Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012
Η μωρία των σοφών και η σοφία των μωρών
Γιατί αποκαλύπτεται οργή Θεού από τον ουρανό πάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία των ανθρώπων, που καταπνίγουν την αλήθεια με αδικία. Γιατί ό,τι είναι γνωστό για το Θεό είναι φανερό σ’ αυτούς. Επειδή ο Θεός τούς το φανέρωσε. Επειδή τα αόρατα χαρακτηριστικά του από την αρχή της κτίσης του κόσμου κατανοούνται και διαβλέπονται μέσω των δημιουργημάτων, όπως και η αιώνια δύναμή του και η θεία ιδιότητά του, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι. Γιατί, ενώ γνώρισαν το Θεό, ως Θεό δεν τον δόξασαν ή δεν τον ευχαρίστησαν, αλλά απατήθηκαν με τους μάταιους διαλογισμούς τους και σκοτείνιασε η ασύνετη καρδιά τους. Ενώ ισχυρίζονταν πως είναι σοφοί, έγιναν μωροί, και άλλαξαν τη δόξα του άφθαρτου Θεού με ομοίωμα εικόνας φθαρτού ανθρώπου και πτηνών και τετραπόδων και ερπετών.
Γι’ αυτό τους παράδωσε ο Θεός στις επιθυμίες των καρδιών τους σε ακαθαρσία, ώστε να ατιμάζουν τα σώματά τους μεταξύ τους, αυτοί που μετάλλαξαν την αλήθεια του Θεού με το ψέμα, και σεβάστηκαν και λάτρεψαν την κτίση παρά τον Κτίστη, που είναι ευλογητός στους αιώνες. Αμήν.
Γι’ αυτό τους παράδωσε ο Θεός σε ατιμωτικά πάθη: γιατί και τα θηλυκά τους μετάλλαξαν τη φυσική χρήση του σώματός τους στην αφύσικη, κι όμοια και οι αρσενικοί, αφού άφησαν τη φυσική χρήση του θηλυκού, κατακάηκαν από την όρεξή τους ο ένας προς τον άλλο, αρσενικοί με αρσενικούς, ενώ κατεργάζονταν άσχημες πράξεις και λάβαιναν στους εαυτούς τους το μισθό που τους έπρεπε της πλάνης τους.
Και καθώς δε δοκίμασαν για να έχουν το Θεό με επίγνωση, τους παράδωσε ο Θεός σε κίβδηλο νου, ώστε να κάνουν όσα δεν πρέπει. Πλήρεις από κάθε αδικία, ενεργητική κακία, πλεονεξία, ροπή προς την κακία. γεμάτοι φθόνο, φόνο, έριδα, δόλο, κακοήθεια. κουτσομπόληδες, συκοφάντες, μισόθεοι, υβριστές, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρέτες κακών, απειθείς στους γονείς, ασύνετοι, παραβάτες συνθηκών, άστοργοι, ανελεήμονες. Οι οποίοι, μολονότι γνώρισαν καλά τη δίκαιη απόφαση του Θεού, ότι όσοι πράττουν τέτοιου είδους πράγματα είναι άξιοι θανάτου, όχι μόνο κάνουν αυτά, αλλά και ευαρεστούνται συμφωνώντας με όσους τα πράττουν.
Γι’ αυτό αναπολόγητος είσαι, ω άνθρωπε. καθένας που κρίνει. Γιατί σ’ ό,τι κρίνεις τον άλλο, τον εαυτό σου κατακρίνεις, επειδή τα ίδια πράττεις κι εσύ που κρίνεις. Και ξέρουμε ότι η κρίση του Θεού είναι σύμφωνη με την αλήθεια σ’ όσους πράττουν τέτοια πράγματα. Και λογαριάζεις αυτό, ω άνθρωπε που κρίνεις όσους πράττουν τέτοια πράγματα ενώ κάνεις τα ίδια, ότι εσύ θα ξεφύγεις την καταδίκη του Θεού; Ή καταφρονείς τον πλούτο της χρηστότητάς του και της ανοχής και της μακροθυμίας του, αγνοώντας ότι η καλοσύνη του Θεού σε οδηγεί σε μετάνοια; Σύμφωνα με τη σκληρότητά σου, λοιπόν, και με την αμετανόητη καρδιά σου, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα της οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας του Θεού, ο οποίος θα αποδώσει σε καθέναν σύμφωνα με τα έργα του. Αφενός σ’ εκείνους που, κάνοντας με υπομονή έργα αγαθά, ζητούν δόξα και τιμή και αφθαρσία, θα δώσει ζωή αιώνια. αφετέρου στους φιλονικους και απειθούντες την αλήθεια και πείθονται στην αδικία, οργή και θυμός.
Θλίψη και στενοχώρια πάνω σε κάθε ψυχή ανθρώπου που κατεργάζεται το κακό, του Ιουδαίου πρώτα και μετά του Έλληνα. Δόξα, όμως, και τιμή και ειρήνη σε καθέναν που εργάζεται το αγαθό, στον Ιουδαίο πρώτα και μετά στον Έλληνα*. Γιατί δεν υπάρχει προσωποληψία στο Θεό.
Προς Ρωμαίους κεφ 1 16 - 2 11
Γιατί ο λόγος του σταυρού αφενός γι’ αυτούς που χάνονται είναι μωρία, αφετέρου για εμάς που σωζόμαστε είναι δύναμη Θεού. Γιατί είναι γραμμένο:
Θα καταστρέψω τη σοφία
των σοφών
και τη σύνεση των
συνετών θα απορρίψω.
Πού είναι ο σοφός; Πού
ο γραμματέας; Πού ο συζητητής του αιώνα
τούτου; Δε μώρανε ο Θεός τη σοφία του
κόσμου; Επειδή, λοιπόν, κατά
τη σοφία του Θεού, δε γνώρισε ο κόσμος
διαμέσου της σοφίας του το Θεό, ευδόκησε
ο Θεός διαμέσου της μωρίας του κηρύγματος
να σώσει εκείνους που πιστεύουν. Επειδή,
πράγματι, οι Ιουδαίοι απαιτούν σημεία
και οι Έλληνες ζητούν σοφία, εμείς όμως
κηρύττουμε Χριστό σταυρωμένο, αφενός
στους Ιουδαίους είναι σκάνδαλο, αφετέρου
στoυς Έλληνες
μωρία. Σ’ αυτούς όμως τους κλητούς,
Ιουδαίους και Έλληνες, ο Χριστός είναι
Θεού δύναμη και Θεού σοφία. Γιατί το
μωρό του Θεού είναι σοφότερο των ανθρώπων
και το ασθενές του Θεού είναι ισχυρότερο
των ανθρώπων.
Γιατί
βλέπετε πράγματι ποιούς
κάλεσε, αδελφοί, γιατί
δεν είστε πολλοί σοφοί κατά σάρκα, δεν
είστε πολλοί δυνατοί, δεν είστε πολλοί
ευγενείς. Αλλά τους μωρούς
του κόσμου εξέλεξε ο Θεός, για να
καταντροπιάσει τους σοφούς, και τους
ασθενείς του κόσμου
εξέλεξε ο Θεός, για να καταντροπιάσει
τους ισχυρους,
και τους αγενείς
του κόσμου στην καταγωγή και τους
εξουθενωμένους εξέλεξε
ο Θεός, αυτά που δεν είναι, για να
καταργήσει αυτά που είναι, με σκοπό να
μην καυχηθεί καμιά σάρκα μπροστά στο
Θεό. Από Αυτόν λοιπόν εσείς είστε μέσα
στο Χριστό Ιησού, ο οποίος έγινε σοφία
για μας από το Θεό και δικαιοσύνη και
αγιασμός και απολύτρωση, ώστε, καθώς
είναι γραμμένο, αυτός που καυχιέται,
στον Κύριο ας καυχιέται.
Προς Κορινθίους κεφ 1 18-31
Μακάριοι οι πτωχοί το πνεύμα **.
Κατά Ματθαίον κεφ 5 3
* Ενώ η επιστολή αυτή είναι προς Ρωμαίους, ο Παύλος μιλάει για Έλληνες. Τυχαίο; Ο εκλεκτός λαός
** Στην ανάρτηση η σοφία των παιδιών αναφέρω τι πιστεύω πως εννοεί ο Κύριος σε αυτή την πρόταση
Κατά Ματθαίον κεφ 5 3
* Ενώ η επιστολή αυτή είναι προς Ρωμαίους, ο Παύλος μιλάει για Έλληνες. Τυχαίο; Ο εκλεκτός λαός
** Στην ανάρτηση η σοφία των παιδιών αναφέρω τι πιστεύω πως εννοεί ο Κύριος σε αυτή την πρόταση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου