Η κατάρευση της Αυτοκρατορίας - Το βυζαντινό μάθημα

Ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ που μιλάει για τα αίτια της πτώσης του Βυζαντιου, βλέποντας τα πράγματα από μια άλλη σκοπιά χωρίς να χαϊδεύει  αφτιά.
Αξιοσημείωτο είναι τα κοινά σημεία  της σημερινής εποχής με το παρακμάζων Βυζάντιο.
Χαρακτηριστικά ειναι τα λόγια του μοναχού Φεννάδιου Σχολάριου που γράφει μέσα από το κελί του ύστερα από την υπογραφή της ενωτικής στην Φλωρεντία (Συμφωνία με την Ρώμη όπου, για αντάλαγμα βοήθειας,  Βασιλιάς και Πατριάρχης συμμερίζονταν την λατινική ομολογία)  και 14 χρόνια πριν την άλωση της Πόλης.
"Άθλιοι Ρωμιοί, 
γιατί επλανηθήκατε και απομακρύνατε εκ της ελπίδος του Θεού και ελπίσατε εις την δύναμη των Φράγκων; Μαζί με τη Πόλη που σε λίγο θα καταστραφεί, χάσατε και την ευσέβειά σας. 
Ελέησόν με Κύριε! Μαρτυρώ ενώπιον σου ότι είμαι αθώος του πταίσματος τούτου.
Συνέρθετε, άθλιοι πολίτες, σκεφτήτε, τι κάνετε;
Μαζί με τον αιχμαλωτισμό που μέλει γένεσθαι σε μας, απωλέσατε και το πατροπαράδοτον σέβας και ομολογήσατε την ασέβεια.
Ουαί υμίν εν τω κρίνεσθαι!"

Διαβάστε Περισσότερα »

Το παγκόσμιο πολίτευμα…

Την ώρα που η προσοχή της «μάζας» είναι στραμμένη στις «ήξεις-αφίξεις» στην οικονομία, στις στημένες αναταραχές με τους φανατικούς ισλαμιστές και στην Μέση Ανατολή, στο παρασκήνιο ετοιμάζεται από την δυτικότροπη παγκόσμια διαπλοκή, η απάντηση στα προβλήματα που τεχνηέντως δημιουργούνται.

Έχουν δοθεί και ίσως δοθούν περεταίρω περιθώρια ανάσας στους πολίτες, προκειμένου οι παγκοσμιοποιητές να δουλεύουν στην άκρη με την ησυχία τους χωρίς κίνδυνο να εξεγερθεί ο λαός. Τους επόμενους μήνες στους οποίους θα κριθούν πολλά κατά τα φαινόμενα, οι αφορμές επιβολής παγκόσμιας αρχής με σκοπό την διαχείριση των τεχνηέντως δοθέντων προβλημάτων θα πληθύνουν.

Ο κόσμος και δη η Ευρώπη μεταβάλλεται προς το χειρότερο. Η χρησιμοποίηση του Ισλάμ προς δημιουργία σκηνικού πανικού για τους Ευρωπαίους σε συνδυασμό με οικονομικές και γεωπολιτικές παραμέτρους, θα οδηγήσουν σε επιπλέον… «αναγκαία» μείωση-καταπάτηση βασικών αρχών των πολιτικοκοινωνικών δικαιωμάτων μας.

Όσες χώρες είναι δυνατόν, θα αποτελέσουν κράτη-μέλη αυτού του νέου «υποχθόνιου» παγκόσμιου εγχειρήματος, το οποίο ως αντίβαρο έχει την Ρωσία  -και κατά δεύτερο λόγο την Κίνα- που προτιμά την καθιέρωση ενός πολυκεντρικού συστήματος σε αντιδιαστολή με τα δυτικότροπα σχέδια επιβολής μονοκεντρικού μοντέλου για το «καλό» πάντα της ανθρωπότητας.

Ο ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν κι Μούν, βγήκε πρόσφατα με διάγγελμα και μίλησε για αντίστροφη μέτρηση σε σχέση με την επίτευξη του σχεδίου χιλιετίας (!) –Millennium Developments Goals- των Ηνωμένων Εθνών (δείτε βίντεο στο τέλος του άρθρου) μέχρι το 2015.

Εν ολίγοις με κλασσικές δικαιολογίες την εσκεμμένα διογκωμένη φτώχεια, την οικονομική κρίση, την διεθνώς εξαπλωμένη βία αλλά και την «διάσωση» του περιβάλλοντος, «μαγειρεύεται» η παγκόσμια λύση. Χαρακτηριστικά ο ΓΓ του ΟΗΕ αναφέρει στο διάγγελμά που του έδωσαν να βγάλει, ότι απαιτείται η εκ νέου ενεργοποίηση του παγκόσμιου κινήματος από τις κυβερνήσεις έως του πολίτες.

«Δράση τώρα» είναι η τελευταία προτροπή του παγκόσμιου συστήματος διαπλοκής και συμφερόντων με πολλά παρακλάδια και βαθύ παρασκήνιο. Πράγματι τα γεγονότα τρέχουν με γοργούς ρυθμούς. Στην Γερμανία μαίνεται εν τω μεταξύ η «μάχη» ανάμεσα στις δύο τάσεις, δηλαδή τους υπέρμαχους μιας πολιτικής ισορροπίας μεταξύ Ανατολής και Δύσης με προσέγγιση σε Ρωσία και Κίνα και τους διεθνιστές που είναι «φιλικά» προσκείμενοι σε μια πλήρη ενσωμάτωση της χώρας στο πνεύμα των παγκοσμιοποιητών. Τα βλέμματα στραμμένα, εννοείται, και στην Ελλάδα με το παιχνίδι συμφερόντων, όπως έχουμε γράψει άλλωστε, να έχει φουντώσει για τα καλά.

Μέσα σ’ όλα αυτά λοιπόν εκπονείται ένα νέο παγκόσμιο πολίτευμα με κύρια σημεία του μεταξύ άλλων: Μια υποτιθέμενη οικολογική συνείδηση με βάρος στην απάτη της υπερθέρμανσης του πλανήτη και στην γρήγορη εφαρμογή των διατάξεων της Ατζέντα 21, την κατάργηση θρησκευτικών και εθνικών διαφορών «που ενισχύουν το μίσος μεταξύ των λαών» μέσω μιας παγκόσμιας ιδεολογίας-θρησκείας και επομένως τον αφανισμό της πολιτισμικής ποικιλομορφίας και τέλος την δημιουργία ενός τραπεζικού συστήματος, το οποίο και θα διευθύνει τις οικονομίες όσο περισσότερων λαών γίνεται.

Όσο προχωράμε η διαμάχη των συμφερόντων γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα με τις μάσκες σιγά-σιγά να πέφτουν. Περιμένουμε όλοι να δούμε ποιους σωτήρες μας ετοιμάζουν και φαίνεται ότι δεν θα περιμένουμε για πολύ ακόμα…

Πηγή

Διαβάστε Περισσότερα »

Ιησούς Χριστός, υπήρξε ή όχι;

«Και ο Συμεών τους ευλόγησε και είπε στη Μαριάμ την μητέρα του, Αυτός θα είναι σημείο αντιλεγόμενο». 

Κατά Λουκά Ευαγγέλιο κεφάλαιο 2, στίχος 34.

Η προφητεία του δίκαιου Συμεών επαληθεύτηκε μέχρι κεραίας, καθώς το πρόσωπο του Ιησού αμφισβητήθηκε όσο κανένα άλλο στην ανθρώπινη Ιστορία, και η αμφισβήτηση αυτή φτάνει μέχρι τις μέρες μας.
Άλλοι αμφισβήτησαν την θεϊκότητά του και όχι ολίγοι την ύπαρξή του ως ιστορικού προσώπου.
Έτσι ο Γάλλος Ντυμπουά θεώρησε πως ο Χριστός ήταν ο ήλιος και οι 12 μαθητές του τα 12 ζώδια.

Ο Ντέιβιντ Στράους αρνήθηκε την ιστορικότητά του. 

Και ο πατέρας της ψυχανάλυσης Φρόϋντ, υποστήριζε πως ο Ιησούς εκφράζει την προσπάθεια του ανθρώπου να απελευθερωθεί από το σύνδρομο του «σαδιστή πατέρα», δηλαδή του αυστηρού Θεού της Παλαιάς Διαθήκης.
Όλα καλά και άγια αυτά που υποστηρίζουν οι προαναφερθέντες και δεν έχουμε κανένα λόγο να διαφωνήσουμε μαζί τους. Όμως, εκείνες που θα διαφωνήσουν μαζί τους είναι οι ιστορικές μαρτυρίες για την ύπαρξη του Χριστού. Ας τις δούμε λοιπόν.



Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΙΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΙΩΣΗΠΟΥ
Ο Φλάβιος Ιώσηπος (37 μ.Χ. – αρχές Β΄ αιώνα μ.Χ ) – σχεδόν συγχρόνος του Χριστού – είναι ο πρώτος και αρχαιότερος μη Χριστιανός συγγραφέας που κάνει μνεία για τον Χριστό.
Στο έργο του «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία», που είναι μια διήγηση της Ιουδαϊκής Ιστορίας από την δημιουργία του κόσμου μέχρι των ημερών του, γράφει για το Χριστό τα εξής:

«Εκείνη την εποχή περίπου έζησε ο Ιησούς, ένας σοφός άνθρωπος αν μπορεί κανείς να τον χαρακτηρίσει σαν άνθρωπο˙ γιατί ήταν κάποιος που έκανε εκπληκτικά κατορθώματα και ήταν δάσκαλος των ανθρώπων που διψάνε για καινοτομίες˙ κέρδισε πολλούς από τους Ιουδαίους και πολλούς από τους Έλληνες. Αυτός ήταν ο Χριστός. Όταν ο Πιλάτος, μετά από μια καταδίκη που του απήγγειλαν οι αρχηγοί μας, τον καταδίκασε σε σταύρωση, εκείνοι που τον είχαν αγαπήσει από την αρχή δεν έπαψαν να είναι δεμένοι μαζί του. Την Τρίτη ημέρα τους παρουσιάστηκε ξαναζωντανεμένος, γιατί οι ιεροί προφήτες είχαν προβλέψει αυτό το γεγονός και μυριάδες άλλα θαύματα σχετικά με το άτομό του και η φυλή των Χριστιανών, που πήρε το όνομά της από εκείνον, δεν έχει εξαφανιστεί μέχρι σήμερα».
Ιώσηπος, Ιουδαϊκή Αρχαιολογία XVIII 3,3.

Όμως για την γνησιότητα του παραπάνω χωρίου, εγέρθηκαν αμφιβολίες, επειδή η φράση που χρησιμοποιεί ο Ιώσηπος Αυτός ήταν ο Χριστός, φανερώνει πως πίστευε στην μεσσιανική ιδιότητα του Ιησού, πράγμα που είναι αναληθές. Επειδή γνωρίζουμε από τον Ωριγένη πως ο Ιώσηπος δεν πίστευε στον Χριστό. Στο έργο του «Κατά Κέλσου» Α΄, XLVII,25 γράφει:«Αυτός δε (ο Ιώσηπος) αν και βεβαίως δεν πίστευε τον Ιησού ως Χριστό …».Εξαιτίας λοιπόν αυτού του γεγονότος πολλοί υποστήριξαν, πως το χωρίο αυτό του Ιώσηπου είναι νόθο και οφείλεται σε Χριστιανική παρεμβολή, και δεν διστάζουν κάποιοι από αυτούς να «δείξουν» προς τον Ευσέβιο Καισαρείας, επειδή είναι ο πρώτος από τους Εκκλησιαστικούς συγγραφείς ο οποίος μνημονεύει το χωρίο αυτό, στο έργο του«Εκκλησιαστική Ιστορία» I, 11. 
Όλοι αυτοί όμως που αρνούνται τη γνησιότητα του χωρίου αυτού, αν το κάνουν από εμπάθεια έχει καλώς, ειδάλλως αποδεικνύουν την άγνοια και την ασχετοσύνη τους, επειδή λογαριάζουν «χωρίς τον ξενοδόχο».
Και ο «ξενοδόχος» στην προκειμένη περίπτωση είναι πάλι ο Ιώσηπος. Διότι σε άλλα σημεία της «Ιουδαϊκής Αρχαιολογίας» κάνει μνεία δύο γνωστών προσώπων της Εκκλησίας, δύο «στύλων» πραγματικών του Χριστιανισμού, επικυρώνοντας μέχρι κεραίας όχι μόνο τα Ευαγγέλια αλλά και την ιστορική ύπαρξη του Ιησού, μέσω του αμφισβητούμενου χωρίου.
Τα πρόσωπα αυτά είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής και ο μαρτυρικός του θάνατος από τον Ηρώδη και ο Ιάκωβος ο επικαλούμενος «αδελφόθεος» πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων.
Για τον Ιωάννη το Βαπτιστή κάνει μνεία στην «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία» XVIII 5,2 μιλάει για την ενάρετη ζωή του, για το βάπτισμά του στους ανθρώπους και για άλλα που μας είναι γνωστά από τις Ευαγγελικές περικοπές. Επειδή το χωρίο αυτό είναι μεγάλο θα αναφέρομαι μόνο την αρχή και το τέλος του:
«Σε ορισμένους όμως Ιουδαίους η καταστροφή του στρατού του Ηρώδη φάνηκε ως θεία δίκη, ή τουλάχιστον δίκαιη εκδίκηση, εξαιτίας της ποινής που είχε επιβάλει στον Ιωάννη, τον αποκαλούμενο Βαπτιστή … Έτσι, ο Ιωάννης, εξαιτίας των υποψιών του Ηρώδη, μεταφέρθηκε δέσμιος στον Μαχαιρούντα, το φρούριο που αναφέραμε προηγουμένως και εκεί εκτελέστηκε»

Ιώσηπος, Ιουδαϊκή Αρχαιολογία XVIII 5,2. 

Για τον Ιάκωβο τον επικαλούμενο «αδελφόθεο», ο οποίος υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες μορφές της πρώτης Χριστιανικής κοινότητας των Ιεροσολύμων, η καθολική επιστολή του άλλωστε αποτελεί ένα από τα 27 βιβλία της Καινής Διαθήκης, αναφέρεται ο Ιώσηπος στην «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία» του XX 9,1. Εκεί μιλάει για την καταδίκη του και τον θάνατό του δια λιθοβολισμού:
«Έχοντας τέτοιο χαρακτήρα, ο Άνανος θεωρώντας την ευκαιρία εξαιρετική, τώρα που ο Φήστος είχε πεθάνει και ο Αλβίνος βρισκόταν ακόμα καθ’ οδόν, συγκάλεσε συμβούλιο κριτών και έφερε ενώπιον του τον αδελφό του Ιησού του λεγόμενου Χριστού Ιάκωβο και μερικούς άλλους. Τους κατηγόρησε ότι είχαν παραβιάσει τον νόμο και τους παρέδωσε για λιθοβολισμό».

 Ιώσηπος, Ιουδαϊκή Αρχαιολογία XX 9,1. 

Τα δύο παραπάνω αδιαμφισβήτητα χωρία του Ιώσηπου, έχουν οδηγήσει τους μελετητές, πως το χωρίο του Ιώσηπου που αναφέρεται στο Χριστό έχει υποστεί ορισμένες αλλοιώσεις από κάποιο Χριστιανό αντιγραφέα. Είναι αυτές που τις έχουμε επισημάνει με λαδί χρώμα και πλάγια γραμματοσειρά.Όμως κανένας από τους μελετητές δεν απορρίπτει ως νόθο το χωρίο αυτό, αλλά δέχονται την γνησιότητά του σε συνδυασμό με τα χωρία που μιλούν για τον Ιωάννη το Βαπτιστή και τον Ιάκωβο τον «αδελφόθεο».


ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΤΑΛΜΟΥΔ 
Το Ταλμούδ είναι η συλλογή της εβραϊκής θρησκευτικής παράδοσης που γράφτηκε μετά την Παλαιά Διαθήκη μεταξύ της εποχής που ζούσε ο Χριστός μέχρι τον Ε' αιώνα.
Οι αφηγήσεις αυτές έχουν μεγάλη σημασία γιατί αναφέρονται στα τέλη του πρώτου και τις αρχές του δεύτερου αιώνα:
«Έχει διδαχθεί: Την παραμονή του Πάσχα κρέμασαν τον Γιεσού… επειδή έκανε μάγια και γοήτευε και παρέσυρε το Ισραήλ…

Συνέβη στο ραβίνο Ελαζάρ μπεν Νταμάχ, που τον δάγκωσε ένα φίδι, να έρθει να τον θεραπεύσει ο Ιακώβ, ένας άνθρωπος από το Κεφάρ Σομά στο όνομα του Γιεσού(α) μπεν Παντέρα …

Κάποτε περπατούσα στον επάνω δρόμο της Σεφωρίδας, και βρήκαένα από τους μαθητές του Γιεσού του Ναζωραίου, ονόματι Ιακώβ, έναν άνθρωπο από το Κεφάρ Σεχάνια …»
Το Ταλμούδ επίσης μιλάει και για κάποιο δικαστή – Χριστιανό προφανώς – ο οποίος έδειξε στον Γαμαλιήλ Β΄ που είχε διαμάχη με την αδελφή του για την πατρική κληρονομιά το χωρίο του Ματθαίου, ότι ο Χριστός «ουκ ήλθε καταλύσαι το νόμο, αλλά πληρώσαι».
Υπάρχει όμως για τον Χριστό και η εχθρική Ιουδαϊκή παράδοση, που προσπαθεί να τον διασύρει και να τον εξευτελίσει.
Σύμφωνα λοιπόν με την παράδοση αυτή, γεννήθηκε όχι από νόμιμο γάμο αλλά πορνεία. Το όνομα του πατέρα του ήταν Πάνθηρας και ήταν Ρωμαίος στρατιώτης. Η μητέρα του, η οποία αποκαλείται άλλοτε Μύριαμ και άλλοτε Στάντα ήταν κομμώτρια.
Μνημονεύεται επίσης και η συνδιάλεξη του δωδεκαετούς Ιησού στο Ναό με τους πρεσβυτέρους, αλλά ως πράξη υπερβολικά ασεβή προς αυτούς.
Επίσης κατά το Ταλμούδ ο Χριστός έμαθε τη μαγεία του στην Αίγυπτο, κοντά στο δάσκαλό του ραβίνο Τζοσουά και έτσι έγινε μάγος, διαφθορέας και γόης των Ισραηλιτών.


ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΕΘΝΙΚΩΝ (ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΩΝ) ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ 
Ένα από τα κλασσικά επιχειρήματα των αρνητών της ιστορικής ύπαρξης του Χριστού είναι και το πώς δεν ασχολήθηκαν οι σύγχρονοι του Εθνικοί (ειδωλολάτρες) ιστορικοί με αυτόν.
Μεγαλύτερο επιχείρημα άγνοιας, αφέλειας και ασχετοσύνης από αυτό δεν υπάρχει. Γιατί ο Χριστός και ο Χριστιανισμός για πάνω από 50 χρόνια ήταν παντελώς άγνωστοι στις ευρείες λαϊκές μάζες των λαών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Ποιος έμαθε πότε και που γεννήθηκε ο Χριστός; Μια χούφτα βοσκών σε ένα απόμερο μέρος της αχανούς αυτής Αυτοκρατορίας. Και ο βασιλιάς Ηρώδης άκουσε αόριστα για κάποιο βασιλιά που γεννήθηκε και για να εξασφαλίσει το θρόνο του έστειλε τους στρατιώτες του στην απόμακρη αυτή περιοχή για να σφάξουν μερικά νήπια, για να έχει το κεφάλι του ήσυχο.
Και μετά λήθη για τριάντα χρόνια μέχρι την δημόσια δράση του Χριστού, η οποία βέβαια αφορούσε μόνο την περιοχή της Παλαιστίνης. Όπως αφορούσε την ίδια περιοχή για ακόμα 20 χρόνια, μέχρι την Αποστολική Σύνοδο στα τέλη του Ε΄ μ.Χ., όταν αποφασίστηκε ο Χριστιανισμός να σπάσει τα στενά Ιουδαϊκά όρια να ανοίξει τα φτερά του προς τον Εθνικό κόσμο και να πάψει να είναι μια Ιουδαϊκή αίρεση.
Ποιος λοιπόν και γιατί να ασχοληθεί με μία ακόμη αίρεση του Ιουδαϊσμού;
Ενδεικτικό των όσων λέμε, είναι και το εξής. Πως μόνο στα μισά προς τα τέλη του Β΄ αιώνα μ.Χ., αντιλαμβάνονται την απειλή του Χριστιανισμού και αναπτύσσουν την πολεμική εναντίον του τα «βαριά» ονόματα της Εθνικής διανόησης Κέλσος, Λουκιανός, Νουμήνιος κ.λ.π.
Παρόλα αυτά μαρτυρίες έστω και απλές αναφορές έχουμε από Εθνικούς συγγραφείς για το Χριστό και τον Χριστιανισμό που επιβεβαιώνουν την ιστορική ύπαρξη του Χριστού και μάλιστα σε πρώιμη σχετικά περίοδο, στις αρχές του Β΄ αιώνα μ.Χ.
Ξεκινάμε με τη μαρτυρία του Ρωμαίου ιστορικού Τάκιτου. Στο έργο του «Annales» (Χρονικά) που δημοσίευσε το 115 – 117 μ.Χ., ασχολείται με τα γεγονότα της βασιλείας των αυτοκρατόρων Τιβέριου, Καλιγούλα, Κλαύδιου και Νέρωνα.
Αναφερόμενος στο Νέρωνα, μιλάει για την πυρκαγιά της Ρώμης που έβαλε ο ίδιος και κατηγόρησε τους Χριστιανούς, εξαπολύοντας διωγμό εναντίον τους το 64 μ.Χ.
Αναφέρεται δηλαδή σε γεγονότα που συνέβησαν μόλις τριάντα χρόνια μετά το θάνατο του Χριστού:
« Η κοινή γνώμη κατηγορούσε τον Νέρωνα σαν αυτουργό της πυρκαγιάς. Για να ησυχάσει αυτούς τους θρύλους ο Νέρωνας υπέδειξε άλλους ενόχους και επέβαλε πρωτοφανείς και μετά από πολλή σκέψη επινοημένες ποινές σ’ εκείνους, τους οποίους για τα βδελυρά τους κρυφά έργα μισούσαν και καλούσαν κοινά Χριστιανούς. Δημιουργός αυτού του ονόματος υπήρξε ο Χριστός, ο οποίος επί της αυτοκρατορίας του Τιβέριου από τον πραίτορα Πόντιο Πιλάτο παραδόθηκε σε τιμωρία». 
Τάκιτος Annales XV, 38,44.

Σύγχρονος σχεδόν με τον Τάκιτο υπήρξε ο Σουετώνιος, που έγραψε μεταξύ των ετών 110 – 120 μ.Χ. για 12 αυτοκράτορες, δηλαδή από τον Αύγουστο μέχρι τον Δομητιανό. Αναφέρει πως σημειώθηκε μεγάλη αναταραχή μεταξύ των Ιουδαίων εξαιτίας του Χριστού και γι’ αυτό το λόγο ο αυτοκράτορας Κλαύδιος τους έδιωξε από τη Ρώμη. Πρόκειται δηλαδή για γεγονός που συνέβει μόλις είκοσι χρόνια μετά το δράμα του Γολγοθά!
«Judaeos impulsore Chresto assidue tumultuantes Romae expulsit»
ήτοι «Εξόρισε από τη Ρώμη τους Ιουδαίους, επειδή βρίσκονταν σε συνεχή αναταραχή, υποκινούμενοι από το Χρεστό».
 Σουετώνιος, Βίος Κλαύδιου XXV, 4 

Εξαιτίας της λέξης Χρεστός, πολλοί αμφισβήτησαν πως ο Σουετώνιος εννοεί το Χριστό. Όμως αν επρόκειτο για άγνωστο πρόσωπο ο Σουετώνιος θα έβαζε μπροστά την αόριστο αντωνυμία κάποιος (Chresto quondam).
Άρα πρόκειται για γνωστό πρόσωπο και στον Σουετώνιο και στους αναγνώστες του.
Δεν πρέπει επίσης να διαφύγει της προσοχής μας πως τον τύπο Chresto, χρησιμοποιεί και ο Χριστιανός απολογητής Τερτυλλιανός στην «Απολογία» του στο κεφάλαιο III (3)!
Άξια μνείας επίσης και ένα «διαμάντι» πραγματικό για τον Χριστιανισμό, είναι η επιστολή που έστειλε ο έπαρχος της Βιθυνίας Πλίνιος ο νεώτερος προς τον αυτοκράτορα Τραϊανό το 112 μ.Χ., ζητώντας του οδηγίες για την συμπεριφορά του απέναντι στους Χριστιανούς.
Ήταν συνήθεια τότε των επάρχων της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας να στέλνουν επιστολές στους αυτοκράτορες της Ρώμης, εκθέτοντας τα πεπραγμένα τους στις επαρχίες ή να τους ζητήσουν συμβουλές.
Ονομάσαμε την επιστολή του Πλίνιου «διαμάντι» γιατί εκτός του ότι μαρτυρεί την ιστορικότητα του Χριστού, δίνει και πολλές αξιόλογες πληροφορίες για τον Χριστιανισμό και τους Χριστιανούς σε μια πρώιμη πραγματικά περίοδο. Και όλα αυτά μαρτυρούνται από μία μη Χριστιανική πηγή.
Έτσι διαβάζουμε για την μεγάλη εξάπλωσή του Χριστιανισμού, την αποδοχή του από όλες τις κοινωνικές τάξεις και φύλλα, την τέλεση της Θείας Λειτουργίας την ημέρα της Κυριακής και πολλά άλλα και ενδιαφέροντα στοιχεία.
Επειδή το μήκος της επιστολής είναι αρκετά μακρύ εμείς θα περιοριστούμε στο σημείο εκείνο που μιλάει μόνο για το Χριστό:
«Διαβεβαίωναν ότι όλη η αμαρτία τους ή η πλάνη τους ήταν η ακόλουθη: Σε ορισμένη μέρα πριν από την ανατολή του ήλιου συμμαζεύονταν κανονικά, έψελναν ύμνο στο Χριστό σαν σε Θεόο καθένας χωριστά με την σειρά του» 

Πλίνιος, Επιστολή X, XCVI.

Δεν θάπρεπε επίσης να προσπεράσουμε την μαρτυρία των Εθνικών συγγραφέων του δεύτερου αιώνα, οι οποίοι ναι μεν επικρίνουν τον Χριστό και τον ειρωνεύονται, κατ’ ουδένα όμως τρόπο δεν αμφισβητούν την ύπαρξή του και την ιστορικότητά του.Έτσι ο εκλεκτικός Πλατωνικός φιλόσοφος Κέλσος στο έργο του «Αληθής Λόγος» που έγραψε το 178 μ.Χ. αναφέρει:
«Ας αναφερθώ πρώτα στο ζήτημα του Ιησού, που πρωτοδίδαξε μόλις πριν λίγα χρόνια και που θεωρείται από τους Χριστιανούς υιός του Θεού» 

Κέλσος, Αληθής Λόγος, σελ. 29, Εκδόσεις θύραθεν Επιλογή.

Και λίγο πιο κάτω υιοθετώντας τις συκοφαντίες των Ιουδαίων γράφει:
«Η γέννηση του Ιησού από μια παρθένο είναι δική του επινόηση, για να συγκαλύψει την πραγματική καταγωγή του: γεννήθηκε σ’ ένα χωριό της Ιουδαίας από μια ντόπια, άπορη χειρώνακτα που ο άντρα της, ένας μαραγκός, την έδιωξε από το σπίτι σαν έμαθε ότι τον απατούσε μ’ έναν στρατιώτη που τον έλεγαν Πάνθηρα. Και διωγμένη και ταπεινωμένη περιπλανήθηκε και γέννησε κρυφά. Ο ίδιος επειδή ήταν φτωχός, πήγε να δουλέψει εργάτης στην Αίγυπτο όπου έμαθε μερικά από τα τεχνάσματα για τα οποία περηφανεύονται οι Αιγύπτιοι, και με τη βοήθεια αυτών των τεχνασμάτων, όταν ξαναγύρισε ανακήρυξε τον εαυτό του Θεό» 

Κέλσος, Αληθής Λόγος, σελ. 33, Εκδόσεις θύραθεν Επιλογή.


Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ 
Ο Ιουστίνος ο οποίος υπήρξε απολογητής του Χριστιανισμού, μας δίδει ένα πολύ σοβαρό στοιχείο για την ιστορική ύπαρξη του Χριστού. Στην Α΄ Απολογία του την οποία απευθύνει περί το 147 μ.Χ. στον αυτοκράτορα Αντωνίνο τον Ευσεβή τους θετούς του υιούς την σύγκλητο και το δήμο της Ρώμης, μιλάει για επίσημες εκθέσεις που υπήρχαν στην Ρώμη του Πόντιου Πιλάτου και αναφέρονται στη ζωή και τη σταύρωση του Χριστού. Οι Εκθέσεις αυτές οι οποίες ονομάζονταν «Acta Pilati» (Πράξεις Πιλάτου) ήταν υπαρκτές, γιατί ο Ιουστίνος δεν μπορούσε να ψεύδεται, αφού ο Αντωνίνος και οι λοιποί θα μπορούσαν πολύ εύκολα να διαπιστώσουν αν αληθεύουν οι ισχυρισμοί του Ιουστίνου ή όχι.
Αξίζει εδώ να διευκρινίσουμε πως τα κείμενα που είχε υπόψη του ο Ιουστίνος, δεν έχουν σχέση με τις σωζόμενες απόκρυφες «Πράξεις του Πιλάτου» που είναι μεταγενέστερες – γράφτηκαν στις αρχές του Ε΄ αιώνα – και πιθανόν να είχαν ως βάση τα κείμενα που είχε υπόψη του ο Ιουστίνος.
Αλλά ας δούμε τις τόσο σοβαρές μαρτυρίες για την ιστορικότητα του Χριστού, από την Α΄ Απολογία του Ιουστίνου.
Η πρώτη αναφέρεται στα διαδραματισθέντα κατά την σταύρωση του Χριστού:
« Και μετά τη σταύρωση αυτού «έβαλαν κλήρο στον ιματισμό του και διαμοίρασαν τα ιμάτιά του οι σταυρώσαντες αυτόν». Και ότι αυτά πραγματοποιήθηκαν, μπορείτε να τα μάθετε από τις πράξεις που έγιναν επί Ποντίου Πιλάτου»
 Ιουστίνος Α΄ Απολογία 36, 8 –10.

Η δεύτερη μιλάει για τα θαύματα που πραγματοποίησε ο Χριστός:
«Περί του ότι προφητεύθη πως ο Χριστός μας θα θεραπεύσει όλες τις αρρώστιες και θα αναστήσει νεκρούς, ακούστε αυτά που έχουν ειπωθεί … Και ότι τα πραγματοποίησε αυτά,μπορείτε να τα μάθετε από τις πράξεις που έγιναν επί Ποντίου Πιλάτου»
Ιουστίνος Α΄ Απολογία 48, 1 – 4.

Βιβλιογραφία.
Ιώσηπος, Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, Εκδόσεις Κάκτος
Απολογηταί Ιουστίνος, Εκδόσεις Γρηγόριος Παλαμάς
Κέλσος, Αληθής Λόγος, Εκδόσεις θύραθεν Επιλογή
Σουητώνιος, Εκδόσεις Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης
Ian Wilson, Οι Μαρτυρίες, Εκδόσεις Κονιδάρη
Travers Herford, Christianity in Talmud and Midrash 

εικόνα:"Ιησούς Χριστός", ψηφιδωτό. Βρίσκεται στον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα Αιγάλεω.
 Έργο του Λαμιώτικου ζεύγους καλλιτεχνών, αγιογράφων, ψηφιδοτοποιών και συντηρητών Θεόδωρου και Ένζας Μώρη

Πηγή

Διαβάστε Περισσότερα »

Οι Νεοταξίτες εγκληματίες τα κατάφεραν! Η Αυστραλία μισό βημα πριν την μεγάλη Υφεση!

Πριν απο λίγο, το έγκυρο ραδιόφωνο της Μελβούρνης 3AW Radio, μετέδωσε την είδηση - σοκ για όλους τους Αυστραλούς: Η αυτοκινητοβιομηχανία Ford Australia, κλείνει!

 Γράφει ο Πύρινος Λόγιος.

Είναι απίστευτο! Είναι δύσκολο πραγματικά να το πιστέψει κανείς... Μετά απο 60 χρόνια διαρκούς λειτουργίας, μετά απο χιλιάδες μοντέλα αυτοκινήτων που όργωναν την αυστραλιανή ήπειρο, η Ford Australia, η αυτοκινητοβιομηχανία που ανέβασε το ΑΕΠ της Αυστραλίας στα ύψη, μετά τον Νοέμβριο του 2016, θα πάψει να υπάρχει...

O έγκριτος δημοσιογράφος του σταθμού Νήλ Μίτσελ, στις 8.30 το πρωί, έδωσε την φοβερή αυτή είδηση, καλώντας παράλληλα και τον λαό της Βικτώρια σε επαγρύπνηση. Ο Μίτσελ, σε δραματικούς τόνους, στηλίτευσε για άλλη μια φορά την ομοσπονδιακή κυβέρνηση των "Εργατικών" (Labor party), η οποία με επικεφαλής την Τζούλια Γκίλλαρντ, πήγε με μαθηματική ακρίβεια την Αυστραλία κυριολεκτικά μισό βήμα πριν τον γκρεμό.

Οσον αφορά τα της είδησης, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Αυστραλο-ιταλός Ρόμπερτ Γκρατσιάνο, επιβεβαίωσε το γεγονός οτι 2.500 εργατουπάλληλοι θα πρέπει να φύγουν, όταν η εταιρεία κλείσει τις εργασίες κατασκευής των προιόντων της, τον Οκτώβριο του 2016. Ο κ. Γκρατσιάνο είπε ότι η εταιρεία είχε υποστεί σωρευτικές απώλειες 600 εκατ. δολαρίων για τα τελευταία πέντε χρόνια. Είπε επίσης ότι η εταιρεία μόνο το οικονομικό έτος 2012 εμφάνισε ζημίες 141 εκατ. δολαρίων! Επομένως, για να εξακολουθεί να επιβιώνει, έστω και σε μερική επεξεργασία υλικών και μέρη αυτοκινήτων, θα είναι υποχρεωμένη να κλείσει 2 μεγάλα εργοστασιακά σάιτς που βρίσκονται στη Βικτώρια και πιο συγκεκριμένα στο Μπρόντμέντοους της Μελβούρνης και στο Τζιλόγκ. Αποτέλεσμα όλων αυτών θα είναι η συνολική απόλυση τουλάχιστον 2.500 εργατουπαλλήλων, εκ των οποίων οι 1.200 μόνο βρίσκονται στο Τζιλόγκ, στη δεύτερη μεγάλη πόλη της Βικτώρια, βυθίζοντας τη πόλη αυτή για τα καλά στην ανεργία.

Το εργοστάσιο της Ford στο Τζιλόγκ

"Η μεταποίηση πλέον δεν είναι βιώσιμη στην Αυστραλία για τη Ford σε μακροπρόθεσμη βάση», είπε ο κ. Γκρατσιάνο, ωστόσο διευκρίνισε οτι «η δέσμευσή μας στην Αυστραλία παραμένει ισχυρή». Ο Γρατσιάνο επίσης, τόνισε πως "ακόμη και μετά τον Οκτώβριο του 2016 όταν και η μητρική εταιρία αποχωρήσει, 1.500 εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να εργάζονται για την εταιρεία όσον αφορά τους τομείς της επεξεργασίας υλικού και μεταποιησης αμαξωμάτων".

Ολα όμως αυτά τα...καθησυχαστικά είναι λόγια του αέρα και φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Το μεγάλο έγκλημα ολοκληρώθηκε και έτσι, η κυρία Γκίλλαρντ, η οποία και αναμένεται να συντριβεί στις ερχόμενες εκλογές του Σεπτεμβρίου, θα αποχωρήσει με...ήσυχη τη συνείδησή της, οτι επετέλεσε το ...θεάρεστο έργο για το οποίο και επελέγη.

Παλαιότερα, σε ένα άλλο μου άρθρο με τίτλο: "Το πραξικόπημα της Αυστραλίας και Ατζέντα 21", είχα γράψει για όλα όσα αφορούσαν την εκγληματική ενέργεια της Γκίλλαρντ να ανατρέψει, χωρίς λόγο και αιτία, τον προκάτοχό της στο κόμμα και την κυβέρνηση, Κέβιν Ράντ, επισημαίνοντας πως όλο αυτό το σκηνικό, δεν στήθηκε τυχαία. Δικαιώθηκα πλήρως στις προβλέψεις μου.

H Τζούλια Γκίλλαρντ

Η κυρία Γκίλλαρντ, κατόρθωσε αυτό που...φαινόταν παντελώς ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ, μέσα στα τέσσερα χρόνια της πρωθυπουργίας της, υποστηριζόμενη απο το ...κόμμα των "Πρασίνων" (Οικολόγων). Να καταστρέψει ΜΕΘΟΔΙΚΑ και με στημένες μικρές κρίσεις, την πιο ισχυρή οικονομία του πλανήτη. Οταν είχε αποχωρήσει απο την πρωθυπουργία ο τότε επικεφαλής του κόμματος των Συντηρητικών, Τζών Χάουαρντ, στις αρχές του 2007, είχε παραδώσει στον επερχόμενο νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό Κέβιν Ραντ, μια πανίσχυρη οικονομία, με πλεόνασμα 6%(!!!) του ΑΕΠ που ανερχόταν στα 125 δις δολλάρια και ανάπτυξη ...7,5% ετησίως!

Aυτό όμως δεν άρεσε καθόλου στη Νέα Ταξη Πραγμάτων των Αμερικανο-εβραίων, οι οποίοι και είχαν έτοιμα τα σχέδιά τους γι αυτή την ...προκλητικά πανίσχυρη οικονομία. Κι έτσι, αφού τελικά δεν τα κατάφεραν να προκαλέσουν αποφασιστικό πλήγμα στην οικονομία των Αυστραλών κατα τη διάρκεια της μεγάλης κρίσης του 2007, μιας και ο Ραντ είχε τον απόλυτο έλεγχο και με αστραπιαίες κινήσεις είχε σώσει τη χώρα απ τον γκρεμό, έβαλαν αυτή την - κυριολεκτικά - ΤΣΟΥΛΑ της διεθνούς πολιτικής σκηνής, να κάνει αυτό που φαινόταν σχεδόν αδύνατο: ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΑ τον νόμιμα εκλεγέντα Ράντ με το...ηλίθιο αιτιολογικό του άμεσου οικονομικού κινδύνου για τη χώρα, επειδή ο Ράντ...ήθελε να φορολογήσει επαρκώς (μεχρί και σήμερα τα κέρδη αυτά υπο-φορολογούνται) τα αμύθητα κέρδη των ορυχείων, δημιουργώντας έτσι φορο-ελαφρύνσεις για τα ασθενέστερα στρώματα της αυστραλιανής κοινωνίας.

Ασφαλώς και δεν υπήρχε κανένας τέτοιος κίνδυνος. Κι όμως, η Γκίλλαρντ, τόσο με τη βοήθεια και τη στήριξη των μεγαλοτραπεζιτών, όσο και τη βοήθεια των ...προδοτών βουλευτών του Εργατικού κόμματος, τον ανέτρεψαν μέσα σε μια νύχτα, καταθέτωντας πρόταση μομφής εναντίον του ίδιου του πρωθυπουργού τους! Πράγμα εντελώς πρωτόγνωρο στα παγκόσμια χρονικά, για μια κοινοβουλευτική δημοκρατία, όπως είναι η Αυστραλία.

Για τα δεδομένα της Αυστραλίας, μια τέτοια ...πολιτική σαλτιμπάγκος, με τον νόμιμο πολιτικό δρόμο, αποκλείεται να είχε πάρει την εξουσία καθ ουδένα τρόπο. Μόνο ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΤΡΟΠΟ θα μπορούσε. Και τα κατάφερε, καταφέροντας καίριο πλήγμα στην καρδιά του αυστραλιανού Εθνους.

Απο τότε και μέχρι σήμερα, η Γκίλλαρντ δεν έκανε τίποτε άλλο παρα να επιδεινώνει την κατάσταση της αυστραλιανής οικονομίας. Για να μπορέσει να γίνει "αρεστή" στην κοινωνία, προχώρησε σε αφειδώς σκανδαλώδεις κοινωνικές παροχές, σε ...κατασκευές και χρηματοδοτήσεις έργων που δεν είχαν όχι μόνο νόημα, αλλά αποδείχτηκαν και μή βιώσιμες(!), όπως οι κατασκευές για την αποθήκευση υδάτων που κόστισαν 6 δις στους φορολογούμενους. Ανοιξε μαζικά τα σύνορα και εισήλθε στη χώρα, ό,τι πιο άχρηστο και ελλεινό μπορούσε να εισαχθεί σε ανθρώπινο δυναμικό, απο χώρες της Εγγύς και Απω Ανατολής (Ινδία, Πακιστάν, Ιραν, Ιράκ, Βιετνάμ, Μαλαισία, Φιλιππίνες, κλπ), μουσουλμανικής καταγωγής κυρίως, με αποτέλεσμα την εκτόξευση των κοινωνικών παροχών μέσω του Cenrelink (ο κοινωνικός φορέας της Αυστραλίας, κάτι σαν τον αντίστοιχο ελληνικό ΟΑΕΔ) επειδή αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν ΚΑΝΕΝΑ προσόν για να εργαστούν και να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της Αυστραλίας κι έτσι, χρηματοδοτούνταν για να...ζήσουν, εκμεταλλευόμενοι τις ευεργετικές διατάξεις του Νόμου, αλλά παράλληλα δεν μπορούσαν και να ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ομαλά στην αυστραλιανή κοινωνία, λόγω θρησκείας και ανατολιτικης κουλτούρας. Παράλληλα όμως, η πλειοψηφία των ανθρωπων αυτών, δούλευαν μέ μαύρη εργασία, είτε αυτοαπασχολούμενοι είτε ως ...αδήλωτοι ή ανασφάλιστοι εργάτες, με αποτέλεσμα και να καρπούνται τα παχυλά επιδόματα ΚΑΙ να φοροδιαφεύγουν αισχρά και να...διοχετεύουν το αυστραλιανό χρήμα προς τις πατρίδες τους.

Τζ. Γκίλλαρντ και ΓΑΠ... Βίοι Παράλληλοι!

Παράλληλα, η Γκίλλαρντ ετοίμαζε και το τελειωτικό χτύπημα στην οικονομία της Αυστραλίας, εφαρμόζοντας πρώτη απ όλα τα κράτη στονν κόσμο, τον επαίσχυντο Φόρο του ανθρακα, τον επιλεγόμενο Carbon Tax, εναν φόρο που δεν εφαρμόστηκε τελικά πουθενά αλλού, επειδή ήταν προφανές οτι θα σκότωνε κάθε υγιή οικονομία στον πλανήτη. Σημειωτέον, η Γκίλλαρντ αρνούνταν πεισματικά οτι είχε τέτοια πρόθεση και...διέψευδε μετά βδελιγμίας οτι υπήρχε τέτοια περίπτωση.

Αν αυτό σας...θυμίζει τον ...Γιωργάκη ή ΓΑΠ σχετικά με τις προθέσεις του για ΔΝΤ και μνημόνια, είστε...αστέρια! Διότι δεν είναι μόνο ...ταυτόσημες οι δύο αυτές πολιτικές φιγούρες, είναι και...ομοιδεάτες κατ' απόλυτο τρόπο!

Το αποτέλεσμα ήταν η ιλιγγιώδης αύξηση του κόστους παραγωγής προιόντων, οι αθρόες απολύσεις εργατών και υπαλλήλων απο τις επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου οι οποίες και χτυπήθηκαν πρώτες απο το μέτρο αυτό και φυσικά, η μείωση εσόδων και η φοροδοτική ικανότητα των επιχειρήσεων.

Τα πράγματα λοιπόν στην πιο ισχυρή (ακόμα) οικονομία του πλανήτη, πήγαιναν απ το κακό στο χειρότερο, με τον κόσμο να διαμαρτύρεται σφόδρα, την Βουλή των Πολιτών να καταθέτει τη μία μομφή πίσω απο την άλλη εναντίον της και κανείς πια να μην μπορεί να προβλέψει ποιά θα ήταν η κατάληξη αυτής της αλλοπρόσαλλης πολιτικής. Παράλληλα, η Γκίλλαρντ, αντί να ...έδινε εντολή στους θησαυροφύλακες να κόψουν χρήμα (εφ' όσον τα αποθέματα χρυσού και φυσικών πόρων της χώρας επαρκούν για κάθε είδους τέτοια κίνηση) και να ενισχύσουν έτσι με τονωτικές ενέσεις την οικονομία, προτιμά την ...εσωτερική υποτίμηση, κρατώντας στα ύψη το δολλάριο Αυστραλίας, για να μη δώσει....αφορμές στις διεθνείς αγορές, εμποδίζοντας και με αυτόν τον τρόπο την οποιαδήποτε ελπίδα ανάκαμψης της οικονομίας! Δηλαδή, έκανε Ο,ΤΙ ΠΕΡΝΟΥΣΕ απ το χέρι της για να...βυθίσει τη χώρα στην Υφεση!

Ο εφιάλτης και το τέλος!

Και φτάνουμε στο σήμερα, στο σημερινό εφιαλτικό πρωινό της 23ης Μαίου 2013, σχεδόν τέσσερις μήνες πριν τη μεγάλη εκλογική αναμέτρηση, η Ford, η κορωνίδα της αυστραλέζικης βαριάς βιομηχανίας, να δηλώνει κλείσιμο των παραγωγικών μονάδων της, μη αντέχοντας πλέον το δυσβάσταχτο κόστος παραγωγής των προιόντων της...

Η Νέα Ταξη Πραγμάτων, δια της Γκίλλαρντ, νίκησε τελικά αυτόν τον οικονομικό γίγαντα, με τους ..."εσωτερικούς" πράκτορες της. Η επόμενη μέρα για την Αυστραλία, δεν θα είναι πλέον η ίδια με τις προηγούμενες. Η οικονομία της καταρρέει μέρα με τη μέρα, η ανεργία αναμένεται φέτος να κλείσει σε πρωτόγνωρα για τη χώρα επίπεδα - κοντά στο 6,4% - με τάσεις αυξητικές και με την εφιαλτική πρόβλεψη για κλείσιμο - λόγω της Ford - πολλών παρεμφερών επιχειρήσεων.

Το μέλλον προμηνύεται αρκετά σκοτεινό και δυσοίωνο. Είναι βέβαιο πλέον οτι οδηγούμαστε με ακρίβεια προς το τελικό, επαίσχυντο σχέδιο των μεγάλων και ισχυρών της Νέας Ταξης Πραγμάτων, της λέσχης Μπίλντερμπεργκ, της Τριμερούς Επιτροπής και της FEMA: Τελική Παγκόσμια τρομακτική Υφεση, καταστροφή και υποδούλωση όλων των κρατών, νέο Παγκόσμιο Νόμισμα και τελικά...Παγκόσμια Διακυβέρνηση, Οικονομική Δικτατορία δηλαδή και έλεγχος του παγκόσμιου πληθυσμού.

Το Κόκκινο χαλί για τον Αντίχριστο έχει ήδη στρωθεί. Δεν μένει παρα να τον δούμε να ξεπροβάλλει μέσα απ τη θολούρα της παγκόσμιας αναταραχής που θα προκαλέσει.

Πηγή

Διαβάστε Περισσότερα »

Χρυσή αυγή... Αντισυστήμικη ή το απόλυτο εργαλείο του συστήματος;

Παίρνουμε πια σαν δεδομένα.... ότι έχουμε ένα καθεστώς που κάθε άλλο από δημοκρατικό είναι κι ένα σύστημα το οποίο εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Ένα  σάπιο σύστημα που  μας έχει μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδις και για να έχουμε την ψευδαίσθηση της δημοκρατίας μας είχε πετάξει και κάποια κόμματα κομπάρσους να συμπληρώνουν το καρέ.
Ένα σύστημα πολύ καλά οργανωμένο, με παρακρατικά παρακλάδια, με τα μ.μ.ε. δικά του και με ένα ασύλληπτο τρόπο απορρόφησης ή εξαφάνισης οτιδήποτε καινούργιου  έξω από αυτό.
Ένα σύστημα που δεν έχει κανένα πρόβλημα κάποιον κομπάρσο να τον κάνει πρωταγωνιστή και το αντίστροφο.

Αυτό το σύστημα  είχε αρχίσει να αποκαλύπτεται και να γίνεται κατανοητό και στους πιο αφελείς το 2009 όταν πλέον φύγαμε  από την εποχή της μεθοδευμένης καταστροφής των αξιών, αρχών, γενικότερα παιδείας, την ομογένεια ελληνικής κοινωνίας.Την καταστροφή των δομών ,υποδομών και την υπερχρέωση του κράτους και των πολιτών και περάσαμε φυσιολογικά στην εποχή του μεγάλου παζαριού, την οριστική υποδούλωση της χώρας και τον πιθανό αφανισμό του έθνους.

Όταν πια η αλήθεια άρχισε να γίνεται τόσο φανερή που δεν κρυβόταν και δεν μπορούσαν να πείσουν, τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν για το σύστημα. Γιατί τότε μπορούσε να βρεθεί μια ομάδα ανθρώπων, να δημιουργήσουν ένα κίνημα και να πάρουν τον κόσμο μαζί τους.
Έπρεπε οπωσδήποτε  να βρεθεί ένα κόμμα που να λέει αυτά που δεν μπορούν πια να κρυφτούν, αλλά να μην ψηφιστεί ποτέ, τουλάχιστον όχι σε αυτές τις εκλογές, για να προλάβουν το ξεπούλημα,( μετά την ολοκλήρωση το ξεπουλήματος δεν τους ενδιαφέρει, σαν στυμμένη λεμονόκουπα θα μας πετάξουν, να φάμε τις σάρκες μας ).

Εώς από μηχανής θεός λοιπόν έρχεται η χρυσή αυγή να λύσει τον γόρδιο δεσμό. Ένα κόμμα του 0.7% στο 50 % του πληθυσμού που ψήφιζε έως τότε, ξαφνικά αποκτάει οργάνωση μεγάλου κόμματος, διαφημίζεται με τον καλύτερο τρόπο με την ΜΗΝ προβολή του από τα ΜΜΕ που ο κόσμος τα έχει, και σωστά, για διαπλεκόμενα. Και όταν εμφανίζονται, μαζί με την σατανική συμπεριφορά τους και φασιστική ιδεολογία τους λένε και τα αυτονόητα, που κανείς βέβαια του συστήματος δεν είχε πει μέχρι τότε.
Ότι δηλαδή η χώρα έχει χάσει την κυριαρχία της εδώ και χρόνια,
αυτοί που την φέρανε σε αυτή την κατάσταση είναι προδότες και πρέπει να τιμωρηθούν,
ότι η ευρωπαϊκή ένωση δεν είναι τίποτα άλλο από γερμανική ηγεμονία,
ότι έχουμε πήξει από λαθρομετανάστες και πρέπει να φύγουν κακήν κακώς (σφάζοντας τους ακόμα καλύτερα),
και τέλος στο ψευτοδίλημμα δραχμή ή ευρώ, ότι πρέπει να φύγουμε αλλά μετά από δυο χρόνια αφού πρώτα έχει οργανωθεί η χώρα ώστε να παράγει τα απαραίτητα προϊόντα για να ζήσουμε .

Το σχέδιο είναι  τόσο απλό αλλά τόσο πανέξυπνο. Σε ένα κόμμα που στηρίζεται στο μίσος, με τα κορυφαία του στελέχη να είναι ναζιστές, δολοφόνοι, πρώην πράκτορες της Ε.Υ.Π., σατανιστές, δίδεται το δικαίωμα να πει αλήθειες.
Ξέρουν οτι ο Έλληνες δεν ήταν δεν είναι και ούτε θα γίνουν ποτέ φασίστες. Έχουν πολεμήσει με απίστευτη γενναιότητα τον φασισμό και έχουν υποστεί μεγάλα δεινά από αυτόν.
Ξέρουν ότι οι Έλληνες δεν ειναι ρατσιστές. Σε όποια άλλη χώρα γινόταν αυτό που γινέται τα τελευταία 20 χρόνια στην Ελλάδα θα τους πέταγαν στην θάλασσα(βλέπε Ιταλία), ναι μεν επιβάλεται να φύγουν οι λαθρομετανάστες, ( γιατί όπως και να το κάνουμε δεν χωράμε σε αυτή την χώρα. Είναι για το καλό ΟΛΩΝ), αλλά σαν λαός πάντα είχαμε σε υπόληψη την ανθρώπινη ζωή, έχουμε ζήσει την φτώχια και την μετανάστευση στο πετσί μας, γνωρίζουμε ότι οι περισσότεροι από αυτούς είναι θύματα, τα χειρότερα μάλιστα.
Και τέλος ο Έλληνας δεν είχε ποτέ μισος στη καρδιά του, ούτε θρασυδειλία,  ούτε ποτέ  πέντε κυνηγούσαν  έναν ταλαίπωρο για να τον χτυπήσουν.
Ο Έλληνας στην καρδιά του έχει λέξεις όπως φιλοξενία, εγκαρδιότητα, ανδρεία, υστεροφημία, ακόμα και λέξεις που δεν μπόρεσαν καν να μεταφραστούν, φιλότιμο
Το όφελος λοιπόν είναι διπλό για το σύστημα.
Πρώτον. Ήξερε ότι αυτό το κόμμα δεν θα κυβερνήσει.
Δεύτερον. Όποιος πλέον πει κάποιες από τις παραπάνω αλήθειες αυτόματα ταμπελιάζετε σαν φασίστας χρυσαυγίτης.

Η χρυσή αυγή είναι ο guest star σε μια καλοστημένη παράσταση που οδεύει στο τέλος της, με θεατή τον ελληνικό λαό




ΥΓ1. Είμαι βέβαιος ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ψήφων που πήρε η χρυσή αυγή δεν ήταν λόγω της ιδεολογίας της, αλλά λόγω των αυτονόητων που είπε και λόγω της πεποίθησης του κόσμου ότι είναι κάτι εκτός συστήματος. Έλπιζω να συνειδητοποιήσουν την συστημικότητά της και να την επαναφέρουν εκεί που της αρμόζει. Γιατι αλλιώς..... όταν έρθει η στιγμή και τελειώσουν οι μετανάστες, και αυτός που θα εχει αντίθετη άποψη, θα είσαι εσύ. Τι θα γίνει τότε;


ΥΓ2. Ένα είναι το σίγουρο.Εσωτερικό ξεκαθαρισμα ΠΡΕΠΕΙ να γίνει αλλά όχι με γνώμονα το μίσος. Μίσος που πρεσβεύει η χρυσή αυγή.
Το ξεκαθάρισμα πρέπει να γίνει με γνώμονα την αγάπη.
Την αγάπη για την φιλαλήθεια, δικαιοσύνη, την ισότητα, την ειρήνη, την φιλαδέλφεια.
Την αγάπη για τις αρχές και τις αξίες που είχαμε πάντα σαν έθνος και μας έκαναν να μεγαλουργήσουμε και να ξεχωρίσουμε στην υφήλιο.

Διαβάστε Περισσότερα »

Η αληθινή δημοκρατία….

Πριν το Πάσχα γράφαμε ότι η Ε΄(πέμπτη) Κυριακή των Νηστειών, θα μπορούσε να ονομαστεί Κυριακή των Αντεξουσιαστών.

Αντίστοιχα θα μπορούσαμε να πούμε ότι και η δεύτερη μετά το Πάσχα Κυριακή (των Μυροφόρων) θα μπορούσε να ονομαστεί Κυριακή της Δημοκρατίας. Της αληθινής, βέβαια δημοκρατία. Που, στα κοσμικά πολιτεύματα, ποτέ δεν υπήρξε, στην πραγματικότητα.

Γιατί και η αθηναϊκή δημοκρατία, για την οποία καυχόμαστε εμείς οι Έλληνες, δεν ήταν πραγματική.

Αν ληφθεί υπόψη ότι οι πολλαπλάσιοι δούλοι δεν συμμετείχαν στις δημοκρατικές διαδικασίες και αντιμετωπίζονταν, περίπου, με τον τρόπο, που σήμερα αντιμετωπίζουμε τα ζώα. Αλλά και οι τωρινές, λεγόμενες, δημοκρατίες δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματική δημοκρατία. Αφού πρόκειται για συγκεκαλυμμένες ολιγαρχίες, φασιστικού μάλιστα χαρακτήρα. Οι οποίες και αυτές αντιμετωπίζουν τους πολίτες, πάνω-κάτω, σαν δούλους.

Η αληθινή δημοκρατία υπήρξε μία και μόνη φορά-πρώτη και, δυστυχώς, μέχρι τώρα, τελευταία-στην πρώτη χριστιανική κοινωνία.

 Η οποία ως βασικό της άξονα είχε την κοινωνική δικαιοσύνη και, πιο συγκεκριμένα, την κοινοκτημοσύνη. Αφού «είχαν, όπως μας λένε οι Πράξεις των Αποστόλων (Δ, 32-35), οι πρώτοι χριστιανοί όλοι μια ψυχή και μια καρδιά. Και κανένας τους δεν έλεγε για κάτι ότι είναι δικό του. Αλλά ήταν όλα για όλους κοινά. Όπου ο καθένας πρόσφερε ανάλογα με τις δυνάμεις του και έπαιρνε ανάλογα με τις ανάγκες του. Με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένας φτωχός ανάμεσά τους»! Ιδανικό, που προβλήθηκε δεκαοχτώ αιώνες αργότερα (1848) από το «κομμουνιστικό μανιφέστο» του Μαρξ.

Αλλά και η υποδειγματική αυτή κοινωνία διαταράχθηκε απ’ την ιδιοτέλεια των εχόντων και κατεχόντων.

 Εναντίον των οποίων διαμαρτυρήθηκαν οι θιγόμενοι προς τους αποστόλους. Οι οποίοι δεν ενήργησαν αυταρχικά, ώστε να επιβάλουν κάποιους «ημέτερους». Αλλά, προκειμένου να λύσουν τα προβλήματά τους, τους συνέστησαν να κάμουν εκλογές(Πράξεων: ΣΤ:1-7):.

Είναι δε αξιοσημείωτες οι αρχές, που έθεσαν, ως προϋπόθεση, για τη διεξαγωγή των εκλογών :

Τους συνέστησαν να εκλέξουν ανθρώπους με καλή φήμη. Γεγονός, που, αναπόφευκτα, μας παραπέμπει στη σημερινή πραγματικότητα. Οπότε ο λαός εκλέγει, συχνά, τους πλέον διεφθαρμένους και διεστραμμένους προδότες, με τη χειρότερη φήμη. Σε σύγκριση με τους οποίους πολλοί απ’ αυτούς, που είναι έγκλειστοι στις φυλακές, να φαντάζουν αγγελούδια. Και το πλέον ακατανόητο είναι ότι οι απατεώνες αυτοί εκλέγονται, κάποτε, με την υπόδειξη των πνευματικών, υποτίθεται, καθοδηγητών του λαού. Που, στην περίπτωση των χριστιανών, είναι οι ιερείς και οι επίσκοποι.

Και πώς θα μπορούσε να γινόταν διαφορετικά, όταν στην περίπτωση της εκλογής των μητροπολιτών συμβαίνει το ασύγκριτα χειρότερο:

Αφού οι μητροπολίτες, σε αντίθεση με τις υποδείξεις των αποστόλων και τις υποδειγματικές εκλογές των πρώτων χριστιανών, εκλέγονται απ’ την ολιγαρχία των δεσποτάδων, ερήμην του λαού.

Μια άλλη αρχή ήταν να έχουν οι εκλεγόμενοι σοφία.

 Δηλαδή γνώση του αντικειμένου, με το οποίο θα καταπιαστούν. Και πάλι, σε αντίθεση με ο, τι συμβαίνει, πολύ συχνά, σήμερα. Οπότε, για κάποιες αρμοδιότητες ζωτικής σημασίας εκλέγονται οι πλέον ακατάλληλοι. Με αποτέλεσμα, αντί να βρίσκονται λύσεις, να δημιουργούνται περισσότερα και μεγαλύτερα προβλήματα.

Και το πάντων χείριστο είναι που εκλέγονται, κάποτε, όχι οι απλά ακατάλληλοι, αλλά και οι πλέον εχθρικοί προς το λαό.

Οι οποίοι χαλκεύουν σε βάρος του  άλυτα προβλήματα και θανάσιμες παγίδες. Όπως, συμβαίνει, τώρα, με την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ. Η οποία δεν αποβλέπει, στη διάσωση της ελληνικής οικονομίας, όπως οι απατεώνες  πολιτικοί διατείνονται, αλλά εκτέλεση δολοφονικού σχεδίου σε βάρος μας. Προκειμένου να εξυπηρετηθούν  τα σκοτεινά συμφέροντα τα δικά τους και των τοκογλύφων.

Η τρίτη αρχή, που οι απόστολοι υπέδειξαν στο λαό ήταν να εκλέγουν ανθρώπους φωτισμένους από το Άγιο Πνεύμα.

 Γιατί η εμβέλεια του ανθρωπίνου πνεύματος είναι περιορισμένη. Με αποτέλεσμα, ακόμη και οι πιο σοφοί άνθρωποι, που στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις, να κάνουν, συχνά, σφάλματα. Γεγονός, για το οποίο οι απόστολοι είχαν πικρή πείρα, πρώτα-πρώτα, απ’ τον ίδιο τον εαυτό τους. Γιατί, πριν την Πεντηκοστή, είχαν περιπέσει σε αλλεπάλληλες αλλοπρόσαλλες καταστάσεις. Ενώ, όταν έμαθαν τη γλώσσα του Αγίου Πνεύματος, πέτυχαν πράγματα πολύ ανώτερα απ’ τις δυνατότητές τους…

Έκαμαν, λοιπόν, οι πρώτοι χριστιανοί τις εκλογές, με βάση τις αρχές, που τους υπέδειξαν οι απόστολοι.

Με τη συμμετοχή, για πρώτη φορά, στην παγκόσμια ιστορία, και των γυναικών. Και είναι χαρακτηριστικό ότι αυτούς, που εξέλεξαν, τους ονόμασαν διακόνους. Που σημαίνει υπηρέτες και όχι αφεντάδες του λαού. Και το αποτέλεσμα ήταν αξιοθαύμαστο. Αφού η χριστιανική κοινωνία αυξανόταν, με ραγδαία ταχύτητα, και πληθυσμιακά και ποιοτικά…

Άμποτε, κάποτε, οι άνθρωποι-και πρώτοι απ’ όλους οι, λεγόμενοι, χριστιανοί-να ξαναγύριζαν στο ξεχασμένο Ευαγγέλιο.

Και η Κυριακή των Μυροφόρων να καθιερωνόταν, ως η Κυριακή της δημοκρατίας. Όμως….

Ποιοι θα έστεργαν μια τέτοια καθιέρωση; ‘Όταν ακόμη και οι, λεγόμενοι, εκπρόσωποι της Εκκλησίας φοβούνται τη δημοκρατία!

Όταν τρέμουν το Ευαγγέλιο της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν και υπηρετούν!…

παπα-Ηλίας

http://papailiasyfantis.wordpress.com

Διαβάστε Περισσότερα »

Η Γενοκτονία δεν ολοκληρώθηκε ακόμα… Τουρκία το πιόνι!

Προσέξτε το Υστερόγραφον…Αποδεικνύει ξεκάθαρα, ποιοι συνέλαβαν την ιδέα και όπλισαν τα χέρια των αιμοβόρων…

Από την εποχή της προωθήσεως των βαρβαρικών φραγκικών φύλων από την περιοχή της Βαλτικής, στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη, μεταξύ 2ου και 6ου αι. μ.Χ., η διαχρονική τους πολεμική, το σύμπλεγμα και το άσβεστο μίσος κατά Βυζαντίου, της Ρωμηοσύνης, αλλά και αργότερα, κατά του νεοελλαδικού κρατιδίου, υπήρξε και παραμένει αμείωτη…

Από την εποχή του βδελυρού Καρλομάγνου, και της παπικής και στρατιωτικής ελίτ που φυλάκισε τους επί τρεις αιώνες (8ος-11ος αι. μ.Χ.) υπηκόους της ορθόδοξης δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στα κάστρα και στα χωριά, μετατρέποντας τους σε βιλάνους και δουλοπάροικους…

Από την εποχή του εκβιαστή της Συνόδου Φερράρας – Φλωρεντίας (1438-39) πάπα Ευγενίου του ‘Δ ο οποίως παρέδωσε αβοήθητους τους Ρωμηούς της Κωνσταντινουπόλεως στους βαρβάρους Αγαρηνούς…

Από την εποχή της αγαστής συνεργασίας Αγαρηνών και των παποπροτεσταντών μισσιοναρίων “ιεραποστόλων” (18ος-19ος αι. μ.Χ) προκειμένου να αλλοτριωθεί το ορθόδοξο φρόνημα των πιστών μαρτυρικών ραγιάδων ορθοδόξων…

Από την εποχή που ο Ιησουίτης Δυφούρ υμνούσε τον οθωμανικό πολιτισμό, υβρίζοντας σκαιότατα τον Ελληνορωμαϊκό Υπερπολιτισμό: “Η μουσουλμανική θρησκεία είναι πολλώ ανωτέρα της θρησκείας των Ορθοδόξων, καθ’ όσον, η των μουσουλμάνων θρησκεία πλησιάζει πολλώ περισσότερον προς την αληθή θρησκείαν, την καθολικήν, παρά η ασεβής Ορθοδοξία, το σύμβολον τούτο του δεσποτισμού.

Μετ’ ου πολύ ο βάρβαρος Κοζάκος θέλει αποκρουσθή δια παντός εις τους πάγους αυτού, τότε θα στρέψωμεν εναντίον των αυθαδών Ελλήνων ουχί πλέον τα όπλα, αλλά την μάστιγα ημών. Εδιδάχθημεν αρκούντως πόσον η ελευθέρωσις των αισχρών τούτων ληστών ην έργον ασύμφορον.

Ω, εάν οι Τούρκοι μη είχον την φιλάνθρωπον μεν, αλλά πολιτικώς πλημμελή αρχήν της ανεξιθρησκείας! Σήμερον ήθελεν υπάρχει ομογένεια μείζων εν τω Οθωμανικώ κράτει, και ήθελεν εκλείψει η ενοχλητική αυτή φυλή των Ελλήνων, ων η ύπαρξις είναι ομοία προς την των σαρκοβόρων και αηδών σκωλήκων.

Τι σημαίνει Ελλάς; Οι μωρολογιώτατοι μόνον θαμβούνται εις το όνομα τούτο(!).  Τι ήσαν οι Έλληνες το πάλαι; Λησταί. Τι είναι η ασεβής φιλολογία των αρχαίων Ελλήνων; Καταγώγιον αισχροτήτων. Αφώμεν πλέον τας ανάνδρους συμπαθείας και εμβλέψωμεν εις τα αληθή συμφέροντα του πολιτισμού. Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός οφείλει την αναγέννησιν των γραμμάτων εις τους  Άραβας, κλάδον ένδοξον του αθανάτου γένους των Οσμανλί (!!!)”».

Από την εποχή των ληστείων των

αρχαιοτήτων και χειρογράφων μας στις οποίες προέβησαν  οι δούκες, οι μαρκήσιοι και οι κόμητες… Αυτοί οι αδυσώπητοι δήθεν «φιλέλληνες» αρχαιοκάπηλοι, οι Κοκερέλ, οι Φόστερ, οι Λινκ, οι Γκουφιέ, οι Έλγιν, οι Χάλλερ και οι Φαβέλ, αυτοί οι νέοι Bέρροι, Σύλλες, Τίτοι και Καλιγούλες, κατά τη διάρκεια της οθωμανικής μας σκλαβιάς…

Από την εποχή του Όθωνα και του Άρμανσμπεργκ, που κατέλαβαν ειρηνικά την Ελλάδα ως διαχειριστές των ευρωπαίων δανειστών και δυναστών μας, που οδήγησαν και στο δικαστήριο με την κατηγορία της εθνικής προδοσίας! τους επικίνδυνους ρωμηούς οπλαρχηγούς μας…

Από την εποχή του Ελληνοτουρκικού Πολέμου του 1897, όταν οι Αυστρογερμανοί (συνεργία των Ιταλών) τορπίλισαν το όραμα του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη, του Μπότσαρη, του Τζαβέλλα, του  Χουρμούζη, του Ανδρούτσου κ.α. Την δημιουργία της Ελληνο – Αλβανικής Συνομοσπονδίας, με τους, πάλαι ποτέ, Ρωμανούς αδελφούς μας, τους εξισλαμισμένους Αλβανούς – Αρβανίτες, αυτούς τους παλαιοπελασγούς Ιλλυριούς απογόνους της Ολυμπιάδας, του Αλεξάνδρου, του Πύρρου, του Μέγα Κωνσταντίνου, του Σκεντέρμπεη, του Αθανασίου Διάκου και της Μπουμπουλίνας…

Από την εποχή της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, των εκπαιδευτών του στρατού των Νεοτούρκων από τον Λίμαν βον Σάντερες και τον Κολμαρ βον ντερ Γκόλτζ… Τότε, που το πρώτο συγχαρητήριο τηλεγράφημα που έλαβε ο Κεμάλ ήταν από τον Πάπα της Ρώμης, Πίο τον ΙΑ΄…

Από την εποχή της Ναζιστικής Θηριωδίας των 558.000 νεκρών Ελλήνων, των 830.000 ανικάνων για εργασία, των 408.000 κατεστραμμένων κατοικιών, των 3.700 ερειπωμένων χωριών, των κατά 50% κατεστραμμένων βιομηχανιών, των κατά 25% κατεστραμμένων δασών, των κατά 60% κατεστραμμένων γεωργικών υποδομών, του κατά 75% κατεστραμμένου οδικού δικτύου, της κατά 50% κατεστραμμένης μας βιομηχανίας, του κατά 73% κατεστραμμένου μας εμπορικού στόλου και των κατά 100% κατεστραμμένων μας τηλεπικοινωνιών…

Από την εποχή που οι Γερμανοαμερικάνοι, εδώ και δύο αιώνες, «άρμεξαν» κανονικότατα τις οικονομίες και το βιος μας, όπως μόνον αυτοί ξέρουν. Μάς έβαλαν «πανηγυρικώς» στο euro, ασχέτως εάν ακόμα αναμένουμε μια πειστική εξήγηση για την πανύψηλη ισοτιμία των 340,75 δραχμών… Για να  μας εγκλωβίσουν ξανά, σήμερα, σε σε μια νέα μακρόχρονη δουλεία πιστωτικών καρτών και δανείων χειρότερη των 1826, 1843, 1860, 1894, 1913 και 1932, τις παρενέργειες της οποίας, τις ζει ήδη «στο πετσί της» η μέση ελληνική οικογένεια.

   Ανέκαθεν οι σχέσεις των προαιώνιων εχθρών του Ελληνισμού, Φράγκων και Τούρκων ΥΠΗΡΞΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΡΙΣΤΕΣ!!!

ΈΛΛΗΝΑ ΕΛΥΛΗΘΕΝ Η ΩΡΑ ΕΞ ΥΠΝΟΥ ΕΓΕΡΘΗΝΑΙ!

Yστερόγραφον

“(…) Υπάρχουν όμως κάποιες ενοχλητικές μειονότητες στην Οθωμανική αυτοκρατορία που αφενός είναι δραστήριες και έχουν αξιοζήλευτες επιδώσεις στο εμπόριο (άρα είναι ανταγωνιστές τους)  και αφ’ ετέρου προσδοκούν με λαχτάρα την ελευθερία τους. Είναι οι Έλληνες και οι Αρμένιοι.  

Τα τεράστια οικονομικά και στρατιωτικά συμφέροντα της Γερμανίας στην οθωμανική αυτοκρατορία όμως δεν πρέπει να διαταραχθούν. Γι αυτό μετά τους βαλκανικούς πολέμους οι Γερμανοί προσπαθούν με κάθε τρόπο να φανατίσουν τις Τουρκικές μάζες κατά των χριστιανών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Σε μια προκήρυξη  της η «Γερμανική Τράπεζα της Παλαιστίνης» έγραφε:

«Αν πεινούμε και υποφέρουμε  εμείς οι Τούρκοι αιτία είναι οι γκιαούρηδες που κρατούν στα χέρια τους  τον πλούτο μας και  το εμπόριό μας. «Ως πότε θα ανεχόμαστε τις προκλήσεις τους; Μποϋκοτάρετε τα προϊόντα τους σταματήστε  κάθε δοσοληψία μαζί τους. Τι την  θέλετε την φιλία τους;  Ποιο το όφελός να  συναδελφώνεστε   και να προσφέρετε με τόση ειλικρίνεια την αγάπη και τον πλούτο  σας;» (Συγκινητικό ε;; Όχι για τους ίδιους ,  αλλά για τους φουκαράδες τους Τούρκους ,παραφράζοντας τη γνωστή , πετυχημένη διαφήμιση).

Το 1911 στο συνέδριο των Νεότουρκων στη  Θεσσαλονίκη αποφασίζεται  πως:

«η Τουρκία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα όπου οι μωαμεθανική θρησκεία  και η μωαμεθανική αντίληψη θα κυριαρχούν και κάθε άλλη θρησκευτική προπαγάνδα θα καταπνίγεται. Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να πραγματοποιηθεί η πλήρης οθωμανοποίηση όλων των υπηκόων της αυτοκρατορίας. Είναι ολοκάθαρο ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει με την πειθώ άρα πρέπει να χρησιμοποιηθεί εναντίον τους βία. Το δικαίωμα των άλλων εθνοτήτων να έχουν δικές του οργανώσεις θα πρέπει να αποκλεισθεί και κάθε μορφή αποκέντρωσης και Αυτοδιοίκησης θα θεωρείται προδοσία προς την Οθωμανική Αυτοκρατορία».

Έτσι ξεκινά περισσότερο συστηματικά τη γενοκτονία των μειονοτήτων . Οι Αρμένιοι, οι Χαλδαίοι, οι… Ασσύριοι, οι Έλληνες τη νιώθουν ολοένα και περισσότερο στο πετσί τους. Βέβαια οι Τούρκοι κάνουν αυτό που έκαναν ανέκαθεν με ωμότητα, με σκληρότητα, με  τρομοκρατικές σφαγές, καταστροφές αίμα παντού. Ένας «κόκκινος θάνατος» για τους αλλόθρησκους . Όμως οι Γερμανοί συμβουλάτορές τους με κυριότερο τον Γερμανό στρατηγό και αρχιστράτηγο του Τουρκικού Στρατου Λίμαν Φον Σάντερς τους προτείνουν κάτι καλύτερο. «Το λευκό θάνατο», από κοντά και ο πρεσβευτής φον  Βαγκενχάιμ ,ο Μπέτμαν –Χολβεγκ υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας  ο Βολφ Μέτερνιχ πρέσβης και άλλοι σύμβουλοι  και βοηθοί του Σουλτάνου αλλά και των Νεότουρκων φιλογερμανών   Εμβέρ μπέη , Ταλαάτ πασά και Τζεμάλ Πασά.

Ο Λίμαν φον Σάντερς  ο οποίος βρίσκεται από τα τέλη του 1913 στην Τουρκία παίζει το ρόλο του αντιπροσώπου του Κάιζερ στην Υψηλή Πύλη και αναλαμβάνει να κάνει αυτό που υπαγορεύουν τα συμφέροντα της Γερμανίας. Έτσι  παίζοντας το ρόλο του καθοδηγητή λέει στην τουρκική ηγεσία .

«Η Τουρκία δεν έχει ουδεμίαν ασφάλειαν ούτε δύναται να οργανωθεί ελευθέρως εις το μέλλον, λόγω της παρουσίας των Ελλήνων». Έπειτα αναλύοντας το μεγαλοφυές σχέδιο του, σχέδιο  που τελικά θα εφαρμοστεί  με ολέθριες συνέπειες για  Έλληνες και Αρμένιους τονίζει:

«Σας διαβεβαιώνω ότι οι παγωνιές και το κρύο του χειμώνα, οι βροχές και η μεγάλη υγρασία, ο ήλιος και η τρομερή ζέστη του καλοκαιριού, οι ασθένειες του εξανθηματικού τύφου και της χολέρας, οι κακουχίες και η ασιτία, θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα που λογαριάζετε εσείς με το δικό σας σχέδιο, δηλαδή  να τους ξεκαθαρίσετε με τις σφαγές»

Και συνεχίζει επιχειρηματολογώντας.

«Με το σύστημα που σας προτείνω, ο θάνατος τους είναι βέβαιος. Επιπλέον, οι γυναίκες τους δεν θα γεννούν και έτσι θα λυθεί το δημογραφικό σας πρόβλημα, ενώ η μισητή και άτιμη ράτσα των Ελλήνων θα ξεκληριστεί και θα χαθεί για πάντα μέσα σε μια γενιά και εσείς θα αποκτήσετε μια συμπαγή τούρκικη ομοιογένεια»

Φοβερός στρατηγός ε; Τίμησε τη στολή και τη χώρα που εκπροσωπούσε!!!

Από κει και πέρα τα γεγονότα είναι λίγο ως πολύ γνωστά. Η μικρή Ελλάδα βέβαια όρθωσε  το ανάστημά της και αφού ξεπέρασε παροδικά τον Εθνικό διχασμό στον οποίο πρωταγωνίστησαν οι γερμανόφιλοι Κωνσταντίνος Α, Μεταξάς, Δούσμανης, Γούναρης κ.α. συνέβαλε τα μέγιστα στη νίκη κατά των κεντρικών απολυταρχικών αυτοκρατοριών. Ο Κάιζερ παραιτήθηκε, αλλά οι ολέθριες συμβουλές των απεσταλμένων του δυστυχώς πέτυχαν το σκοπό τους. Βοηθούντος και του Εθνικού διχασμού που επέστρεψε δριμύτερος το Νοέμβρη του 1920  οι Τούρκοι πέτυχαν αυτό που ήθελαν, ξερίζωσαν τον Ελληνισμό από τις πατρογονικές εστίες στη Μικρά Ασία(…)”.

New York Times 7 Ιουλίου 1921…

Πηγή

Διαβάστε Περισσότερα »

Οιδιπόδειο Σύνταγμα

Ταινία μικρού μήκους με θέμα τις αυτοκτονίες που πραγματοποιήθηκαν στην Έλλαδα από το 2009 εώς το 2012 εν μέσω οικονομικης κρίσης....

Διαβάστε Περισσότερα »

Νοιάζομαι, μοιράζομαι.....για τους κλέφτες, τα κλοπιμαία

Μετά από πολύ καιρό, είδα σε ένα φιλικό σπίτι ελληνική τηλεόραση. Mega συγκεκριμένα, ο φίλος παρακολουθούσε την σειρά "πίσω από το σπίτι". Σύντομα ήρθε η ώρα των διαφημίσεων και τσουπ νατοι........μια ακόμα πρωτοβουλία κοινωνικής αλληλεγγύης από το "μεγάλο" κανάλι. Νοιάζομαι-μοιράζομαι, τι εύηχο.

Πρώτη μούρη στην διαφήμιση όλα τα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια που ξαφνικά νοιάστηκαν για τον λαό  που πεινάει, φιλάνθρωποι, πάντα ήταν άλλωστε. Ακόμα και όταν έπειθαν τον κόσμο να παίξει στο χρηματιστήριο, όταν έριχναν και ανεβάζαν κυβερνήσεις, όταν τρομοκρατούσαν το λάο με ψευτοδιλήμματα, όταν παραπληροφορούσαν και αποσιωπούσαν ειδήσεις ώστε να φτάσει η χώρα στην κατάντια που βρίσκεται αυτή την στιγμή.

Το "φιλάνθρωπο" κανάλι με τους "φιλάνθρωπους" δημοσιογράφους έκανε αυτό που πάντα κάνει, αλλά αυτή τη φορά στη πιο αηδιαστική του μορφή

Σιχαμερό, οπώς πάντα, εκμεταλλεύεται, μαζί με το κράτος, την αγάπη του ανθρώπου προς τον συνάνθρωπό του.

Δεν ζητάει τρόφιμα, ρούχα, φάρμακα ή ακόμα και χρήματα αλλά σε τραπεζικό λογαριασμό. Ζητάει sms.

Για να μην γίνω συνομοσιολόγος δεν θα αναφερθώ καθόλου για το ένα ευρώ και κατά πόσο αυτό πηγαίνει εξ' ολοκλήρου σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Θα μιλήσω όμως για τα είκοσι τρία λεπτά του φπα που πηγαίνουν στο κράτος.

Πενήντα τέσσερις τόνοι τρόφιμα μάζεψαν λέει από την καμπάνια....... και πόσα εκατομμύρια για το κράτος, αυτό βέβαια δεν το λένε. Φιλανθρωπικό έργο με νταβά πρώτη φορά βλέπω.

Είστε αισχροί, λύκοι με προβιές προβάτων, υποκριτές που κλέβετε, από το υστέρημα πια του Έλληνα, με πρόφαση την εξαθλίωση που εσείς δημιουργήσατε.

Βέβαια να μου πείτε πρέπει να τα έχετε καλά με το κράτος, γιατί κανονικά έπρεπε να είχατε κλείσει εδώ και χρόνια με τα εκατομμύρια που χρωστάτε.

ΜΗΝ στέλνετε σας παρακαλώ άλλα sms στους κλέφτες, για τον μόνο που νοιάζονται είναι για τον εαυτό τους και το σινάφι τους και αυτό που μοιράζονται είναι τα κλοπιμαία από τον ιδρώτα  μας.  Αυτά τα 23 λεπτά άμα τα πολλαπλασιάσετε με κάποιον χ αριθμό θα δείτε ότι μπορούν να θρεψουν εκατοντάδες ακόμα ανθρώπους. Υπάρχουν δίπλα μας άνθρωποι που πεινάνε, οι δήμοι έχουν κοινωνικά παντοπωλεία, δώστε εκεί και προτιμήστε σε είδος.

Θα κλείσω με έναν λόγο του Χριστού.

" Δεν είναι δυνατό ένα καλό δέντρο να φέρει σάπιους καρπούς, ούτε ένα σάπιο δέντρο να φέρει καρπους καλούς ". Κατά Ματθαίου κεφ 7   18

ΥΓ1. Επειδή δεν μου αρέσει να τα ισοπεδώνω όλα. Κάποιοι από αυτούς (κυρίως οι καλλιτέχνες)  που συμμετέχουν στην διαφημιστική καμπάνια, μπορεί από αφέλεια να νομίζουν ότι κάνουν το σωστό.

ΥΓ2. Βλέποντας 10 λεπτά από το "πίσω στο σπίτι" κατάλαβα γιατί ο κόσμος βλέπει τα τούρκικα σίριαλ.

Διαβάστε Περισσότερα »

Σήκω, Κύριε και Θεέ! Δείξε την δύναμη σου.

Κύριε γιατί στέκεσαι μακριά;

Στους δύσκολους καιρούς απουσιάζεις.

Η πανουργία του ασεβή συνθλίβει τον φτωχό,
στις πανουργίες που σκέφτηκαν μέσα ας παγιδευτούν.

Καυχήθηκε ο ασεβής για της ψυχής του τις βουλές,
κι ο πλεονέκτης βλασφημεί, καταφρονεί τον Κύριο,
¨διόλου δεν υπάρχει Θεός" είναι όλοι οι λογισμοί του.
Στον οποιοδήποτε καιρό οι κόποι του αποδίδουν.

Είσαι τόσο μακριά, δεν τον τρομάζει η κρίση σου,
χλευάζει τους εχθρούς του.
Σκέφτεται: "Δεν θα κλονιστώ ποτέ, καμιά δεν θα με αγγίξει δυστυχία".

Κατάρα γεμάτο το στόμα του, και πανουργία και φοβέρα,
κάτω απ' τη γλώσσα του έχει την ανομία και την κακία.
Στήνει ενέδρα έξω απ' τα χωριά κρυφά να θανατώσει τον αθώο,
απ' τη ματιά του δεν αφήνει τον αδύνατο.

Καραδοκεί κρυμμένος όπως το λιοντάρι στο λημέρι του,
καραδοκεί να πιάσει τον αδύνατο,
στο δίχτυ του τον σέρνει.
Λυγίζει, συσπειρώνεται, τον ρίχνει κάτω,
μ' όλη  την δύναμη του πέφτει πάνω στους φτωχούς.

Σκέφτεται: "Ξεχνάει ο Θεός, αδιαφορεί, δεν δίνει προσοχή".

Σήκω, Κύριε και Θεέ! Δείξε την δύναμη σου, τους δύστυχους μην τους ξεχνάς. 

Ο ασεβής γιατί αψηφάει τον Θεό;
Σκέφτεται πως δεν του ζητάς το λόγο.

Είδες, γιατί εσύ ξέρεις, τη δυστυχία και την εξαθλίωση,
θα ανταποδώσεις με τα έργα σου.

Σε σένα ακουμπάει ο φτωχός,
βοηθός στα ορφανά εσύ στάθηκες.

Σύντριψε εσύ τη δύναμη του αμαρτωλού και του κακού,
τιμώρησε την ανομία 'ωστε να μην υπάρχει.

Ο Κύριος είναι βασιλιάς αιώνιος και παντοτινός,
θα αφανιστούν οι άπιστοι απο την γη του.

Άκουσες, Κύριε, την επιθυμία των φτωχών,
κραταίωσες την καρδιά τους, η προσοχή σου όλη γι' αυτούς.

Θα δικαιώσεις ορφανά και καταπιεσμένους δε θα μπορέσει πια να τους τρομοκρατήσει ο χωματιένος άνθρωπος.
Ψαλμόs 10

Διαβάστε Περισσότερα »

αρρωστοκρατία…

Ένα από τα αποφθέγματα του τωρινού Αρχιεπισκόπου (Ιερωνύμου Β΄) ήταν, στην αρχή της θητείας του, πως «οι άρρωστοι άνθρωποι αρρωσταίνουν τους θεσμούς». Όμως…

Η πραγματικότητα φωνάζει ότι εξίσου μπορεί να ισχύει και το αντίστροφο: Ότι, δηλαδή, οι άρρωστοι θεσμοί να αρρωσταίνουν τους ανθρώπους. Και απόδειξη; Το πολίτευμα της Εκκλησίας.

Κάθε φορά, που θα ξεσπάσει κάποιο σκάνδαλο-όπως η πρόσφατη αθώωση του πρώην Μητροπολίτη Αττικής απ’ τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο- οι ευσεβείς και ορθόδοξοι χριστιανοί θρηνούν και οδύρονται και διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους…

Αλλά σε καμιά όμως περίπτωση δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν πως ρίζα και πηγή, το σκανδαλωδέστερο των σκανδάλων, είναι το ίδιο το πολίτευμα της Εκκλησίας. Το αντιευαγγελικό και αντιχριστιανικό και δυσώνυμο πολίτευμα της δεσποτοκρατίας. Που θέλει τους δεσποτάδες να αποφασίζουν και να διατάσσουν «όταν, όπως και ο, τι θελήσουν»…

Ρωτείστε τον οποιονδήποτε λαό του κόσμου για το πολίτευμα, που προτιμάει. Σίγουρα θα σας αποκριθεί ότι η δημοκρατία είναι το άριστο και η τυραννία το χείριστο πολίτευμα. Και ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως το χείριστο για την πολιτεία πολίτευμα, είναι το…άριστο για την Εκκλησία!

Και μια και ο χαρακτήρας της Εκκλησίας είναι θεανθρώπινος, ας ρωτήσουμε, πέρα απ’ το λαό, τον ίδιο το Χριστό: Ποιο, δηλαδή, θέλει ο Χριστός να είναι το πολίτευμα της Εκκλησίας του;

Ο Χριστός αναμφίλεκτα καταδικάζει κάθε μορφή δεσποτοκρατίας και ανατρέπει εκ βάθρων την περί εξουσίας αντίληψη, που επικρατεί στα κοσμικά καθεστώτα:

«Γνωρίζετε, είπε στους μαθητές του, ότι οι κοσμικοί άρχοντες και όσοι διαθέτουν εξουσία, συμπεριφέρονται απέναντι στους λαούς, όπως οι κύριοι απέναντι στους δούλους. Αυτό όμως σε καμιά περίπτωση δεν θα συμβαίνει με σας. Όποιος θέλει να είναι μεγάλος ανάμεσά σας, θα είναι στην υπηρεσία των άλλων».

Και ανάλογη με το πνεύμα του Χριστού ήταν και η πολιτεία των Αποστόλων. Οι οποίοι μαζί με όλους τους συμπαριστάμενους εξέλεξαν δημοκρατικά τον αντικαταστάτη του Ιούδα. Και δημοκρατικά επίσης έγινε η εκλογή των επτά διακόνων και η σύνοδος των Ιεροσολύμων, κλπ, κλπ.

Και μάλιστα η εκκλησιαστική δημοκρατία δεν ήταν δημοκρατία των τύπων και των λόγων. Όπως είναι οι κοσμικές δημοκρατίες. Όπου «ος μεν πεινά, ος δε μεθύει»(Α΄ Κορινθίους:ΙΑ:21). Όπου, δηλαδή, άλλοι σπαταλούνε και ασωτεύουν και άλλοι υποφέρουν και βιοπαλεύουν. Αλλά ουσιαστική δημοκρατία, που διαχεόταν σε όλες τις πτυχές του κοινωνικού βίου των χριστιανών. Αφού «ήταν όλα για όλους κοινά» (Πράξεων: Δ,32, κλπ).

Περιχαράκωσαν, λοιπόν, οι Απόστολοι το εκκλησιαστικό πολίτευμα, με τρόπο που δεν επιδεχόταν παραχάραξη. Και την παράδοσή τους διατήρησαν και οι Πατέρες της Εκκλησίας….

Τι έγινε όμως αργότερα;

Αργότερα δεν παραχαράχτηκε απλώς, αλλά αναποδογυρίστηκε κυριολεκτικά το…

πολίτευμα της Εκκλησίας. Και από δημοκρατικό, που ήταν, έγινε…προκλητικά δεσποτικό και προκλητικά ιδιοτελές.

Και τι γίνεται σήμερα;

Σήμερα λένε στους εκπροσώπους της δεσποτοκρατίας: “Γιατί, δεν αφήνετε το λαό να εκλέγει τους μητροπολίτες; Και εκείνοι αποκρίνονται: “Αλίμονο, αν αφήναμε το λαό να εκλέξει”! Που, με άλλα λόγια, σημαίνει: “Αλίμονό” μας, που έχουμε στην πολιτεία δημοκρατία και μακάρι να είχαμε δικτατορία! Και ευτυχώς, που έχουμε δεσποτοκρατία και όχι δημοκρατική Εκκλησία…

Αλήθεια, θα τολμούσαν να πουν “αλίμονο” στην εκκλησία του δήμου της αρχαίας Αθήνας; Όταν έστηνε ανδριάντες στους τυραννοκτόνους και είχε θεσπίσει τον εξοστρακισμό, για όποιον κινούσε έστω και την παραμικρή υποψία ότι θα μπορούσε να γίνει τύραννος! Αλίμονό τους, αν το έλεγαν…

Και ποιος θα τολμούσε, ύστερα απ’ όλα αυτά, να διατυπώσει τον βλάσφημο ισχυρισμό ότι μπορεί η τυραννία να καταδικάζεται ως πολιτικό καθεστώς, αλλά ως εκκλησιαστικό είναι άριστο και ευλογημένο;

Αν θα μπορούσαν; Μα και βέβαια! Μήπως αυτό δεν κάνουν; Δεν μας έχουν καταντήσει απ’ την αριστοκρατία του Χριστού και των Αποστόλων και των Πατέρων της Εκκλησίας στην αρρωστοκρατία της δεσποτοκρατίας! Την πηγή και ρίζα, το σκανδαλωδέστερο όλων των άλλων σκανδάλων!…

Γιατί, αν η οποιαδήποτε τυραννία είναι αποτρόπαιη και αποκρουστική, η τυραννία εν ονόματι του Χριστού, που θυσιάστηκε για την καθολική απελευθέρωση του ανθρώπου, είναι η τραγικότερη τραγική ειρωνεία…

Πηγή

Διαβάστε Περισσότερα »

Ξεπουληματίες...

Ενα τρελό γλέντι, ένα μεθύσι ευτυχίας, ένα πανηγύρι ικανοποίησης συντελείται τις τελευταίες μέρες στα δελτία των «8». Μια λέξη κλίνεται σε όλες τις πτώσεις, συνοδευόμενη από ξέφρενους αλαλαγμούς χαράς:

«Αποκρατικοποίηση»!

Οι «παπαγάλοι» των «σωτήρων» έχουν ξετρελαθεί με το ξεπούλημα του ΟΠΑΠ, εύχονται νέα ξεπουλήματα, με αφορμή την επίσκεψη Σαμαρά στο Πεκίνο, διαπιστώνουν «μηνύματα εμπιστοσύνης των επενδυτών», με αφορμή την έλευση των Καναδών στο αεροδρόμιο των Σπάτων, επιδαψιλεύουν ύμνους στην κυβέρνηση, γιατί «άρχισαν επιτέλους οι αποκρατικοποιήσεις», και γενικώς βρίσκονται σε έναν παροξυσμό που θυμίζει τον αξέχαστο Αυλωνίτη να διαλαλεί την πραμάτεια του, φωνάζοντας:

«Περάστε κύριοι, ό,τι πάρετε ένα τάληρο, κύριοι»...

Παρατήρηση πρώτη: Η πραμάτεια του Αυλωνίτη ήταν δική του. Αυτά που ξεπουλάει ο Σαμαράς, ο Στουρνάρας, το ΤΑΙΠΕΔ και η κομπανία των «8», από επιχειρήσεις μέχρι φράγματα (!), κι από υποδομές στρατηγικού χαρακτήρα μέχρι νερό, γη και θάλασσα (!), από πού τα φέρανε; Από το σπίτι τους;

Παρατήρηση δεύτερη: Αν αυτό το ξεπούλημα είναι «αναπτυξιακό» και «φιλολαϊκό», γιατί η Ελλάδα δε γνώρισε καμία φιλολαϊκή ανάπτυξη, παρά τις Ούλεν, τις Πάουερ, τις Πεσινέ, τους Τομ Πάπας, τους Ωνάσηδες, τους εθνικούς εργολάβους, τους εθνικούς προμηθευτές και τους εθνικούς «νταβατζήδες», που της πίνουν το αίμα από συστάσεώς της;

Παρατήρηση τρίτη: Επειδή το δικό τους κράτος είναι παρακολούθημα των μονοπωλίων. Επειδή το δικό τους κράτος τα πιάνει από τις ιδιωτικές «Ζήμενς». Επειδή το δικό τους κράτος τα βάρη των ιδιωτικών «Λίμαν Μπράδερς» στις ΗΠΑ, των ιδιωτικών «Μπάνκια» στην Ισπανία, των ιδιωτικών τραπεζών στην Ελλάδα τα φορτώνει στο δημόσιο ταμείο και από εκεί στην πλάτη των λαών, από πού προκύπτει ότι το ξεπούλημα είναι το «αντίδοτο», τάχα, στο συνειδητά και ταξικά ξεπουλημένο δικό τους κράτος, ενώ στην πραγματικότητα το ξεπούλημα συνιστά τη συνέχεια και την προέκταση αυτού ακριβώς του ξεπουλημένου - δικού τους - κράτους.

Παρατήρηση τέταρτη: Αν ο λεγόμενος δημόσιος τομέας δουλεύει για λογαριασμό των ιδιωτών κι αν οι μέχρι τώρα κερδοφόροι τομείς του δούλευαν και δουλεύουν για λογαριασμό των «αφεντικών», από πού προκύπτει ότι το ολικό ξεπούλημά τους θα είναι υπέρ του λαού και όχι εις βάρος του λαού, όπως συνέβαινε με το έως τώρα μερικό ξεπούλημά τους;

Ας σταθούμε λίγο στο τελευταίο:

Λένε ότι άμα ξεπουλήσουν τα πάντα θα μειωθεί το χρέος, θα μειωθούν τα ελλείμματα, θα μειωθεί η ένταση της λιτότητας.

Ξεπερνάμε την απάτη πως, ξεπουλώντας κερδοφόρους τομείς θα μειώσουν το χρέος, και μάλιστα τη στιγμή που στερούν έσοδα και κέρδη από το Δημόσιο για να τα χαρίσουν απευθείας στους κεφαλαιοκράτες!

Θυμίζουμε, πρώτον:

To έτος 2000 το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν 139,2 δισ. ευρώ.

Το 2004 το δημόσιο χρέος είχε ανέλθει στα 201,2 δισ. ευρώ.

Το 2009 το δημόσιο χρέος έφτασε στα 298,5 δισ. ευρώ.

Το 2012 το δημόσιο χρέος, και μάλιστα παρά το «κούρεμα», έφτασε στα 305 δισ. ευρώ.

Θυμίζουμε, δεύτερον:

Εως το τέλος της δεκαετίας του 2000 είχαν ξεπουλήσει και ξαναξεπουλήσει τον Σκαραμαγκά και όλη σχεδόν τη ναυπηγική βιομηχανία. Είχαν ξεπουλήσει την ΑΓΕΤ, τον ΟΤΕ, το 90% του τραπεζικού τομέα, το λιμάνι του Πειραιά, την «Ολυμπιακή», τους οδικούς άξονες της χώρας, το 48,5% τηςΔΕΗ, το 38% της ΕΥΔΑΠ, το 64% από τα «Ελληνικά Πετρέλαια», το 49% του ΟΠΑΠ, το 92% τηςΕθνικής Τράπεζας, το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», τη γέφυρα του Ρίου κ.ο.κ.

Και ρωτάμε:

Την περίοδο που συνέβησαν όλα αυτά τα ξεπουλήματα, κι αν τα ξεπουλήματα είναι «καλά», είναι «επενδυτικά», είναι «αναπτυξιακά», πολύ περισσότερο αν τα ξεπουλήματα είναι «σωτήρια» από το χρέος, τότε γιατί το χρέος από το 2000 μέχρι το 2012 - ενόσω δηλαδή συνέβησαν αυτά τα ξεπουλήματα - υπερδιπλασιάστηκε;

Η απάντηση είναι προφανής, την έχουμε επισημάνει πολλάκις και θα την επαναλάβουμε:

Δεν ξεπουλάνε για να μειώσουν τα χρέη, αλλά για να ενισχύσουν την κερδοφορία της ολιγαρχίας, παραδίδοντάς της, για να ξεζουμίσει, ό,τι απέμεινε από τη δημόσια περιουσία.

Δεν ξεπουλούν για να «πληρώσουν τα χρέη της χώρας». Ξεπουλούν για να εκπληρώσουν το μόνο χρέος που αναγνωρίζουν και το μόνο «χρέος» που τους καθοδηγεί: Το ταξικό τους χρέος απέναντι στα μονοπώλια και τους κεφαλαιοκράτες που υπηρετούν.

Γράφει:

ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Διαβάστε Περισσότερα »