα δις χρωστάνε οι "υπερδυνάμεις"). 
Η Μέρκελ, ο Ομπάμα και άλλοι μεγάλοι "ηγέτες" δεν είναι τίποτα άλλο απο πρωταγωνιστές και ο Παπανδρέου , Σαμαράς, Τσίπρας κομπάρσοι στο θίασο που έχουν στήσει. Άμα δείτε το παρακάτω ντοκυμαντέρ θα καταλάβετε πολλά. 

.


Τα σχέδια τους ειναι πολύ σκοτεινά,τώρα οδεύουν προς την ολοκλήρωσή τους, τόσο σκοτεινά που πολλές φορές νομίζουμε οτι ειναι συνομοσιολογίες.
Μακάρι να ήταν. 
Το ότι κτύπησαν πρώτα τον Ελληνισμό κάθε άλλο παρά τυχαίο ήταν. Οι Έλληνες είναι το αγκάθι σε αυτό που ετοιμάζουν, την νέα τάξη πραγμάτων, την παγκόσμια διακυβέρνηση με έναν ηγέτη, όπου το χρήμα θα είναι η κυρίαρχη αξία και όλοι οι άνθρωποι δούλοι. 
Έλληνες ήταν αυτοί που δημιούργησαν την δημοκρατία, την ισότητα και την ισονομία. 'Ελληνες ήταν αυτοί που πολέμησαν ενάντια σε τεράστιες αυτοκρατορίες και κατάφεραν και τις κέρδισαν. Προπάντων οι Έλληνες ήταν αυτοί που όταν  επισκεύτηκαν το Χριστό είπε: "Ήρθε η ώρα να δοξαστεί ο υιός του ανθρώπου". Οι Έλληνες είναι ο λαός που ο Κύριος παράδωσε τον αμπελώνα ώστε να τον φροντίζουν και να αποδώσουν τους καρπούς του την ώρα που πρέπει. Αυτό το ξέρουν καλά γι αυτό και μας κτυπάνε έτσι και θα μας κτυπήσουν ακόμα περισσότερο, μέχρι να μας αφανίσουν ώστε να μπορέσουν να εφαρμόσουν το σχέδιο τους χωρίς να υπάρχει κανείς πια να τους εμποδίσει.

Όμως εμείς οι 'Ελληνες όσους ήρωες έχουμε βγάλει, άλλοι τόσοι είναι και οι εφιάλτες μας. Σαν λαός των άκρων πάντα είμασταν ικανοί για το καλύτερο και για το χειρότερο. 
Μια άλλη μεγάλη αλήθεια που επίσης δεν λέγεται από κανέναν τουλάχιστον όχι στον βαθμό που πρέπει να ειπωθεί. Ποιοί λοιπόν φταίνε περισσότερο γι αυτή την κατάσταση που βρισκόμαστε;  Oι Γερμανοί, Αμερικάνοι, Άγγλοι , Ρώσοι και γενικότερα όλες οι αυτοκρατορίες πρώτιστο μέλημα είχαν το συμφέρον τους και όλες αυτό επιδίωκαν, το μόνο που αλλάζει ειναι ο τρόπος με τον οποίο το εξασφάλιζαν. Ώστε λοιπόν ποιός έχει την μεγαλύτερη ευθύνη; Αυτός που επιδιώκει το όφελος το δικό του ή της χώρας του ζημιώνοντας μια άλλη χώρα; ή αυτός που προδίδει τον λαό του και την χώρα του και την αφήνει έρμαιο στα συμφέροντα του κατακτητή;




Συμμετέχουμε σε μια  θεατρική παράσταση, την οποία έχουν στήσει αυτοι που θέλουν να ελέγχουν το matrix στο οποίο ζουμε.
Matrix σημαίνει μήτρα. Μια μήτρα είναι αυτός ο  κόσμος. Όπως λοιπόν οι εννια μήνες για το  έμβρυο είναι τόσο σημαντίκοι  στην μήτρα  να μεγαλώσει και να προετοιμαστεί ώστε να γεννηθεί ολοκληρωμένο για να μπορέσει να ζήσει βγαίνοντας από αυτήν, έτσι  εξίσου και παραπάνω σημαντίκη είναι αυτη η ζωή για μας, παρακαταθήκη μας, ετοιμασία για την άλλη ζωή, την αιώνια.


 Άλλη παραβολή τους παρέθεσε λέγοντας: «Η βασιλεία των ουρανών ομοιώθηκε με άνθρωπο που έσπειρε καλό σπόρο στον αγρό του. 
 Ενώ όμως οι άνθρωποι κοιμούνταν, ήρθε ο εχθρός του και έσπειρε από πάνω ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι και έφυγε. 
 Όταν λοιπόν βλάστησαν τα φυτά και έκαναν καρπό, τότε φάνηκαν και τα ζιζάνια. 
 Πλησίασαν τότε οι δούλοι του οικοδεσπότη και του είπαν:
“Κύριε, δεν έσπειρες καλό σπόρο στον αγρό σου; Από πού λοιπόν έχει ζιζάνια”; 
Εκείνος τους είπε: “Κάποιος άνθρωπος εχθρός το έκανε αυτό”. Και οι δούλοι τού λένε: “Θέλεις λοιπόν να πάμε και να τα μαζέψουμε”; 
Εκείνος τους λέει: “Όχι, μην τυχόν μαζεύοντας τα ζιζάνια ξεριζώσετε συγχρόνως μαζί με αυτά και το σιτάρι. 
Αφήστε να αυξάνουν μαζί και τα δύο ως το θερισμό, και κατά τον καιρό του θερισμού θα πω στους θεριστές: ‘Μαζέψτε πρώτα τα ζιζάνια και δέστε τα σε δέσμες, για να τα κατακάψετε, αλλά το σιτάρι να το συνάξετε στη αποθήκη μου’ ”»
Κατά Ματθαίου κεφ 13   24-30



Οι μάσκες πέφτουν, το σιτάρι και το ζιζάνιο αυξήθηκαν.
Ο καίρος του θερισμού πλησιάζει και οι θεριστές ετοιμάζονται, η φωτιά είναι έτοιμη από καιρό, αποταμιευμένη. Η ωρα που η γη θα δοκιμαστεί με αυτή έρχεται, και οι μεν που κάνουν το καλό θα λάμψουν όπως λάμπει ο χρυσός όπως όταν βγαίνει από το χυτήριο, καθαρός, έχοντας φτύσει όλα τα ξένα συστατικά που έχει επάνω του και οι δε θα κατακαουν όπως κατακαίγεται το άχυρο από την φωτιά. Είναι υπόσχεση του Κυρίου Ιησου Χριστού αυτό. 


1 σχόλιο:

ShareThis